Рза қунақова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Түс деген не, айтшы сен осы, жаным,Ұйықтап жатып əніңе қосыламын.Бірге жүрген сəттерге мəз болсам да,Кей түсімнен еріксіз шошынамын.Өңімде көрмейінші..

Сөз қуып мен ешкіммен егеспедім,Жанымды ұқпас жанмен кеңеспедім.Əнімен əлдилер, аяулым-ау, Табынатын тəңірім емес пе едің?Табынатын тəңірім емес пе..

Көп болса да арулары Ақкөлдің,Сен ғана тек ақын жанға тап келдің.Саған деген сағынышты, Бекенай,Алматыдан ауылыңа ап келдім.Бір өзіңсіз жеке сайран..

Құс болсам саған ұшып жетер едім,Шарықтап көк жүзіне кетер едім.Өзіңдей əнші болсам аққу үнді,Əндетіп бұл өмірден өтер едім.Гүл болсам, жұпарымды..

Ақ сүт беріп, тал бесікте тербеттім,Қолқанат боп, қызым, сен де бойжеттің.«Аяулы анам, өскеннен соң сыйлаймынСаған ғана əсем гүлін жер, көктің!»..

Боз далада тербеледі қос ағаш,Шыбық кезден қатар өскен дос ағаш.Сағыныштың сазы болар мендегіСені еске түсіреді осы ағаш.Екеуі де Күнге қарап..

Болдың ба сырқатыңнан тəуір, жаным,Бізге де қиын тиді ауырғаның.Жүрмін мен жұмыс пен үй ортасында,Шыққам жоқ жолаушылап, ауылдамын.Қиын ғой, емдел..

Алатауда өскен екі егіз гүл,Екі ел болып атанамыз бірақ та.Екі ел дарқан, екі ел мұхит, теңіз бұлСағынамыз, кездеспесек бір апта.Екі ел көшсе, жайлау..

«Хабарсыз кетті», – деп анам,Армандап сені іздейтін.Зарығып əркез боп алаң,«Келер», – деп, күдер үзбейтін.Зымырап өтіп жылдар даƏкелді талай..

Мен кейісем таулар тұрар күрсініп,Мен кейісем жабырқайды тіршілік.Мен күлгенде бүрін жарып гүлдеген,Сағағынан үзіледі бір шыбық.Мен кейісем бұлақтар..

Жолдар, жолдар толып жатыр мың түрлі,Бұл жолдарда махаббат пен жыр тұнды.Кей жолдарда өмір гүлдеп құлпырды,Кей жолдарда алдан күліп Күн тұрды.Осы..

Қолына ұстағаны қайың таяқ,Бір адам келе жатыр маған таяп.Жеткенде арыққа ол тұрып қалды,Елжіреп ет жүрегім кеттім аяп.Болмаса осы таяқ жүрер ме..

Бұл көшенің əр таңы өлеңменен атқандай,Бұл көшенің əр кеші өлең, жырмен батқандай.Шаңырағын өлеңін шабытпенен көтеріп,Өлең оқып күмбірлеп, ақын келе..

Бəрінен кіші болсам да мені тыңдаған,Қиындыққа да қысылшаң кезде шыңдаған.Өтті олар өмірдің небір қиын өткелінБолса да нəзік, майысып ешбір..

Жаныма жақын келдің де,Алқызыл гүл ұсындың.Қиыла қарап бердің де,Қызардың, құрбым, қысылдың.Менің де тулап жүрегім,Гүліңді алып түсіндім.Айтса-дағы..

Жүрегім менің бұлқынар,Тыншымай бір сəт, досым-ау.Қияда тұрған бір шынарАрманым ба екен осынау?Қол созса шынар шынарға,Күміс Күн төгер..

Атады рауандап қала таңы,Шұғыласын жер бетіне таратады.Күн нұры терезеден қараса-ақ,Ерекше күй кернейді палатаны.Жас жаным мұндай күнді..

Жаным-ау, хаттар жазшы тағы да мың,Өзіңдей хаттарыңды сағынамын.Сырыңды жүректегі жеткізетінҚағазға алақандай табынамын.Сол қағаз байланысы..

Хош келдіңіз, апажан, қарсы аламын,Жеткіздің Гүлістанның аманатын.Өлеңнен өрнек салған қай қыз десе,Əлемге атыңды атап жар саламын.Көруге құмар едім..

Елестетем ағайды,Көз алдыма күнде мен.Шу етсем де маңайдыЖан емес ол үндеген.Езу тартып күлетін,Кейде қарап тек үнсіз.Ертекті көп білетін,Жұмыс десе..

Сағынып сəулем өзіңдіКездесуге асықтым.Тауыстым тағат төзімдіƏлі де саған ғашықпын.Өтпейді күндер аулаған,Қасымда өзің болмасаң.Жүрегім толқып..

Ұйықтап жатқан маужырап балам менің – махаббат,Алатаудай ақ шашты анам менің – махаббат.Тəй-тəй басқан алғашқы далам менің – махаббат,Арманыма..

Бірде менің жүрегім – теңіз болар тулаған,Бірде менің жүрегім – орман болар шулаған.Бірде менің жүрегім – ракеталар зулаған.Бірде менің жүрегім –..

Жұрттан бұрын қарсы аласың күміс Күннің шапағын,Үнсіз тұрып тыңдайсың сен бұлбұлдың шат əнін.Ескерткішің гранит тастан мəңгілікке қойылған,Жансыз..

Көз алдымнан кетпейсің сен елестеп,Жоқсың өзің, көретінім елес тек.Естен əлі кетер емес сол күндер,Асыр салып біз ойнаған белестер.Күндер есте бақта..