Биіктік туралы Өлеңдер ✍️

 Жорықта оза шауып, биік тұру,Тірлігін төңірегінен сүйіп тұру.Әркімнің, жекеменшік жорамалы,Өлім дер, өзгелерге йіп тұру.Кінәсіз, жүргенде жан, ажар..

Бар екен шығар биігім,Ақылыңа ерек ұйыдым.Есіме салар өзіңдіҰстаған әрбір бұйымың.Еңбегің қалай өтелед?Тұрушы ең төрге жетелеп.Шешемнің шебер..

Ынтық қып сoлай өсіргeн eді балалық шақтың бізді eлі:Шыңдарға анау шуақты нұрға жататын тoсып кeудeсін.Көктeмді кeрім eтeтін eді қайтқан құстардың..

Дубосеково бекеті түбіндегі,Қанша жыл, төбеден бұлт түрілгелі?Мазалайды әлі де бүгін мені,От шарпыған орманның түбірлері.Қарақұстай фашистер..

Теңізге ең биіктен қараған тікЖарқабақ-атаныпты Қараған түп.Құбылаң Қызылөзен, Сәубет сәнді,Саурада бар қадеге жараған күп.Қарағантүп немесе..

Биіктен төмен қарай қашқан еңіс,Қаптаған қызғалдаққа ашқан өріс.Мәңгілік бостандықтан басы айналып,Қаңғып жүрген бұлттарға аспан – өріс.Сары құмЖел..

Ау, биіктер, зау биіктер, биіктер!Өздеріңмен жаны заңғар, иықты ел.Аспан жаққа алақаным тосайын,Бұлттарыңнан бұлақ суын құйып бер!Оу, биіктер, құлау..

Өмір – жұмбақ, үйлесім мен қайшылық,Күн батады , бір жағынан ай шығып... Өсті ауылда жетпісінші жылдарыОн үш жасар Гүлбану қыз – талшыбық.Сұлу еді..

Биік-биік таулар,Жайнап тұрған орман,Өткел бермес сулар –Қамал.Қалқан.Қорған.Барлығына қожа,Тартқызатын жаза,Кім бар сондай..

Қыран құс та ұшқан биік,Жүректерге салған күйік,Басын кейде жарға соқса,Тұрар кейде көкке тиіп.Қанат қақсаң ішің пыспай,Бұл дүния – қыран..

Пәктіктің танып білмей биіктігін, Дүміне табынады иықтының. Жіберер арсыздыққа айырбастап, Құшағын оттай болған сүйктінің.Ермек қып арзан атақ..

Тауды сүйген адамның ары биік,Көлді сүйген адамның жаны тұнық.Өзіңді «Адаммын» деп сезінуге,Табаның туған жерге тұрсын тиіп.

Тарта бермей сусылдап,Тоқта, Тоқташ, ағаңа.Көз бен көңілім сусындапҚарайын бір қалаңа.Өзім көрген астанаңӨз орнында десе де,Секілдімін басқа..

(Ғұлама Мұрат Жұрынұлына)Ойың да, жүрегің де тұнық тіптен,Өзіңнен халық үлкен үміт күткен.Алғызбас асулардан талай асып,Өмірге қарап тұрсыз..

Биік-ті арман-шыңдарым,Сүрінсем сосын қыңбадым.Жолым тым алыс болған соң,Арқаламадым мұң қабын.Асылын сөздің бұлдадым,Қазудан ойды тынбадым.Жазуға..

(Тұрсын ЖҰМАШҚА)Ақындары қалып жатса ауылда,Топырақтың құдіреті дара да.Төбе құрлы еленбейді тау ұлдар,Сол қонбай жүр санаға.Өлең менен өрелес пе..

Іздеген бақытымды құрылысшының қалағынан,Таптым мен қаламгердің қаламынан.Қаламым қалдырмады қатарымнан,Оқ тигенде тағдырымның садағынан.Қолыма орта..

Өресі биік жартас ем, өсекшілерден үгілдім,Қайғысын қара халықтың көтере алмай бүгілдім.Адамдар түгіл аңды да дос етпек едім тіл тапсам,Есеппен ғана..

Өлеңім – иықты еткен, биіктеткен,Өлеңім – күйікті еткен, сүйікті еткен.Айтайын саған деген өкпе-назды,Айтсам деп жүруші едім жиып көптен.Толғантпай..

(төрт буынды жыр)Жолда тұрма,Артта қалма,Шықсаң алға,Биік самға!

Биіктігі бір елі –мына жұрттың тұл бейлі:мұңыңды айтсаң – күледі,шыныңды айтсаң – күндейді.

Қазақтың бас ақыны, Ақжал жыр, асау тілді – Мағжандай бол дедің бе.Болмысқа бойсұнбайтын, Бұла жыр, ойшыл ақын – Қасымдай бол дедің бе. Ғасырда бір..

Сонау бір орныма биіктегі,Шығармын еңбекпен тау үйіп тегі...Бұлақсыз тек ілгері құлшындырған,Ар қатал, өмір неткен сүйікті еді.

Бұрынғыдай көңіл де биіктемей, Үрлеп ішер, қалғасын күйіп көмей. Ұшпай жатып қанаты қанағасын, Күйдің үні не болмақ күйікті емей?!Мен жоғалттым..

Биіктеу деп дарынсыздан дарынды,Өзеурейді, – онсыз да ол мәлім-ді.Және рас – ғашық болу биікке,Әрі ләззат, әрі қасірет, әрі үлгі.