Темірхан медетбек өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 235

Мағынасыз өлең
Мылтық дауысы тарс еттi.Асыранды ит арс еттi.Естi мынау дүниетопастарды жаршы еттi.Қоныс iздеп жырадансайтан мiнiп жүр адам.Күнiменен..
©  Темірхан Медетбек
Суық дүние
Сұп-суықсың,дүние,ызғарлысың!қатулысың,қатыгез,ызбарлысың!Сұп-суықсың.дүние,сұп-суықсың! –борасынды,аязды,мұз-қарлысың!Көңiл нала күздегi..
©  Темірхан Медетбек
Нәресте көтерген мас қазақ
Құртардай боп менi астына басты азап, –Илегендей жанды бiреу тасқа сап, –О, құдай-ай! –Нәрестенi көтерiпқөшеменен келе жатыр мас қазақ.Дәл осы сәт..
©  Темірхан Медетбек
Құмарпаз
Уланып сана,ойы да,жанымен бүкiл құлаған –көз iлмей тәулiк бойынакарта ойнап отыр бiр адам.Алғандай бейне от басып,шошынып одан қаласың, –ұмытқан..
©  Темірхан Медетбек
Өртенiп жатқан ағаш
Сұмдыққа мынау бастағанқалайша жаның жылымас, –найзағай түсiп аспаннанөртенiп жатты бiр ағаш.Айырылып жатты қақырап,бойдағы тiрлiк, қуаттар..
©  Темірхан Медетбек
Түрмеден қашқан адамның шошынуы
Атадан қалған мұрадай.Мұңданып күн-түн жылаған –қысымға қатал шыдамайтүрмеден қашты бiр адам.Күл болып кенет арманықалды оның жаны тарынып, –сығылып..
©  Темірхан Медетбек
Жалаңаш
Сөз жалаңаш, дәл қазiр,жыр жалаңаш.Құм жалаңаш,сайың мен қыр жалаңаш.Ұятынан безiнген бұл дүниетыр жалаңаш, құдай-ай,тыр жалаңаш.Алла,өзiң сабыр бер..
©  Темірхан Медетбек
Билiкке таласу
Кiл жақсылар билiкке таласуда.Таласуда, апыр-ай,адасуда.Дауыл тұрып жер мен көк арасындабүлiк келдi үйлесiм,жарасымға.Түбi шiрiп бiткендей..
©  Темірхан Медетбек
Аяр әйел
Жүредi ол жұртты ылаң қып,тайсалар одан iбiлiс.Не деген түлкi бұлаңдық?!Не деген сылқым құбылыс??Бүлкiлдеп көмей күлгенде –көрген жан ысып қайнаған..
©  Темірхан Медетбек
Бұлт-қатер
Көзiмдi сап биiк пенен тереңге,қолымды мен созған кезде әлемге,күйе-сынды түндей қара бұлт кепүйiрiлiп тұрып алды төбемде.Бос сөз айтпан қуырылып..
©  Темірхан Медетбек
Панасыз үмiт
Кiмдер қалай десе десiз де күйiп,жанасыз....Дәл бүгiн мен көшедеүмiт көрдiм панасыз.Сол бiр үмiт безiп жүржан өзегiн талдырып...Сол бiр үмiт кезiп..
©  Темірхан Медетбек
Түнгi өлi көл жағасында
Таусылады бiр шыдам!мына көлдiң, –қарашы! –Қорғасындай жаншығанқандай ауыр ауасы.Қорыққанмен қайтемiн,жаншыламын бүктелiп, –тұлғасы..
©  Темірхан Медетбек
Қара адам
Өтiнемiн,құрысын! –Оған қарсы аттама!Тарылатын тынысыңоның жаны қап-қара!Сұмдық онда жетедi! –кебiн ұрлар өлiден...Шарпып-шарпып кетедiқара жалын..
©  Темірхан Медетбек
Мен атылған күн
Менi сөзбен атып кеттi бiр адам.Ұшып түстiм.Ендi қалай тұра алам.Қадалған кеп оқ сияқты сол сөзденарман құлап,үмiт құсым жылаған.Сол оқ-сөзден мың..
©  Темірхан Медетбек
Сауда
Өңiм түгiл,түсiмде.Қан жыладым,зарладым.Қалған-сындыiшiндебар дүние сауданың.Саудада әзiр сөзiм де,шыдам,сабыр,төзiм де!Атылас пен бөзiм де!Ақыл..
©  Темірхан Медетбек
Құлазу
Адам бiткен зорға жүр,сөздi кiсен,шынжыр қып.Болған-сынды дәл қазiрдүниеде бiр сұмдық.Үзiлiп бар жалғасышыдай алмай ашынып, –дәл осы сәтжан..
©  Темірхан Медетбек
Ауру дүние
Ауру қазiр,ауру қазiр бәрi де,айналды бұл менiң қайғы, шерiме.Бәрi де ауру –ұлы менiң даламның –дауылы да,бораны да,желi де!Iлесiп мен тұрған жоқпын..
©  Темірхан Медетбек
Ән
Күрiш ТасболатовқаТабылып өткен күннiң көмбесiнен,қараған келер күннiң өр төсiнен,атылып шыққан-сынды осы бiр әнғаламат Маңғыстаудың кеудесiнен.Мен..
©  Темірхан Медетбек
Жыршы
Iзбасар ШыртановқаМына шер –менiң-дағы шерiм едi.Қабырғам қақ айырылып сөгiледi.Сөз бiткен толқындардай бүктетiлiп,серпiлiп қайта кейiн шегiнедi.Бiр..
©  Темірхан Медетбек
Тәуелсiзбiн
Тәуелсiзбiн!Тәуелсiзбiн мен бүгiн.Келдi, мiне, азаттығым,теңдiгiм.Бостандықта бойлығым мен ендiгiм.Шешiл ендi, шемен болған шерлi үнiм!Қарсы қарап..
©  Темірхан Медетбек
Сөз
Мұндай кезде –(сақтанам!),қарау керек көздi ашып, –дүниенi қаптағанбара жатыр сөз басып...Құлақ бiтiп тұнады –батар соның күйiгi –Ұйықтап,бұрқап..
©  Темірхан Медетбек
Күн сайын мен өлемiн
Күн сайын мен өлемiн!Ел-жұрт оны бiле ме?!Дей көрме сен дер едiм:Өлген – өмiр сүре ме?Қалай ұқсаң,солай ұқ,күн сайын мен өлемiн,жүре-тұғын..
©  Темірхан Медетбек
Тоналу
Ешкiм әлi тоналған жоқ дәл мендей.Бiттiм әбден,дiңкем құрып өлердей.Арғы-бергi дүниеде,сенсеңдер,ешкiм әлi тоналған жоқ дәл мендей.Өзiмдi өзiм..
©  Темірхан Медетбек
Әрi-сәрi шақ
Ысып,қайта тоңдық бiз.Қоя бердiк,тап берiп.Әрi-сәрi болдық бiз.Әрi-сәрi шақ келiп.Бiтiп амал,тiрегi,қуқыл тартып реңi,олай дедi бiреуi,былай дедi..
©  Темірхан Медетбек
Дау
Өрт сияқты көзi жоқ,мен бiр сұмдық дау көрдiм,тоқтам айтар сөзi жоқiштен шыққан жау көрдiм.Ант пененсерт өлiп,көз аша алмай сорлаудан, –жатты дейсiң..
©  Темірхан Медетбек