Нұргүл маулина өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Биік маған өзім шыққан әр төбе,Бұл жерде өмір сүру де – үлкен мәртебе.Дүниенің мен ашыппын есігін«Маңғыстау» деп аталатын өлкеде.Жомарт көңіл, жайсаң..

Досымнан жақын көрем, Өлең, сені,Аялап, әлдилеумен келем сені.Жабыққан сәттерімде жадыратып,Жоясың көңілімдегі көлеңкені.Жан едім, артып жүрген жырға..

О, ғажайып, тылсым сырлар мекені!Мәңгі саған табынумен өтемін.Мені ылғи жетелейтін биіккеСезесің бе, саған дегенМахаббатым екенін?!Келер күнге сенбей..

Ертеңгі күнге жалғанғанМендегі аппақ армандар.Самалы сипап бетімнен,Карсы алар алда таңдар бар.Куансам – асып-тасыман, Қайғырсам – жылап..

Көктем де келді далама,Бусанып жатыр түлеп қыр,Тыңдашы мені, Жер-ана,Қызыңнан күтсең жыр өткір.Адуын көңіл арғымақАуылдың қырын тілеп тұр.Сырларың..

Өлең-өмір, ән-дүние, күй-ғалам,Қызғанбастан, қызығыңды қи маған!Мен әніммен ғашық еткім келедіКүллі әлемді қауызына сыймаған!«Шәрбатың мен шекеріңді..

Қыранша шырқап қияға,Тұлпарша кейде көсілем.Алаңсыз жүрмін ұяда,Еркелеп кімге осы мен?!Көңілімде – бір күй домбыра,Пернесін бассаң –..

Көңілдің тағып моншағын,Кеудемде жатыр қанша мұң?Жаныма менің үңілерЖандарды күтіп, шаршадым.Өлеңнен өрнек тағынғанАйтатын әсем әнім бар.Жырменен..