Рза қунақова туралы Өлеңдер ✍️

О, шабыт! Маған жиі келесің бе,Шумақ-шумақ жыр сыйға бересің бе?Найзағай өзің болып, мен нөсердейТөгіп-төгіп жіберсем, көнесің бе?Өлеңмен егізбін ғой..

Алданыппын біреулердің сөзіне,Таңданыппын кейбір жанның көзіне.«Сатып алған аурудың емі жоқ», –Деп ренжимін кей күндері өзіме.Сыйласудан не пайда..

Өткен күнге өкінбеші, садаға,Салынбашы сары уайымға санаға.Көзіңнен-ақ көңіліңдегі оқылар,Байқа, құрбым, көп сұқтанып қарама.Өткен жылың сағынғанмен..

Күтуменен өткіздім күнді талай,Сарғайдым мен жолыңа қарай-қарай.Ашып қойдым тереземнің жапқышын,Жарқ етер деп күміс Күн, алтын арай.Сонда-дағы..

Мен шықпаған биікке,Сені шықсын деймін мен.Қатайса деп қанатың,Қалғым келмей күйіктеБар қамыңды жеймін мен.Көре алмаған қызығымды,Саған ғана..

Келші, құрбым,Шырқайық əнді.Қосылсын бұлбұл.Жайнасын мəңгіСолмасын нұргүл.Келші, сəулем,Аялап арман,Жүректі əлдилесін.Күтейік алданӨмірге əн-күй..

Қайран анам,Сенің күлкің, наз үніңƏлі менің жадымда.Сағынамын,Жоқ болғасын жанымда.Қайран анам,Үлгі боп қалды өмірің,Ұялап мəңгі жадымда.Қайран..

Білмедім, түсінбедім, біле алмадым,Іске аспады-ау ойлаған бір арманым.Жанымды ақ қағаздай жайып салып,Мен саған жүрегімнен жыр арнадым.Сағымдай..

Дүрсілдеп жатыр жүрегің,Кім екен арман-тілегің?Қарашы күлім көзіңмен,Сырыңды сонда білемін.Айналдым асыл көркіңнен,Қалайсың кімді еркіңмен?Жалт етіп..

Мөлт етсе мөлдір тамшы құлағынан,Ойып жерді, от шашып тұяғынан.Боз жорға Ойжайлауда ойқастады,Сусамырдың су ішкен бұлағынан.Болса да заты жылқы..

Танымайтын жандай боп, қарамадың,Сəлем деуге қол беріп, жарамадың.Ұзап барып соңымнан қарап тұрдың,Сау жанымды сен солай жараладың.Деме мені –..

Өтпес күндер, сағынғанда санасаң,Сен көтерген жүк қаншама орасан.Мен өзімді бақыттырақ сезінем,Сендей жанымды сағынуға жарасам.Өтпес күндер..

Хат жазбадың, қойды ғой сөзім өтпей,Көп тосуға барады төзім жетпей.Тəкаппар ма ең, əлде сен талғампаз ба ең,Сол жағына қойды ғой көзім..

Оралмайды, əттең, сол қайта арманым,Менің ашық жан сырымды айта алмадым.Өлеңменен өрнектеп хаттар жаздың,Бəріне де мен жауап қайтармадым.Жігіт пе қыз..

Болғым келіп бола алмадым,Көзіңдегі қарашық.Немесе əсем қас болмадым,Жүзіңе тұрар жарасып.Ашылмаған гүл болайын,Самал болып аймала.Басылмаған жыр..

Тосыннан қалдың маған қайдан кез кеп, Шырқатып салшы əніңе – «Айнамкөзге».Ботадай жетім қалған жабырқаулы ем,Терең ойдан шығайын сайрап кезге.Тотыдай..

Достар жақын қашанда туысыңнан,Оларды шығармаймын уысымнан.Жұмақта жүрген жандай боламын мен,Тіл тауып барлық жанмен ұғысудан.Қандай жақсы қашанда..

Халық айтқан: – Сыйлассаң, сый кісімін,Сыйламасаң, əйтеуір, бір кісімін.Бар өмірде сыйласудың үлгісі мың,Сыйластықтың сыры неде, құрбылар?Ата сөзі –..

Кейде сая таппайды шырқау көңіл,Қайғы ауыр, көтеруге бір тау жеңіл.Серуенге щығып едім сергиін деп,Көңілге күз орнатты мылқау өңір.Ақ қарсыз жатыр..

Өмір күндей күркіреп,Аққан судай өтеді.Жаңбыр көктен сіркіреп,Жерді лайсаң етеді.Уақыт бізбен санаспай,Жолаушыдай асығар.Тұнжыраған қара..

Ақ боз үйге сүйеніп қарап тұрдым,Білдірмей жұлдыздарды санап тұрдым.Байқадым, кеткің келмей сылтауратып,Жаңбырдың тез жауғанын қалап..

Тез сөнген əлсіз шырақты,Ебі бар адам жандырар.Көзін ашсаң бұлақтың,Сусынын жұрттың қандырар.Аямас күйген жерді кім,Кейдейсоқ оттан өртенген.Қайғыға..

Əже болдым асқанымда қырықтан,Сүйіншілеп атты сол күн күліп таң.Сияр емес қуанышым кеудеме,Толқын атқан секілді бір тұнықтан.Əже болдым – таудай..

Жасыма, аға, сонша неге түңілдің?Сəби болып мен алдыңда жүгірдім.Əке едің, аға едің мен үшін,Мұңаймашы, күйін шертем Сүгірдің.Бір бейшара тиген шығар..

Сыр айтатын дос азайды бұл күнде,Доссыз жəне өмір сүру мүмкін бе?Кеше біздер құс базары секілдіКөп едік қой, қайда кеткен бір түнде.Бəріміз де сияқты..