Кесел туралы Өлеңдер ✍️

Асқынған кезде қоғам мен ғасыр кеселi,Айқайлап шыққан арысты жасын деседi.Ақиқат өлiп, арамдық жайлаған елдеАқынның тiлiн кеспейдi, басын..

Солқылдатса тамырда от кеселі,Сағыныштың самалы іште еседі.Ауық-ауық терезеге қараймын,Қайда достар, қайда туыс кешегі.Мені олардың ұмытуы мүмкін..

Қырық бесте ұшырап кеселіңе,Уа, Аллаһым, тура келдім есебіңе.Кеселді жібердің бе кейбіреуге,Кесірленіп лақтырған кесегіме.Арамдардың байғұсты..

Жаныңа кесел батқанда, жетсе егер шамаң, елеме. Жұлдыздар сөніп жатқанда, бір өмір деген немене?!Жан да емес едің желөкпе, бір ғана жүрек сұраған...

Кесел қысып,қусырылсын күн ғажап, өтемін деп өксімейін бекерге. Абайсызда күнін көрген бұл қазақ, мен өлгеннен құрып сірә кетер ме?!Менен басқа жан..

Нәпсі деген кеселдіңКесірінен неше өлдім.Терім қалыңдаған соңТерлемеуге төселдім.Сөз сөйлесем жобалыОл өзімді табады.Айтылмаса ақиқатКімге қалар..

Рак деген кеселдің көкесі,Ешкімнің қызған емес шекесі.Рас, ракпен ауырған екенсің,Кешікпей о дүниеге кетесің.Ол сенің байлығыңа да қарамайды,Айбыныңа..

Өзге емес, өзiме аян өз кеселiм,Уақыт құйып жатыр көзге шерiн...Өртенген жапырағы жадау бақтаДерт емген күндерiммен кездесемiн.Шапқылап,шаң боратып..