Тұрсын жұмаш өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Шағалалар,Шағалалар зарлағасын,Толқындар ұрып жатыр жарға басын...Өмірде де осылай, өмірде де -Біреу үшін күйесің, арланасың.Шағалалар қанатын қағады..

Еңсемді қайғы басқандай,Қалшиып көзден жас тамбай.Алдамшы жарық жалғанға,Қараймын тура жасқанбай!Қара жер болса алатын,Өлеңім бар ғой..

Бойды буған ақындық па, емшілік пе -Кереметім бар шығар, кемшілік те...Шыр айналып Балқанды періште жүр,Құдай өзі жіберген Елшілікке!Алашымды аспанға..

М. МақатаевқаБасымда мынаужатқандай бейне тас қайнап -Мен бар ғой Аға, өткердім өмір босқа ойнап,Италияның тамаша ақыны Тассодай,Жүрмеспіз, бәлкім..

Алладан басқаға басымды именҰмытып барады екем... ҚАСЫМҒАигем!Ақсұңқардың Серігі, кешір мені,Шықпағалы көп болды расында Үйден.Тентек інің тіксініп..

Өңімде көрген қызық, түске де кір,Арман өліп барады іште небір...Робинзон Крузоға қызығамын,Өмір сүрген аралда кішкене бір.Жалғыздыққа көңілдің..

Түсінбейсің қуаныш, қайғымды да,Тәкаппар да емеспін, айбынды да:Бойымда бір ғажап тылсым күш бар,Адам ете алатын маймылды да...Білмеймін мен өлген..

Қырандар ғана ұшатын биік бар,Қарғалар ұшады төменде.Таңдайда - шөл, кеудемде -күйік барӘйтпесе нем бар өлеңде?Тауға да, тасқа соқтым басымды,Өмірден..

Табиғаттың бұзбайықшы салтын біз -Жапырақта, тамшыларда, қыздарда...Сен жақсысың, сен жылысың,салқын күз,Абай, Пушкин, Мұқағали, біз..

Ғарыштың ғажап тыңдаймын әнін,Білесіңдер ме, мұндайдың барын?Адасып жүрген бір бақыт барын,Білемін және бір қайғым барын.Айғайлағым кеп Айға..

Қиындығын тағдырдың тағыұқтырдың,Мен де үнсіз егіліп, налып тұрдым,Қу жалған-ай, біз саған не жазып ек,Өлеңді де жаздырып... жалықтырдың.Алтыным-ай..

Қызық еді бүл өмір ол барында,Кездесуші ек жалғанның жолдарындаҚашан көрсем: үстінде ақ көйлегі,Бір тал ақ гүл болатын қолдарында.Сонда менің..

Кірпік ілмей атырдың тағы таңды,Құс ұшырып кеудеңнен ағыт әнді.Мен мінген таңғажайып күміс кеме,Беймәлім планетаға бағыт алды.Қош бол енді, қолыңды..

Өтті көктем, дүркіреп өтті көктем,Ақ самалы аймалап өпті беттен.Бір күні бір жаққа кетіп қалға,.Алтынымның дауысы жетті көктен.Мен аспанның жетінші..

Қызықтырмай барады түк те меніЖұлдыздар - қара аспанның нүктелері,Ертең, мүмкін сенімен хабарласам,Бүгін үйге қайтпаймын, күтпе мені...Күз келіпті.....

Бұлақтарға қызығып тасып аққанТабанына таулардың тасы батқан,Қазыбек би ауылында бір ақын бар,Сені ойлаумен күні-түн басы қатқан.Қалып қоймай ауылда..

Құс болсам ұшар ем аспанда биік,Кеудемді отқа тосамын батқандай күйік,Мен Сені оларға атқызбаймын,Атқызбаймын Мен Сені жасқанба, киік.Киелім-ау..

Селт етпейді қу көңілім мұң басқан,Жарық дүние - мөлдір шыны кір басқан...Жымыңдаған бір жұлдызың болайынМені өзіңе алып кетші түнгі аспан.Өткен..

Мен үшін түк қызық қалмаған,Күндерде қол ұшын созған дос,Арбаған, көбісі алдағанЖақсы мен жаманнан озған дос.Күлкімді жоғалтып алғанда,Құшағын айқара..

Жалғыздық алғанда қыспағына,Өлең жазғым келмеді қыста мына...Бозторғайым бар еді оятатын,Шыр-шыр етіп ол дағы ұшпады да,Әйтеуір өзгелерден..

Балқантаудың басына отырамын мен шығып,Кетіп қалды Жұматай, ғайып болды Кеңшілік,Алты Алаштың асылын алар едім көтеріп,Құдай өзі жіберсе құдіретті..

Көзімді алмай өстім биік шыңдардан -Менікі не?Менікі сол мұңды арман.Өзімді алып кетіп бара жатырмын,Жүрегімді жаралаған жылдардан.Өмірімді қасіретке..

Құстар қайтып бара жатыр қаңқылдап,Менің де бір құсым кетті ілесіп...Қалғандаймынқаралы бір ән тыңдап,Бұл дүниеде сұмдық ызғар тұр есіп.Құстар неге..

Өсер елдіңбаласы осындайға бара ма?Атқың келсе,атып қал!Құдайға да қарама.Атқың келсе,атып қал!Жетті мысқыл-мазағың,Ақындарды атқызыпқарап тұрмас..

Өмір сүре алмайсың ба, кектенбей,Еркіндігім үшін мені жек көрмей?Қиын екен көңіл шіркін бір қалса,Қара жерге отырғызып кеткендей.Жүрісім де..