Әнуарбек бимағамбет өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қазақстан – деген елдің Иелері қазақтар. Хас арғымақ біз едік қой Көп жусаумен аз оттар. Салтанатты сарайларда, Сауық құрған ләззат балл. Шындығы жоқ..

Жәймен ғана бозарып таң атқанын, Жалқын сәуле алтынын жалатқанын Жарық дүние өзгеріп баратқанын Ол білмей қалды... Жас шыбықтың тәнінде қалар мәңгі..

Шып-шып қан атып, Шымырлап бойдан Шыққанда жаның – жел ескен Есіл ерлерім, Еңсесі кетіп, Емініп жауға егескен. Бытыраларың бытыратқанда қарамды..

Ұшады Маңғыстаудан шағалалар Қаралы сыр айтады саған олар. Мұңаза зарын сауып мұнаралар Қаназа сорын төккен бағаналар. Шағала не тәйірі... Аққу едім!..

Қазақ сүю – сарғайған күзді сүю! Сізді сүю! Сіз үшін Бізді сүю! Қазақ атты қара шал басып кеткен Бабақұмның бетінен ізді сүю! Қазақ сүю – болады ізгі..

Білесің бе, сені, қалқам, сағыну –Кірпігіме кермек моншақ тағыну.Саусағыма сыймай қалған күндергеҚұр кіжініп құдайыма шағыну.Сенсіз қалу –Уақытыңды..

Маған кеше «таудай бол» депті бәрі,Содан ба екен тау болғым кеп тұрады.Біздің тауды сел шайып,жел мүжісеШер мен қайғы жүректі жеп тынады.Шыңғыстаудан..

Қатар татқан заһарды да, балды да,Қатар тұтқан арамды да, арды да;Айтыңдаршы, аспан асты – жер үсті,Мен кешпеген күна бар ма? Қалды ма?Ақтың қолы..

Он төртінен сәлем-дүр толған айға,Көбелек қар қонады жолға майда...Аман көрген, ай көрген біз пақырғаАқырғы түн осы түн болмағай да.Ай ұқтырды...Су..

Ай, кешегі жауынды...Айғыз-айғыз езіп кетті тауымды.Әулиені зияраттап қайттым мен,Жарылқап бір құран оқып қауымды.Сайрап жатыр...Жайрап жатыр тас..

Кешегі бір күндеріМына шыңда Түйеқожа оғыланЖау жарағы құрулы,Мірдің оғын артық көрмей Шілдің боғынан,Қасқайып бір тұрулы.О дүние-ай...Тау еді ғой..

Мен ол жерге шөлдеп барам,Қаталап.Таппай қалып жүрегімнен нұр түк те.Жер бетінен мен іздеген махаббатТамшы болып шығар сонда кірпікке.Тоғай жыңғыл..

Ата,Сені пенделері ақырдыңЖоқ дегенде абыз қашты, би тайқып,Жіберші өзің осыны айтқан кәпірдің,Аузы-мұрнын қисайтып.Мен өзім-ақ қисайтар ем..