Серік ақсұңқарұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

(Қасымның әуенімен)Поэзия – әлі әсем жамалында.Жаһан –Дүние тұр соның жанарында.Троллейбуста жүр, әне, сақ-сақ күліп,«Иномарка», «Джип»-тердің..

Өзекке өрт толды,Алланы зарлы ғып,Абайды зарлы ғып.Цивилизация мерт болды –СПИД-ке шалдығып!

Сүйді түркі әйелді.Әйелдей әсем әлемді.Сұлудың көзі бет осып,Күйген!Сүйген қаталап:Күллі Ұлттық Эпосы –Ару қыз бен Махаббат!Өтіп небір..

(Нұрлан Дулатбековке)Өмір деген –Сайтан мен Періштенің тартысы.Сүюмен өтті жартысы,Күюмен өтті жартысы.Күлумен өтті жартысы,Жылаумен өтті..

Шаршадым.Шалдықтым.Сенделдім.Көз жасым көл боп, теңіз боп.Әлия, міне, мен келдім,Әлемді кезіп,Сені іздеп.Ел көрсем ерен, жер көрсем,Саланы шарлап..

Фәнидің көріп періштесі мен сайтанын,Шалықтап жүріп, шартарабымды шайқадым.Таңданып мұнда несіне жүрмін, алданып,Жаһанда жалғыз қалыппын – жаңа..

Дегелеңді дерт алды.Қарқаралыны өрт алды.Құдайсыз ғап, болды дағы құл – тұлға,Ұлысым да аңырады, ұлтым да.Генералдар көшіп кетті Мәскеуге,Дегелеңнің..

Өзің – Ару.Өзгеден өзің дара.Көз алдымда мөп-мөлдір көзің қара.Қайда кеттің елес боп егілдіріп?Қалғаны тек – ғажайып сезім ғана.Бұл өмірде көргенім..

Қайда ұлы орыс әдебиеті?!«На-На» алып алтын қонысты—Қара тобырдың мәдениеті,Мәңгіртіп кетті орысты!Қайда ұлы қазақ әдебиеті?!Айтыскер інім..

Тәтетай, сары уайым, ой – қақтанып,Жазбаймын баяғыдай ойнап шабыт.Бір құйын Ойрантаудың басынан кеп,Жүреді біздің үйде ойнақ салып.Сол құйын баса..

Өмір сүріп келеміз өмір сүріп,Бас та быт-шыт, жүрек те, көңіл – сынық.Өзімізді өзіміз өлімші ғып,Өмір сүріп келеміз, өмір сүріп.Алдымыздан жарқ етіп..

40 градус аяз.Алқынады қос өкпе,Өмір бастан көшсе өстіп көшед те.Базарда тұр Баян сұлу боп –боз боп,Қозы Көрпеш күтеді оны төсекте.Қап арқалап..

Қолыма мен қарайын, сен де қара:Алпыстан асса дағы пенде– бала.Ойында кім жеңеді, ол белгілі,Қолымда менің– Валет,Сенде– Дама.Әйелің неткен әсем..

Өтті-ау, өмір – қанды уын емізіп,Құл жемейтін қу жемтігін жегізіп;Тұлпарымды – жабы тұғыр деді де,Сұңқарымды – қара қарға дегізіп!Өтті-ау, өмір – жон..

Сайтанның діліненҚалмады жанда ерік.Сайқалдың тілінен –Бал беріп –Тіліміз байланды,Басымыз айналды.Абайға қаратпай –Тобырға қаратып,Содырға –..

Сайтанның діліненҚалмады жанда ерік.Сайқалдың тілінен –Бал беріп –Тіліміз байланды,Басымыз айналды.Абайға қаратпай –Тобырға қаратып,Содырға –..

Тәте, менің түсімді жорыдың ба,Жиі барам ескі жұрт қорымына.Біздің үйді біреулер бұзып жатыр,Алтын сарай салам деп орынына.Мас баланың кесірлі..

Менің мұнда меншігім жоқ.Ала бер!Неге осы қызыл көз боп барады ел?Анау аспан – құстардікі қанатты.Ұрпақтікі – мына жатқан жер.Жетпей қойды-ау соған..

Балқаш-Балықтар Сұлтандығының балығы,Сұлтанын таныды.Балқаштың да басқа шығып тұр қаны,Жал толқындар жар қабақ боп бұрқады.Келді бџгін Балықтар..

Көкжүйекке Күн батса тұрған күліп,Ақжарық –Түнекке ақ дидарын құрбан қылып –Іңірде шешем жаққан жалғыз шырақ,Жаһанды жіберетін нұрландырып.Әке өткен..

(Т. Тоқтамысовқа)Бетон қабырға тершіп тұр,Сап болып ескі таныс үн.Ол –Небір соломенцевтіңЕстіген зілді дауысын.Асқақ ой, ащы азамен,Атойлап асау..

Ақындар мен батырдың асыменен,Қазақ жатыр ғаламға шашып өлең.Поэзия –Домалап бара жатыр –Махамбеттің кесілген басыменен!Кесілген бас –Керегі оған..

Алаш Анам – ғаламның қара нары,Ит те, құс та жүрегін жаралады.Оған қайтсін алаң боп, ақыл ойыАсқазаннан аспайтын балалары.Алаш Анам – адамзат бал..

Уа! Қазтуғандай Ұлттық Ақын туған жұрт,Ұлттық Батыр туған жұрт!Ит пен құсқа кетті есем,Аруағы асқан, айбары,Ұлттық Парламентке сенБосанасын қай..

Бір ақын жүр біздің елде – көп емес.Көрмеген жөн– көзді нұрға бөлемес:Сүйген жері – қара таңба, қасірет,Жүрген жері – айқай-шу мен төбелес!Ұстанатын..