Фариза оңғарсынова туралы Өлеңдер ✍️

Атам менің жақсы адам,ешкім одан аспаған.Фашистермен соғысып,оң аяғы ақсаған.Көп айтпайды ол өткенін, қанын қалай төккенін.Бірақ əжем сақтағанордені..

Тентек болсам, ашынып,жақсы іс қылсам, асырып,маған сақтап жүредітəттіні де жасырып.Келгенімше бақшаданкүтеді ылғи асығып.Ұрысады апам, жатса..

Еркелесем, күлімдейтін,ұрысқаны білінбейтін.Маңдайымнан иіскеп менің,«Құлыншағым, күнім!» – дейтін.Əлемдегі ақылды адам,бəрінен сол жақын маған!Ол..

Толдым жеті жасқа мен,қош айтыстым бақшамен.Келдім алғаш сабаққа,келді Нұрлан, Жанат та.Қоңырау да соғылды,көп күтіп ек сол үнді.Əліппені қолға..

Кіп-кішкене Жанарым,жақын келіп қарадым.Бұл өзімнің ақ бөпем,ойнатамын, бағамын.Құйттай екен басы да,селдіреген шашы да.Сөйлеспеді менімен,келіп едім..

Ал мен болсам əлі күнжүрмін жалғыз күйімде.Қыңқылдадым тəтеме,бөпе сатып ал дедім.Сосын келіп əкемедүкендерге бар дедім.Бірде ертемен маған кеп,оятты..

Ақ, қарамыз, сарымыз –тату, доспыз бəріміз.Достық жайлы əн салып,шырқатайық, кəне,біз.Жүзімізге қараңыз –бал күлкілі баламыз.Бізге қымбат..

Əн салғызып, билетіп,ылғи бізбен жүреді.Тақпақты да үйретіп,ойната да біледі.Қызық-қызық ертектербіздерге оқып береді.Жылауық та, тентек тесол апайға..

– Көке, тоңып барамын...– Шыда, қазір жетеміз ғой, қарағым.– Бүгін үйде қаламын?!– Бақшасына баруы керек баланың.... Сыр шертісіп келеді.Қыстың аппақ..

Қызықпын-ау өзім де,мақтанарым шамалы:үйге келген кезімдекеткім келмей қалады.Жан əжемнің жанындатіпті рақат секілді:айтады ұйықтар шағымдаертегіні..

Бала бақша көрінді,келіп қалдық, міне, біз.Бақшамызда көңілді,əн саламыз, күлеміз.Жалықпаймыз мұнда түк,əткеншек те тебеміз.Тақпақтарды зулатып, би..

Анам мені ертеменоятады тұр-тұрлап.Ұйқы тартып желкеден,мен жатамын қыңқылдап.Анам менің расындатүсінбесе не етемін:Əжетайдың қасындамаған жақсы..

Айбар деген баламын,жұмсауға да жарадым.Өзім биыл бестемін, саусағыммен санадым.Баласымын атамның,баласымын апамның.Көбінесе əжемніңбалапаны..

Айым менің қайда екен –достарымен тойда екен!Тойда болса, отырсын –қолына жүзік толтырсын!Айналдым Ай-баладан,тауып алдық даладан:далада бала жата ма..

Мамық төсек салайын,құшағыма алайын.Қозым менің ұйықтасын,арқасынан қағайын!Бөпем менің қалғиды,тербетті оны əн-жыры.Бота, қозы, құлыншақ –ұйықтап..

Шанаға жектім шал жорға,жарқылдайды тағасы.Жарқылдаған жағасымынау кімнің баласы?!Асқаржанның баласы,айдай жігіт осы екен,жақсылармен дос..

Сонау бір шуақты шақ, балаң күнде,жыртылып не батқан жоқ жағам кірге.Жұпыны тірлігіміз. Қала жақтанақ фартук алып келді ағам бірде.Жиюлы кебеже, тең..

Ширазда таң атады-ау, Күн сыланып, ертемен сұлулары гүл суарып. Атасы шайырлардың Хафиз ақын, өсіп ем ғазалыңнан сусын алып.Тербетті бесігім боп дала..

Таңданбай көзі түссе, қалған ба адам, дидарын көргенде естен танған ғалам. Өмірімді қияр ем деп күлкісінеөртеніп ақын біткен армандаған, парсының..

Туған жерім!Тумай жатып оранды балаң мұңға, құндағымнан қуылдым, нəр алдым да, Алты жаста ем. Қылмысым жоқ болатын, Алланың да алдында, адамның да...

қыны ханын іздесе, көргені елдің сор болар, Ал ханы ақынын іздесе, бақытты халық сол болар.ХафизЕсті хан – ел бақыты, біл, іншегім! Дос емес –..

Аузында – Алла, қолында тасбиығы, Намазға да жығылып, жақсы ұйыды. Жалбарынды: «Күнəмді кеше гөр!» – деп, мөлт-мөлт етіп көзінде жас түйірі.Сырттай..

Ішімде айтылмаған көп сырларым,бұл жайды біліп жатқан жоқсың бəрің,селеудей сезімдер көп лапылдаған – жанымды жылытпайды шоқсыз жалын.Бұлдырап..

Иə, Алла, қолда мені – қадыр түнім бұл менің, өмір-сайқал қорлап еді, жанымды үгіп күндерім.Қыдыр ата жолын бағып, таң күзетем мен бүгін, құйын..

Елдің жаны жаралы, Жердің тəні жаралы. Жасқа тұнған жанарыИран бүгін қаралы. Көрдің бе анау баланы, ақсақалды, ағаны, қара жапқан ананыкөзінен жас..