Аллаберген қонарбаев туралы Өлеңдер ✍️

Сексен алты деген жыл тұр жадымда,Желтоқсан ай орап өтті жалынға.Қайраттардың қанын жүктеп сол күндер,Тарихтың қалды отырып тағында.Дүниенің елең..

Мен ұшақпен кеткенде,Өзі құс боп қомданады екен.Есен-аман жеткенде,Мейірім гүлін қолға алады екен.Мен пойызбен жүргенде,Өзі рельс боп дірілдейді..

Аққуы боп бар өлеңнің,Көп ішінен дара көрдім.Ал бүгінде құлпытассың,Баурайында қара дөңнің.«Тірлігімнің бірге өлшемі»,Деп өмірде білгем..

Жылдар өтіп барады,Қоңырауын қағады.Көлбеңдейді, алдайды,Анашымның жанары.Шашылды да шаттығым,Басылды да аптығым.Кеттің мәңгі, жүректе,Көк мұз болып..

Қазақ деген халық едік ежелден,Еркіндікті аңсап ерні кезерген.Бір қолымен құрығымен қамшы ұстап,Бір қолымен көк найзасын кезенген.Бізге деген..

Ақ жұпар боп төгілген,Тозаң желі ақ шаңдақ.Төбешегі көрінгенАлатаудай аспандап.Тау бұлағы бүлкілдеп.Қоңылтақсып шөлдейді.Құм шағылдар күңкілдеп,Көшіп..

Өмір, өлім қатар тұрды арбасып.Оқ нөсері қысы-жазы төкті ызғар.«Қара қағаз» жауып тұрды жалғасып,«Жылы төсек» болып алды көк мұз қар.Ақ қайыңдар..

Жеңіс деген сөз қандай сүйінішті,Қаншама адам қайғылы у күйік ішті.«Жеңіс» деген жалғыз сөз ақ көгершін,Күн сәулесін бетке алып биік ұшты.«Соғыс..

Сағыныш сезім көкіректі кернейді,Бір өзіңсіз жыр жазғым да келмейді.Мен өзіңе өлең жазам жүректенНе деп ойласа да ел мейлі.Сарғаямын жапырақтай..

«Жолдас» сөзі жолда қалды бұл күнде.Айналды ғой тұманды бір күңкілге.«Мырза» дейміз көк аттыға көлденең,Қорғасынмен құйып қойған күлкің де.«Жолдас»..

Жастық шақтың жалауы,Студенттік әніміз.Бүлдіреміз ауаны«Бала болып» әлі біз.Кейді осылай болады Айқай күлкі, тепкі би.Асып-тасып жоғарыКемерінен..

Үш күн, үш түн жол үсті,Алматыға жеттім мен.Ақ күлкілер тоғыстыАққу қанат екпінмен.Вокзал басы, алаңы,Адамдардың толқыны.Көтеріп ап барадыҚойнауы кең..

Ақ жұпар боп төгілгенТозаң желі ақ шаңдақ.Төбешегі көрінгенАлатаудай аспандап.Тау бұлағы бүлкілдеп,Қоңылтақсып шөлдейді.Құм шағылдар..

Халық жазушысы Әбіш КекілбаевқаКең маңдайы кере қарыс,Бұйра шашы толқындап.Ой мұхит, өрелі ағыс,Басқан жері солқылдап.Қара сөзі жыр дастан боп,Ақ..

Қасиетімен әруағы тұнып тұрған,Өзіңмен кең Алла жолықтырған.Пір Бекетім, жаныма жолдас болшыМына өмірде адамдар сауық құрған.Оғыланды, Отпан тау..

Өлеңім менің, жан сырымды ашатын,Шұғыласын жан-жағына шашатын.Бұлқынған жүрегімнің кей сәтіндеСабырменен көңілімді басатын.Өлеңім менің, өмірімнің..

Ассалаумалейкум, халқым менің,Өлең жыр көл дария алтын кенің.Ұлыны ұлықтамай тірісінде,Мәңгілік жоқтайтұғын «салтың керім».Ұлының болған ба еді не..

Мен сағындымӨз Алматым Шетпемді,Көкалды көл көңілдегі көктемді.Күзді күнгі жапырақ боп күрсінем,Қолына алып жүгіргім кеп өкпемді.Мен сағындымЖас..

Алматым-ау, сен студент қаласың,Қандай тәтті өзгеше көз қарасың.Алатауды қолтығына көтеріп,Сұлулықты алақанға аласың.Махаббаттың ақ жұлдызы..

О, махаббат тұңғиық сыр қатал ақын,Ол емес өлең үшін ақы алатын.Махаббат музасындай жыр кітаптың,Тұмары ғашықтықтың жатталатын.Махаббат сағынышым жан..

Көкірегім көгалды гүлді бүгін,Еркелеп тұр алдымнан шың биігім.Келді міне туған күн мерекесі –Мамыр айы халықтар бірлігінің.Мамыр айы сұлулық, еспе..

Тамара таң жұлдызы аты мәлім,Ғашық жыр – жан жүрегі сахнаның.Сыңғырын балбұлақтың құшаққа алып,Қайда да ақ жауын боп жатыр әнің.Табынтқан тағдыр атты..

Қалың жұртым, қазағым мақтан бүгін,Жан сырыңды жайып сап ақтар бүгін.Мерейі үстем мерекең болсын құтты,Сан ғасырлар жоғалтып тапқан бүгін.Тәуелсіздік..

Тұңғыш көрдім мен өзіңді, Астана,Жан бітірген мәрмар маржан тасқа да.Тұрып қалғам тұрпатыңа таң қалып.Көңіл көзі түспей мүлдем басқаға.Көк ормандар..

Елбасымыз бағыңды ашқан Астана,Тас түйін боп қауымдасқан Астана.Төрткүл Әлем төс түйісіп өзіңде,Құшақ жайып бауырласқан Астана.Тамылжыған таңы арайлы..