Сүгір жырау бегендікұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жалында сәлем, жазылған,Хорезмде орнаған.Бесқаланың жеріненҚапаланып, қайғырып.Халықтардың тілінен,Айрылдық деп аға-ініден.Несібе ғайып деген..

Халқымның ішінде мен көп гүлдеппін, Жалғаншы өтеріңді мен білмеппін.Соғысқа кеткен құлыным күйігіңнен,Байқадым өнерімнің көнергенін.Есқуат еске..

Ал қарайған халық келіп, жиналған соң,Кеудеден алуан жырлар құйылған соң.Сүгірдің өз басының еркі бар ма,Сөйле деп көп жамағат бұйырған соң.Ал ол..

Әуелі Алла жараттың,Аспан мен жерді пәм етіп.Алты мыңдай нәубет,Көк миуалы көгерттің.Жер жүзіне сән етіп,Жебірейлі періште,Жетпіс жыл билеп..

Дұғай сәлем жазайын, Ұзақбай шайыр ініме.Он сегіз жаста бақ қонып,Өнер берген тіліне.Атағың тегіс жайылды,Мен қазақтың еліне.Таң қалып еді..

Біссімілә, сөз басы,Сөз сөйлейін азырақ, Тіней деген ауылдың,Басы менен малы тең өскен,Бимағанбеттің ұрпағы,«Ешкіқырған» судың басында, Үш жүз үй..

Бісімілә деп бастасам,Асылыққа жазбағай,Жаратқан Алла-тағала-ай,Сөйлесем бізге жәрдем ет.Әулие-пірлер сахаба-ай,Жаңылтпағай тілімді.Жыр базарын..

Ауылға Сүгір-ай келді деп,Ордасын талай сайлаған.Ақ самаурын, сары құман,Кең дастархан жайнаған.Ағалар да енді аман бол,Жеңгелерім де бар еді,Ботадай..

Қырықмылтық Үбіғали менің атым, Аллаға мың шүкірлік мінәжатым,Еліміз егеменді ел болған соң, Бұрынғы өтіп кеткен жақсылардың, Мінеки келді кезі..

КӨПШІЛІК тарихтан білген жерім,Тай сойған-бүйрек кеткен бір тайпа елің,Тәзіке сол себептсн айтылмайды, Білгенім Тәзікеден, Беглар-Бегің.Ер..

Ал енді құлақ салып тыңдасаңыз,Үлкені Байұлының Сұлтансиық.Артынан таңдап алған Ақтотаннан,Жалғасып Беріш пенен Жаппас туып, Бәрі дө өсе берген белін..

Екінші, жеті рудан сөз басталық,Сия ма бір кеудеге жұмыла халық,Кердері, Тама, Табын, Керейт, Тілеу,Рамазан, Жағабайлы білің анықТабынмен қонысымыз..

Жаралыс тарихтан айтқан сөзім, Тілімнен шығар екен қандай білім,Білім мен терең екен оқу, ғылым, Айтсам да таусылмайды, сөздің көбінАйырған..