Тыныштықбек әбдікәкімұлы туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 22
Поэмалар: 1

ЫНДЫН
Хақ-Тәңірдің өртенулі қолжазбасындай күп-күреңІңір еді...Келе жаттың күліп Сен.Әр кәлләнің ақыретіне дейін ұзарған – Күнмен Түннің алқынысынан..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
«САЛЫСТЫРУ ТЕОРИЯСЫ»
Қоңырауы сыңғыр қаққан күздің сол бір айындабала кезгі бір қиялдың елесі бар...Ойымда:«...өтірігі де өте сұлу өлкесінде ертектіңмұнаралы қала салып..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ИМАН НҰРЫН ЖИҒАНША...
Мен о баста жұлдызқұрты ем Жұлдыздың...Жасыл түкті көмей едім қып-қызыл...Қанжарланып, жыртқыш тісім өсіп шықты, онүш үнді Үрейден!..Маңдайыма қара..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
КҮПІРЛІК
...құшағымыз құлыпталып сиқырмен, жанар отытамырларымыздан да ұшқындап, қызыл Айдыңжасыл сазын тыңдадық, қоңыр шалғын..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
СЕБЕП
«Пасықтарға Аспанды сыйға тарттым,жұлдызды. Ғашықтарды қыл көпір үстімененжүргіздім. Адасқанға әдейі сілтеп қойып көржақты, қарақшының алдынан..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
СҮЙІС
...Ү-у-у-уу... бүкіл жандылар мен жансыздарбір-ақ сәтке тыныш таба көріңдер!Біз – екеуміз! Жалғызбыз!Екі жалғыз жұмыр жұмбақпыз – біз, бір-біріне..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ОЛ
Тартылысы жарқылдаған көздердің де, көрдің де,«ЖАТЫР» деген бір әлемде жаратылды Ол бірде.Тағы бірде тербетіліп, тал бесікте жатқан-ды...
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
«ПАРОКСИЗМ»
Осы өмірге келген кезде не біліп ең,пақырым? Рәзеңке емшек түбі – ыңылдағанақырын шеміршек ең.Енді маған ақылсуды шығардың.Мен де білем:сексен сегіз..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ҚАРА ДАЛА
Күн кірпігін ашқанда, тақыр Дала көрінген.Қалаға да сол Тақыр қорқынышты өлімнен.Қасқыр да жоқ ол жақта.Арқар да жоқ.Құрыған.Тек,иттері..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
«ГАЛЛЮЦИНАЦИЯ»
…Қайдан келдім, білмеймін,айғайлы бір кезеңненасып түскем.Бұл аймақ жатбауырлау, сезем мен. Алақанынқарғылы қанденіне жалатып, мыртық біреужолымды..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ҚЫРСЫҒУ
Өмір сүру не біз үшін?Жол жүру ме бұралаң?Ең болмаса, бірер секунд ойлансақ қой күнара.Біразырақ тоқталар ма ед тың тыңдау мен сығалау?Әрине ғой..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ЖАЗА
(баллада) Көбелектіңқызықтап бұла шағын,көтереді бәйшешек шынашағын.Желге ілесіп, күнұзақ дала кезер,желкілдетіп шудасын түйе-сағым.Қыбырлаған..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
СЕЗІК
Отыр едім мен бірде, жүрек – ояу, тіл – сұлық,күле келді ол маған, қысық көзде күн сынып:– Жүдеулісің... немене, жүрсің бе әлде ауырып?Күтінуге..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ХАТЫҢДЫ ОҚЫҒАНДА
Жасырарың көп менен жансың, айым.Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.Қадаламын хатыңның әр жолына,қан сонарда із кесер аңшыдайын.Алтын ба екен сөз..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
СІЛКІНІС
Үндемеуге шыдайды қалай дәтің,қызыл сөзге жанулы талайда тіл.Бір тірегім – Шешем ед, қартайған-ау,Өлөң емес, өлімді кім айтады.Әкемізден бесеу ек..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ҚОЙШЫ
Кеулемей ме жегідей жанды шүбә? Өзтірлігі өзіне мәнді шығар:өмір-бақи келеді мал соңында. Қаланы бір,оллаһи, көргісі бар! Жоқтығын дабілдірмей..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ЖАНСУСАР
Қыбыр етпес аптапта сусар шілік.Тау – ұйқышыл, ит – тыныш, жусан – сұлық.Шаңырақтан тік түскен найза-сәскесүйегіне сандықтың тұр шаншылып.Уіліндей..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
БІР ТАЛ ҮКІ
Бауырым, қойшы ұлының сөзіне сен. Сеноның көзіне сен, әсіресе: жартастың үкіұшатын қолтығынан, жантайыпжарықтық Ай есінесе. Жандарданемеспін мен..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ЖЕКЕҚОҢЫР
Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,суландыра бердің-ау көңіл көзін. Қозысыедім мен де бір қоңырлықтың... Көпөксіктен көкірек сөгілгесін...Жалғыздық тұр..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
БОРАНДЫ ТҮНДЕ
Қап-қараңғы үрейдің арқасындай мынаТүннен азырақ қорқасың да. Күлген сайынсырттағы күрең боран, Жын жылайдыпешіңнің қолқасында. Сені қоса..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
БОРАН АЛДЫНДА
Нені көрмек төлші қыз қол айнадан? Малдажүріп жан бар ма қараймаған... Бозсаулықтар сүзісіп жатыр сыртта,бойларында арқардың қаны ойнаған.Төбет, ол..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы
ТҮЗ ТАҒЫСЫ
Ауылдың тіршілігін бақылаңыз,әр күні – шешен-ертек, ақын-аңыз...Ащы-ащы шай ішіп кешкілікте, тәттітәтті Ой ойлап отырамыз.Ондайда әңгіме көп, түн –..
©  Тыныштықбек Әбдікәкімұлы