Қатира жәленова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Көктем кеп жасылЖібектен шапан жапқанда,Алма ағаш гүлдепШашына бантик таққанда,Ақ қайыңАппақ куә боп махаббаттарға,Қоңырқай кештеСыр тұнып қалар..

Бұл даланыңШыңылтыр қары қайда?Аязымен денеңді қарымай ма?!Жылымық күнБейжай бір күй кешуде,Қыстың деміЫзғарсызӘрі майда...Қалың тұман жиілей жауып..

Аршын төсті құз-таулар аясында,Жасыл желек,Ну орман саясында.Күнге ұмсыныпАлақан жаясың ба,Күміс нұрға жүзіңді шаясың ба?!Сұлу бейнең айналып..

Жауратты қоңыр бақтардыБатыстан соққан күз лебі.Жылы жақтарға асығыпАттанды құстар тізбегі.Қанаттарымен шимайлап,Тұп-тұнық кәусар ауаны,Қоштасу әнін..

Жат жұртқа ұзап кеткен соңСыңсып қыз-көктем,Жаз-аруды да ұзатып салыпКүз жеткен.Құстармен біргеІлесіп әсем күй кеткен,Күз-жеңешесіЖасауын жаздың жиды..

– Тұрушы едіңШаттана жырлап бұрын,Неге бүгінШықпайды тым қатты үнің?Сездің бе әлде,Аз күндік ғұмырыңаСекундтың да дәл қазір қымбаттығын?Келіп тұрсың..

Шық болып аунап,Қайыңның жапырағында,Көк болып қаулап,Туған жер атырабында.Жаз өтті тулап,Бұлқынған бал-бұлақтарда.Жаз өтті шулап,Сыңсыған..

Тамшылары сағалап сай-жыраны,Шелектеп тұр далада жаңбыр әлі...Жүрші, құрбым,Келейік қырға шығып,Көп ұзамай табиғат жаңғырады.Таста бәрін..

марқұм Қашақбай ПірімовкеЖадау тірлік, дәмкес жан, дәрменсіз ұл...Қу шешектен, аты өшкір, қалған сыз бұл.Шөмекейдің жұртынан түтін түтеп,Бір отбасы..

Қызылорда қаласы әкімі Нұрлыбек МәшбекұлынаЖұртыңа бұрып бүйрегің,Үміттің шоғын үрледің.Кенжелеп қалған бар істіЕкпіндеп өрге сүйредің.Өжеттігіңе..

Алмагул БожановағаӨзгеріске толағай жол ашатын,Орнағанда тәуелсіз жаңаша күн.«Нұр Отанға» қосылып нық сеніммен,Елбасының ұстанған саясатын.Ат үстінде..

Тұрсынай ОразбаевағаАрманың құшақ жайғанда,Қиялыңмен асып Айдан да...Ақ бантик таққан балауса,Күндерің қалды-ау Сайрамда!Шымқалаң болып..

Жадыра ДәрібаевағаҚолға қалам алғанбыз,Жыр отына жанғанбыз.Ақ арманға қол артып,Алматыға барғанбыз.Қанаттаса ұшқанбыз,Биік шыңды құшқанбыз.Сен де..

Күләш пен ҚайырбеккеМахаббатын сақтаған бойында нән,Жойқын сезімӘлі күн жойылмаған.Өзі де ақын болғасын ҚайырбегіМықтылығын Күләштің..

Көрнекті ақын Қадыр Мырза-ӘлигеҚазақ осыӨзіңіз суреттеген,Өнер сүйгіш жүрегін кірлетпеген.Көңілі дархан дариядайХалқым мынауХан көтеріп ақынын..

Болып еңдер екеуің – қос қанатым,Сендер бардаКөңілім хош болатын.Көтердіңдер жоғары қарындасты,Жыр-бәйгеге жаратып қосқан атын.Өздеріңе сүйеніп қанат..

Т. ІзтілеуовкеТас жетім бала...Ал, оған панаАлдашбай ахун ашқан медресе.Тас жетім бала...Болғаны – дара,Оқ бойы озып төске өрлесе...Алған ілімін..

Аллаһ бергенӨзі алды аманатын...Кезек жетсе,Кім аман қала алатын?Фаризасын іздейді ел әлі талай,«Поэзия патшайымы» саналатын.Есіне алып, елімнің..

академик, жазушы З.ҚабдоловқаҚызыл тілдің мәйегін тамызатын,Жадымызда өшпестей жазылатын,Сіз оқыған дәрістерСол жылдарыБіздер үшінТаусылмас..

Мәдина ЕрәлиевағаІАрмандай болған аппағым менің,Атыңа жүрді-ау мақтанып елің.Айналып алғаш Сыр сұлуына,Ақмешітіңнен аттанып едің.Жарқырап жанған..

Басып тұрыпАдымын байқай ма екен?Құлап түсіп,Тұс-тұсын жайпай ма екен?Ала жіппен кесейінТұсауын мен,Кәне, ақырын жүре ғой!Тәй-тәй, бөпем!Сәби жүзің..

Немереге аталып кәдесіменБесік келді нағашы әжесінен.Шілдехана тойын бірТойлайықшы,ЖүретіндейШығармай ел есінен...Үйдің жақсы болуы – ағашынан.Бесік..

Айтармын кімге өкпені,Өмір дегенің – өтпелі.Жыл толды бүгін, анашым,Өмірден өзің өткелі...Алдамшы екен-ау, бұл жалған,Ажалы жетсе кім қалған?Айтылар..

Анашым, қалмай қатардан,Ғайыпқа батып жоғалдың.Тұңғыш рет ұзақ сапарданӨзің жоқ үйге оралдым.Бөлмеңнің аштым есігін,Өзіңді «бар» деп сендіріп.Үзіліп..

Жай тапқызбайМазалап жаныңды шын,Сені тартқан қалаға Сағынышың...Жеттің, апа,Арқалап қоржыныңды,Ауылдағы сан алуан қалып ісің...Рахатына айналғанЖыр..