Айсырға қилыбаева туралы Өлеңдер ✍️

Сендер маған төгілген шуақ болып,Сендер барда ағамын бұлақ болып.Айналайың, адамдар, мен сендерді Жүріп келем жаныма қуат қылып.Қуанышқа жүрсіңдер..

Зердеге біткен дүние Қайғы ма, сор ма – бәрібір.Қадесі болып халқыңның,Салмағын басар алтының,Тағдырдың тастай заңы бұл.Қабат та-қабат..

Байқасаң, өмір – үлкен сынақ екен,Бұл пенде бір-ақ рет туады екен.Достық та, махаббат та, тіршілік теТабысып, қоштасудан тұрады екен.Әр адам –..

Талай іс бастан кешірген,Аялап ұл-қыз өсірген.14-те алғаш ұстаз боп, Зердеге бәрін көшірген.Білімді қанша болса да,Білгіш боп, кеуде қақпайтын.Қайын..

Біреудің сырты – жылтыр, іші – батпақ,Ақ тәте, түсің – қара, ішің – аппақ.Моншағың бала кезде әкеп бергенЖоғалтпай, әлі күнге жүрмін сақтап.Аталас..

Үмітай-ау, жүзің қандай нұрлы еді!Өмірің де, күлгенің де сырлы еді.Өзің жаққан ошағыңды жағалап,Жеті-сегіз жеміс ағаш гүлдеді.Қара жердің тартты сені..

Анадан алтау едік бүрлеп өскен,Төртеуі солып қалды гүлдеместен.Төрт жұлдыз жана түсіп, сөніп қалды,Қатыгез тағдырына үндеместен.Ішінде көрнексізі мен..

Жаным жалғыз, жалқымын,Бүтін емес, жартымын.Топқа түсті талайымТағдырында талқының.Жалғыздың жаны жаралы,Дәруін қайдан табады?!Қорқыныш кіріп..

(Әруағына арналған аста оқылған өлең)Аударылып өтті күндер парағы,Жылдар жылжып, алыстатты араны.Бір мектептің түлегі едік, Өтеген,Жарқын жүзің елес..

(75 жасын бүгін толтырған ардагер ұстазым Жамбоз Екібаев ағаның асында әруағына арнап оқылған өлең)Заманының дүлдүлі, марқасы да,Отырғандар мектептің..

«Ғұмыр дейтін – өтетін көшкін» дейді,Өткендерді елестер кескіндейді.Шаршы төрде карта ойнап отыратынАғамыздың өр даусы естілмейді.Біреулер өзін көрер..

(Маңғыстауға белгілі азамат Киев Мырзабаев ағайды еске алу)Кім бар дейсің келешегін болжаған?!Мәңгі-бақи баста тұрмас бұл заман.Шектеулі ғой..

(Сайын Шапағатовтың әруағына тағзым)Ісіңді досың тұрмақ, дұшпаның да,Тіс қайрап жүргенімен ұқпады ма?!Қазақтың асыл сөзін тиек етіп,Сен мыңды..

Қаратау сұр бұлт іліп шыңдарына,Дүние қалт-құлт етіп тұрғанында;Комбинат ашып, елді асырағанХалықтың алғысы көп Нұрбаулыға.Жаман мен ажыратып..

Бұл өлке – шежіре, сыр тұнып тұрған,Ұрпағын қайсар ғалам шынықтырған.Майданда, еңбекте де ерлік туынДаламыз биік ұстар туыпты ұлан.Қаншама бұл далада..

Әруақты бабам Қашаған,Мәрмәрдан сөзін қашаған.Санамда шаттық оянып,Шын жүрегіммен қуанып,Тойыңа шашу шаша алам.Шапшытып жалын шашпаған,Заманың өтті..

Қыраны көкте қалқыған,Теңізі айдын шалқыған,Жусаны жұпар аңқыған,Айнымайды МаңғыстауЕжелгі ғұрып-салтынан.Сұңғыла ғалам сыр ашқан,Қаратау көкке..

«Досың көп қой» деп айтады біреулер,Бар-жоғыңды кім бар дейсің түгендер?!«Тіке сөйлеп, тура жүрген пенденіңДұшпандары жоқ болады» демеңдер.Дос көп..

Дүние – жалған,Түбіне ешкім жеткен жоқ,Алыс-жұлыс шайқасы әлі біткен жоқ.Алмағайып күн туғанда басынаМен досымды жауға тастап кеткем жоқ.Шаршағанда..

Тіршіліктің бар көрінісі өтпелі,Тек күн мен ай тапжылмайды көктегі.Тауып, танып, дос болсаң да, бәрібірБала күнгі достарыңа жетпейді.Бала кезде ойын..

Жас кездегі өлеңдерім сақталмапты, көп еді,Әр нәрсенің болады екен салдары мен себебі,Өз қатесін кей ақымақ өзгелерден көреді.Албырт сезім –..

Не жетеді көңілдің байлығына?!Өкінішке қашанда қайғы – мұра.Алла емес, жауапты өзіміз ғой,Басымыздан өткеннің барлығына.Кінәламайды ешкімді..

Аңғалдығым сын болды өміріме,Тырыспадым тұлға боп көрінуге.Намысшылмын, аршылмын, тікелеумін,«Жасық жан» деп ойлама мені мүлде.Араласып қиындау..

Марапаттанып, жарақаттанып пысық пен жасық сөздерден,Сәт сайын толқып, күніне мың сәт өзгерем.Орны жайлының ішегі майлы екен ғой,Алдағым қайда..

Өткен күн – өрнек елесім,Алдымда – асу-белесім.Елгезек күндер, елпілдеп,Жетектеп алға келесің.Егінім пісіп жайқалмай,Еңбегім қалды байқалмай.Шешенім..