Танакөз толқынқызы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Көңіл сынық... Түбі тесік көземін...Келді көктем, келмесе де кезегім.Ештеңені сұрамашы, өтінем,Сүйші мені... Өртенді ғой өзегім.Сүйші мені.....

...Ішімдегі бір әлем күйреп тынды.Кеттің мені өлтіріп... аямадың.Жеті шелпек таратып илеп мұңдыНеге күнде жабырқап оянамын?Патша - жалқы. Құл –..

Жоғары шық, жан досым, бақытсыздық!Босағада тұрмаңыз, мәртебелім!Жақұт қызды жіберген бақытсыз ғыпҚасіретім – мәрт және де мәрт өлеңім!Адалым-ау, сен..

Жарығым-ау, сен үшін кіммін өзі?Білмейсің ғой аяуды.Сен сыйлаған бақытсыз күннің өзіСүйкімді һәм аяулы.Шын сүймесем жүрегім күймес олайКүнге сүйеп..

Сәлем бермеу... Сәлем алмау... Ерегес...Өмір мәнін түсінеміз неге кеш?Мен кінәлі секілді ғып қарайсың?Сағынышты Күз әкелді, мен емес.Ала құйын..

Саяжайда жаңғақ іздеп тиін жүр,Сені іздеген менің сорлы күйім бұл.Қиын болды кеудемді шыр айналыпБасылмайтын бір алапат құйын жүр.Қаңбақ сынды..

Әлемдегі ең сауатты ақымақ,Әлемдегі ең тәкаппар бейшарамен боп шықтым. Сен отырсың бақылап,Ғашықпын мен, оған енді не шара ?Жанарым бар шайдай ашық...

Жан жүйкемді, жан жүйкемді күйретті,Ит талаған күшігендей сүйретті,Жан айқайын жасыруға үйреттідер кезінде айтылмаған жылы сөз.Көп ішінде жалғыз..

Жаңбырда болмайды баспана,Тамады ол шатырдан жасқана.Жаңбырға қосылып дос болдыКөзімнен үзілген жас қана.Таулада болмайды баспана,Тауларда болады бас..

Сен темекі тұтаттың от шығарып,Мүжілген ой – шегілген шылымыңдай.Жылауға шақ тұрдық біз, тек шыдадық,Бұрын лебіз естімей жылы мұндай.Күлсалғышың..

Ақ пен қара өмірдің қос жолағын,аппақ түске боямақшы боламын.Ішімдегі сыймаған соң зор ағынҚарға айналып қара жерге қонамын.Танысалық, мен аппақ қар..

Біреуде солмайтын гүл бар,Біреуде сөнбейтін күн бар,Ақылды бәрі:Аллаға жүгірген құлдар,Уағызы таусылмас діндар,Сендердей адалдық жоқ мендеҚұдайдың..

Көзіңнен сенің еріген кезде тұмса қар,Көңілім менің бұрқырап аңқып бусанар.Жапырақтар-ау, әлемнен жоқ боп кетсеңдер,Алақай айтып, алақандарын кім..

Жатырымнан табылды дара жақұт,Бір сүйінші сұрайын жағалатып.Таудай болып көңілдің өскенін-ай,Базбіреуге өкпелеп бара жатып.Тағдырымды шимайлап..

Мен – жапырақпын, кәдімгіқайыңның жапырағы,Көрмеп пе едің сен оны!?Сабағынан үзіліп жатыр әні.Біресе жел, біресе дауыл тұрыпКүз валісін билеуге..

Босап қалған бөтелкесі шараптың –Сұлық түсіп қаңыраған бос кеуде.Басымызды басып алған, барақ мұң,Болады ма сізді бізге дос деуге?Көтерілген шарап..

Мен сізді көргеліАптада жеті күн бар екенін білдім,Бір айда отыз түн бар екенін білдім.Қас-қағым сәттің де ұзақ екенін білдім,Өмір деп жүргеннің..

Иә, сіздер елшісіздер маңызды,Жоғары мәртебелі, жаны ізгі,Сіздер туралы айтады түрлі аңызды.Маң-маң басып жайбарақат теңселіп,Ғимаратқа енесіздер..

Мына әлемге керек ауа, керек күз.Әттең, шіркін,біз жай ғана терекпіз.Мені біреу сүйсе деймін жай ғана,Мені біреу сүйсе деймін себепсіз.Сүйсе деп ем..

Сен мені көктем деп ойладың,Мен сен тау екен деп қалдым.Сен мені өктем деп ойладың,Мен сен жау екен деп қалдым.Сен мені құрақ деп қалдың ба?Мен..

Сіз қашасыз жан жардан,Мен қашамын жанжалдан,Мың күнәні көтеріпҚалай жүрсіз, абзал жан?Жүрек тұсым солқылдапҚайтып барам вокзалдан.Өмірдің бір парағы..

Жүректің баспалдағыменСезімнің шықтың басына,Өрт болып басталғаныменБармадым сенің қасыңа.Опасыз ойын бұл дегенКүл болып тұрып өлмейсіз.Бөтен бір..

Қабырғада ілінген қара сағат,Жүргізіп тұр, қарашы, қара санақ. Өміріңнің кетеді ол ұрлап бәрінЖүргеніңде өзіңді бала санап.Үлгермесең, ренжіме..

Жүректен жыр, көзден тамшы боталап,Тау тағдырымның төсінеЖыласам ба екен жата қап.Бір сорлының күлкісіне қаталап,Қаңғып жүрмін қайыр сұрапШаһарында..

Бұл менің шатқалым,Бұл менің соқпағым.Жартастың бетіне өлең боп жазылар,әлемді шыр айналдырыпқұйын боп соққаным.Бұлттардан тәж кигем жоқ,Таулардан..