Талғат орманов туралы Өлеңдер ✍️

Ақынмын дейді, арын жоқ,Ақынмын дейді, сарын жоқ.Ақынмын дейді, халыққа,Айтатын мұң мен зары жоқ.Ақынмын дейді, ары жоқ,Ақынмын дейді, қарны..

Аллам қуат берген соң,Сәйгүліктей желген соң.Құрмет тұтқан қауым- жұрт,Оза топтан келген соң.Соңынан аға ерген соң,Ұрпаққа көңіл бөлген соң.Әруағын..

Алданып қалдым, алданып қалған жандаймын,Түк келмей қолдан жалданып қалдым, қандай мұң.Қарауылбек, Дулат, Мархабат сынды тарландар,Соқтырды санды..

Жанжүректен салмасаң, әнді, сірә?!Жете ме құлағына жұрттың мына.Ақан сері, Біржан сал шырқаған ән,Неліктен қалды халық құлағында.Ұлттың жайын еркелеп..

Қан қысым көп, көше сыймай көлікке,Заман туды жандарға қу желікпе.Сайлау, биік арманы - ұрпақ емес,Көңіл айтып жүр тобыр тек елікте.Аз қазақтар..

Жаманның да жақсылығын тани кет,Алдан тосқан үміттерге бәлкім сеп.Өмір сүру қиын, қызық дей көрме,Азат елдің шоғын үрлеу ғанибет.Заман – нарық..

Ізгілікті мұрат етіп бойына,Әрбір пенде күн кешеді бұйырған.Жаны саудың не келмейді ойына,Дақ түсірмей, сергек жол тап қиырдан.Достарым көп қалың..

Азат күнде ел жайын баяндайын,Бауыр жайлы айтқанда аянбайын.Елбасымен Нұрлы Күн нұрын төккен,Шуақ шашқан шалғай ел Шаяндайым.Іші тарлар жүргенді..

Болған соң, құрметті елге Садық әкем,Ақын боп, суырып сап өлең төгем.«Қыз жақтаған» тапқан соң, сұлу сері,Жамалдай анамызды қалай сөгем.Көзіндей..

Тасқа атын жаздырып,Дара тұлға болғандай.Дәстүрлі ғұрып аздырып,Талай төрге қонғандай.Сақал қойып иекке,Қауқарсыз жан үйірген,Қалың елге күйік те?Бұл..

Бай мен кедей арасында ортамын,Азат елде көк бөрідей жортамын.Тәуелсіз ел, аспан ашық, билікте,Құныққандар отырғанда қорқамын.

Ақжүрек пара алмайтын әкіммін деп,Шатырын үйдің ашып тастады.Ашып-жабу қып-қызыл ақша емес пе десең,Ыржалаңдай күліп кінәсін... лажсыз қостады.

«Тиіп-қашып» тірлік істеп,бір ауысымда алпыс миллион тауыпты.Білген жанға айтсақ түстеп,Тендермен солар қауіпті.

Сен жүрсің дүние қуып, өмір пасық,Мақтанасың, мақтатып көңіл тасып.Біз жүреміз пенделікке басты иіп,Әруаққа сиынып, арман асып.Сендерде баю мақсат..

Шықпасам үйден қалтамда ақшам қалады,Ерке ұл келіп әдетпен шайлық алады.Жаралмай қалған сол сәтте көріп теңгені,Қосағым, қос ұл жадырай әп сәт..

Сен деп айтсам,Жан жүрегің езілсін.Көштен қайтсам,Серілігім сезілсін.Жебе тартсам,Нысананың көзісің.Сенім артсам,Сумақайдың өзісің.Ұрлап..

Тау бөктері қап-қара, дала қара,Қарапайым қара жұрт болған нала.Біз кінәлі емеспіз, бәрі жала,Шық жұқтырмайды атына әкім-қара.Жайлым да қалмапты..

Армандаған көлік,Германиядан көріп.Шетел астық шұғыл,Қыпшақ- Марат еріп.Сәлем елден беріп,Ит өлгеннен келіп.Араладық шетел,Беріп “Евро”..

Қызмет бере ме десем,Құлшынбай қалам ұсынды.Кетпес-ау есем,Жазғаныма халық тұшынды.

Мешітке шарбақ орнатуға әкім бекінді,Үйіне шатыр жаңартқан әкім өтімді.Тасқынға жәрдем«Шаңыраққа» түсті көмек пұл,Шарбақ пен шатыр бірігіп біткен..

Ұжымыма қос ару қыз қосылды,Мөлдір көздер таңқалдырмас тосын-ды.Үйреніңдер біз білгенді сіміріп,Сіңірген соң, аңдатыңдар жасын-ды.Құралайға теңесем..

Әңгіме айтам үсті-үстіне қызына,Талай көңіл қалатындай бұзыла.Шындық жайлы мендегі ой басқаша,Тұрма баурым мүләймсіп, сызыла.Қажет емес мені мақтап..

Бір сөз арнау қос Аруға керек-ті,Бантик таққан кезден олар бөлек-ті.Бастап орыс, тастап бізге ауысқан,Зүбайра қыз болып шықты зерек-ті.Ер мінезді..

Келген беті студент туған ауыл,Кез болатын жыл мезгіл, көктем – сәуір.«Құдық қазған инемен» күйді кешкен,Білім қуған бозбала еді тәуір.Айтқанынан..

Жүгенсіз кеткен айғырдай,Жүрдіңіз пірім, қаншама Ай.Өтірік болса айтшы өзің,Мойындай білші таңданбай.Қосағым деді бұл жүріс,Болды ғой бізге..