Ербол алшынбай туралы Өлеңдер ✍️

 Ей, Шыңғыстау, Шыңғыстау!Қан толып қара жанарға,Қайғырдым соңғы қарарда.Қайқы да қылыш қызыл тіл,Қоштасар сәтте қамалма!Бауырың –байсын, салқын..

Заманның құлындай тастанды,Қанша рет табанға тапталдық.Бабамның қанымен көктеген,Мен сені сүйемін, киелі бостандық! Теңіздей толқытқан көз..

Қалила аңшы Бұғылының баурында,Салбурынмен қызық көрген кемді күн.Сағым ойнап қаракердің саурында,Тазысындай соңына ерген жел мұның. Сары жоннан..

Кенесары қамалыОрғыл-орғыл орғыл тау,Орғып бұлан жүгірген.Табаны кең тарғыл тау,Тас тізесі бүгілген.Отау тастың үстінде,Он ордалық орын..

Жол асады толқып аққан өзеннен,Жел асады асу бермес кезеңнен.Мынау жатқан Аманжолдың құдығы,Көкке қарап еріндері кезерген. Жатқан бір кез қозы-лағы..

Қарқаралыда тас тұнба,Баянсыз күннен кем жүдеп.Мәдидің бұлты астында,Әулиекөл тұр мөлдіреп. Әлие аз ба ол маңда?Шалқыған сәуле кемері.Заманнан заман..

 «Енді сені оқымаймын тарих!»Тұрасың тек обалменен көз жастан.Сорым сенсің, ей, Үтікен кәрі ұйық,Көк түркітің көз жанарын маздатқан. Таусыламын саған..

 Ұзын Орал түннің шегі бола алмай,Көк көзді жын асты одан бері алқып.Сар далама аузын ашып арандай,Алып атам өр рухын омалтып. Әулиемнің моласына оқ..

 Кегім кетті көкірегімде қыстыққан,Көп кәпірге идіргем жоқ басымды.Шыңғыс қаны – бойымдағы ыстық қан! Қайран Алаш, қатебі жоқ қара нар,Қажалған қос..