Ақылбек манабаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Егер де мен қолым созсам асқарларға, биікке,Адамдар бар,Үмітіме ақ тілегін сыйлайтын.Егер де мен қапалансам ұшырап мұң-күйікке,Надандар бар,Жарға..

Айналайын адамдар,Мәңгі өшпес күнсіңдер,Жердің көркі – солмайтын жайнап тұрған гүлсіңдер.Өздеріңе бас иіп,Бағынған тау, тылсым жер.Мен сендерді..

Құмартып саған төнемін,Құндыз жүнді құлыншақ.Жанарыңнан көремінБалалықтың нұрын шат.Жарысып желмен ойнайсың,Мүсінің сұлу жебедей.Шаршадың,енді..

Есімде әлі еркелепАғалап алғаш барғаным.-Тасыма-дедің,- ертерек,-Ойыңның ұқтым салмағын.Мерейімді асырған,Мейірімің, ақылың.Деп жүрмін..

Кей-кейде барға жомарт,Жоққа құмар,Көңілдің әр нәрсеге соқпағы бар.Менің жаным нәр алған адалдықтанДос жүрегін көп аңсап,Көп сағынар.

Бір көктеп, бірге гүл ашқан,Достарым, қайда жүрсіңдер?Әрқайсың маған бір аспан,Әрбірің дара күнсіңдер.Балалық- бал күн, қайран бақ,Бір сәтке бәрі..

Салқын самал саясы -Сендерсіңдер, асқарым,Нұрға толы аясыСендерсіңдер, аспаным.Қос өзенді жағалап,Жас шыбықпын бүр жарған.Қос биікті паналап,Ұмтылады..

Балалықтың ізі қалған,Жасыл бақты сағындым.Құлын-тайдай асыр салғанЖастық шақты сағындым.Ән-жыры бір,Қауымдастар,Тағдыры бірБауырластар,Мөлдіреген..

Шаң жауып, шалғыныңның жасыл өңінҚайғы мен қасыретке батып едің.Боздаған боз інгенге құлақ түріп,Кезеріп талай ғасыр жатып едің.Кең дала, сал сахара..

Төгілген өрік, алма – бақша-бауың,Төсіңді мекендеген қалың қауым.Киелі ағашыңа ат байлағанЖорықтан қайтқан ерлер жеңіп жауын.Мөлдір су –..

Гүл қала бақыт бесігіАдамға сиын арнаған.Нұр қала ән боп есімі,Аспанды шарлап,Шарықтап биік самғаған.Семейім менің,Шаттықпен жанды тербеткен,Семейім..

Семейім менің,Сері қала,Жас қала,Бақытқа ұя,Шатыққа шалқар баспана.Көкжиегін көгілдір орман көмкеріп,Көсіліп жатыр ерке Ертісті жастана.Семейім..

Самалдың тынбай шарлап сай-саланы,Секілді дала гүлін шайқағаны,Мамырлап майда ырғақтар желпіп өтсе,Жанымның жапырағы жайқалады.Сұлу ән, сұңқылдаған..

Қызғалдағы қырын жапқан желкілдеп,Ен жазығын ел жайлаған еркіндеп,Даламыздың әр бұтасын суарғанБабамыздың жасы тамып мөлтілдеп.Ормандары қою бұйра..

Шетелдік турист:– Мынау уық,Ағаш есік,Шаңырақ пен кереге,Қабырғасыз шиден тоқып жасалған бес дөдеге,Жау қолында жалақтаған қылыш, найза..

Айналайын Ұлы Отаным,Алтын құндақБесігім.Саяңда әсем, гүл атамын,Жүрегімде есімің.Қаптап өріп қырыңнан мал,Далаңда егін жайқалады,Арнап саған..

СССР өкілдерін таңдантуға,Тырбанып Америка ғалымдарыМашықтанғанҚұрғақ сөз ̶ айғай-шуға.Олқы соғып жатса да дарындарыАкадемияға шақырып көпірді-ай..

Самолеттер құстай өріп қаптаған,Айдл-Уаил*, осы ма бай мақтаған.Көздің жауын алады екен жарқырап,Әсем залдар алтынменен аптаған.Керемет деп айтуға еш..

«Аты шулы континенттің бас қаласы,Құрама Штаттардың астанасы,Алыстан іздеп келдімКөргелі,Армысың, Вашингтон ̶Пентагон генералдарының баспанасы,Бөгде..

Шүйкелеп ақ түтінін шумақ-шумақ,Келеді күміс лайнер оқтай зулап.Алтын жал толқындарын аспанға атып,Төменде көкшіл мұхит жатыр тулап.Қалқыған баяу..

Ертістей ойы терең шалқып аққан,Зерлі сөз зерделі ойды жарқыратқан.Атанды аға Мұхтар,Дана МұхтарЕтеді мәңгіге оны халқы мақтан.Есімі шырқап ғасыр..

«Түспесін көңіліңе қаяу, балам»Деп мәпелеп өсірген аяулы анам.Қуансам,нұр қонақтап жанарыңа,Жалт етіп қабағыңа ай аунаған.Сен аспан нұрыңды емген..

Көпшіл еді қарт көршіміз Аяған,Жас шамасы жетпістерге таяған.Өнері бар түйін түйер ағаштан.Дес бермейтін сөзге тағы бай адам.Әңгіме айтса бал тамызып..

Жас жігіт апта бойы шегіп сапар,Бейнеттің неше түрін көріп қатал,Саз кешті,Еңбектеді,Шалдығып кепБір шепте достарымен тұрды қатар.Жетті ол..

Шағылып найза менен қылыш күнгеТұрған кез,Ел тағдыры сын үстінде.Туысқан Украина селосы үшінСұрапыл болып өтті ұрыс бірде.Өртеніп қалың орман..