Аманғали ербозұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Күнге жаным құмарсың,Шуағы өзің сияқты.Гүлден алған шығарсың,Бетіңдегі ұятты.Шашың сенің қара орман,Жапырағы төгілген.Күле шықтың сен алдан,Қардай..

Ана тілі, аяулым, баста бағымКүндіз-түні баққаным қас-қабағың.Жоғалтқандай Аралды –ардағымдыОрнамасын басыңа масқара күн.Ана тілім – санама жарық..

Сенмені тұсамағын, тұсамағынОнсыз да дертім күшті, құса жаным.Жүрегім ақын болып жаралған соңӨзіңді демеу көріп, күш аламын.Бірақ та сен сенбейсің..

Көңілде қайғы, көзде мұң,Оралмасыңды сезгенмін.Тіршілік деген мұхиттаСені іздеп шыққан кезбемін.Қолдай гөр мені, кең далам!Қолдай гөр мені, сен..

Құралайым!Жүрегі жыр, көңілі ақ бұл ағайың.Аялдашы, сәл ғана аялдашы,Атыңды да басқаны сұрамайын.Сұрамаймын ештеңе, расым бұлСенің күндей жүзіңнен..

Өзіңсің жер жәннаты қиялдағанБабамыз Құрманғазы күй арнаған.Сарыарқа қасиетті далам менің,Сәкен де мейірі қанып сүйе алмаған.Елеңдеп сері көңіл..

Ерте келсін,Бұлбұл ән шерте келсін.Күн жылынып, тезірек жер көгерсін.Біз де жаным шығайық оңашаға,Жалқы кезде жалғыз қап, өртенерсің!Мұны саған..

Махаббат – қуат күшім.Жанға жайлы нұр құяр шуақпысың.Ие бола алмаймын өзіме-өзім,Сезімді сиқырлаған сияқтысың.Махаббат – аспанда Айым.Ұша да алам, ұш..

Тауға да соғып ұрынған, Тасқа да соғып ұрылған.Тынымсыз мынау ғасырда,Тынымсыз болып туылған.Найзағай болып көк тілсең,Нұрыңнан сәуле суырған,Өлеңнен..

Айлы түн,Есімдесің сен де менің,Бал бұлақ суын берген – шөлдеп едім,Қарсы алған қабақ шытпай қашан барсам,Аяулы, армысыңдар; жеңгелерім?Сендерді..

Тербеліп қиялымның бесігінде,Өмірдің өзіңде аштым есігін де,Туған жер!Сенің тау мен тасың түгіл,Құдырет бар секілді есіміңде.Мен сені сағынамын осы..

Қаларым сенен жоқ бүгіп,Көңілден жүрсің бір кетпей.Сыйлар ем бақыт көп қылып,Ол өзі маған жүр жетпей.Cыйлықта жатыр қанша мән,Ашады бетін бір..

Күнге,жаным, құмарсың,Шуағы –өзің сияқты.Гүлден алған шығарсыңБетіңдегі ұятты.Шашың сенің–қара орманЖапырағы төгілген.Күле шықтың сен алданҚардай..

Армандау керек,Армандау керек күні-түні.Ал онсыз өмірКешпеген артық, жігітім.Армандау керек,Арқалап жүріп күн сайынТүған еліңніңБолашағы мен..

Қызғалдақтарын құлпыртып, жетелей көктемҚаладан шығып, жолсызбен төтелей кеткен.Жүріп ем біраз көшеде бой жазбақ болып,Құрыпта берді көк нөсер..

(Бижамалға)Ей, менің ақ тілеулі қарындасым,Өзгеден бола бергей бағың басым.Орнында ақын қалай отырады,Шабыттың қоңырауы қағылғасын?!Шабыттың қаққан..

Жазушы Тобық ЖармағанбетовқаОтамалы,Табиғаттың беймәлім көп амалы.Қарсы алдынан бір нәубет сезінгендей,Күдірейді даланың жота, жалы.Жан ала..

Композитор Омархан НесіпхановқаЕй, ақ көңіл досым-ай, ән жүректі,Өзің жоқта елесің жан жүдетті.Ойға салып, біресе қырға салып,Құрығына түсіруді-ау..

Қ.ҚожанбаевқаАйбатыңнан бұлтты аспан көшіп,Киік–арман алдыңнан қашқан кесіп.Дирижерлік тұғырда тұрсың, аға,Әр әуеннің тағдырын бастан..

Қыңырайған мінезім құрсын менің,Қалыпты ғой, жаным-аү, құр сүлдерің.Шыдамайды екенсің көріп түрыпЖүрегіңе жақын жан күрсінгенін.Көріп жүріп мінезден..

Ит те болсаң мен сені түсінемін,Кеше ғана ақымақ күшік едің.Арсалаңдап ал бүгін өп-өтірік,Алдарқатып аласың кісі жемін.Жағынуды үйрендің қалай..

1Шүкіршілік ––Үш қызым, бір ұлым бар.Шүкіршілік ––Төрт бірдей құлыным бар.Шаршағанда демалып ортасында,Қызықтаумен отырам қылығын бал.Қазыналық үйім..

Анам қайтқан кезде мен бестемін,Ана да- күн, мәңгілік сөнбес дедім.Ауылдастар сипайды маңдайымнан,Сезеді ішім, әйтсе де сенбес көңіл.Сірі болар..

Наз-қоңырау – кеудесі күмбір қақпай,Сиқыр сұлу шолпысын сыңғырлатпай,Ақын отыр шерменде, құлазыған,Көңілі бүгін қоңырқай тұнжыр бақтай.Күндер қайда..