Қатира жәленова туралы Өлеңдер ✍️

Өмір,Өлім,Арасы бір-ақ қадам...Ойламайды-ау осыны бірақ та адам...Жарық дүние қаншама арбаса да,Жан болар ма жалғанда тұрақтаған?Өмір,Өлім,Арасы..

Міндеті зор жақынымның,Жақсылығын бұлдап жатқан.Мен де бұлдап Хақымды мың,Санассам ба,Ей, Жаратқан!Кемдік болмай қолдауымда,Жазып жүрек..

Балы мен уын үлестіргенде,Уынан молдау асатқан.Дүлей-тағдырменКүрестім күнде,Қашам деп ажал-қасаптан.Қысқарар ма екен,Жалғанның жолы?Білмеймін...Алда..

«Жарлымын» депҚой, бұлай жыламайын,Шатты-бұттыАрзан сөз құрамайын.Аласартып өзімді бекер-босқа,Ақындықтың тағынан құламайын.«Жарлымын» депҚой, бұлай..

Жастығым өтіп кетсе де,Егделік келіп жетсе де,Жырыммен жүрмін жасарып,Жүрегімдегі от сөнбе!Ішінде болар тұспал мың,Киесін сөздің ұстармын.Өлімнің..

Өткен ғасыр,Өткен өмірБоп сұрақ,Өзмізше сыр шертемізТопшылап...Отаршылдық шырмауынанШыға алмай,Тәуелсіздік,Сені күттік көп шыдап.Ұлтымыздың..

Тәуелсіздікке арнауӨткен өмірім – естелік,Керегін екшеп, ескеріп,Тірілттім соны қайтаданЖадыма ғана тек сеніп.Солқылдап өскен көк шыбықТамыры мығым..

ҚаламҚарын тойғызбасын ұғамын,Ұға тұра,Жазылады жыр-әнім.ЖасағаннанХалқыма құт-береке,ҚаламымаҰзақ ғұмыр сұрадым!Заман басқа,Қоғам өңін..

Пойыз үсті...Вагонды жағалаған,Қалт-құлт етіпЖанарсыз келеді адам.Келеді адамАсынған гармоны бар,Айналасын тас-түнек қамалаған.Қайтсін, байғұс,Құса..

Керек етпес,Елең етпес,Қоғам – мылқау, анық керең.Ойлаңыздар,Қайда қыздар,Қайран, Мұхаң, дәріптеген?Өзгерген бе,Кез келгендеТоғысында..

Мынау заманҚай-қай заман?Сұрағы көп айқай заман...Пұлы барлар алшаң басып,Шалап ішкен шайқай заман...Мынау заманНеткен заман?Нарық заңы өктем..

Құны қалмай қара бақыр,Сұлулықтың сағы сынды.Саудагер – күн санап жатырЖырымды емес, табысымды.Жаным ауыр жалықты ойдан,Жабырқайды жетім-жырым.Көшкен..

АлматыданОралдым Ақмешітке,Ақмешітке,Туған жер талбесікке.Біреу ұғар мұнымды,Біреу ұқпас,Сөз өрбітерНеғылған жан десіп те...АлаңдатыпБасқа жер,Басқа..

Өмір дегенің – ұлы айдын,Жетелеп толқынТолқынды әр,Сіміріп нұрынКүн, Айдың,Айдынға құяр толқындар.Енерсің сен де өмірге,Екпінімен сол ағыстың.Бір..

Сездіріп алдаСын сағат жақын қалғанын,Жас түлектерім,«Мұндалап» шақырды арманың...Толқытады да сендерді,Қуандырады да,Өмір жолынаЖолдама ап..

АлыстанЫстық сәлемін әкеп қазақтың,Бейтаныс қала,Қонағың болдым аз-ақ күн.Күніңмен біргеТаласып тұрып ертемен,Ауаңды жұтып,Көкірегімді..

Жер тозады,Мүжіліп тау да шөгер,Жанармайын тауысыпШам да сөнер.Қайтер едік,Біз үшінСұм ажалменАйқасатын дәрігер болмаса егер?!Жалған өмірШынымен..

Жеңіс! Жеңіс!Қалалардың үстімен отқа оранған,Далалардың үстімен отқа оранғанҰштың сенҚанатыңды жалын шарпып,Жатқанда әлем ішіне қанын тартып.Тұрды..

Бұл арада қайғы-зар, аңырау бар,Көкірегіңді күйдіре жалын аунар.Түтіні өшкенӘр үйдің мұржасындаЖоқтау айтып жылайды қоңыраулар,Қаралы..

Бастау алып білімнен тұма-жырым,Сыңғыр-сыңғыр шығарып бұлақ үнін,Шөлін басса халқымның,Сізге алдыменҚарыздармын,Алғашқы мұғалімім!Үмітімнің жағылып..

Жағыпар ЗермұхамедовкеТұтатып сезім – оттықты,Кеудеме тұтас сыйды Күн.Ұстазым, ойда жоқ тіптіТарттыңыз ғажап сый бүгін!Архивіңізде сақтаған,Ұсындыңыз..

– Тосып жүрем сағынып, қызым, дәйім,Келсең әр кез саған дәм-тұзым дайын,–Деп сен жақтанЖеткендей талып бір үн,Мені өзіңе тартасың, «Қызыл..

Түсірді деБалдай тәтті күнді еске,Сезім қылын дірілдетті-ау«Гүлдесте.»Алып келіпҚырғыздың ән самалынАлтыбақан басындағы бұл кешке.Жүрек терберМұңлы..

Гүлстан ШамұратовағаСенӘмудіңТопырағынан жаралдың,Ал, менСырдыңТопырағынан нәр алдым.Біз екеуіміз –Қос өзеннің толқыны,Құйылармыз айдынына..

Бүгін саған арналады асқақ ән,Әму елі,Есігім ең ашпаған.Дарияңдай тасып тұрып көңілім,Қосық оқып мен өзіңде йоштанам.Өткір алмас,Ақ семсерін..