Медет дүйсенов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Өзіңізге тиді міне еркіңіз,Қуаныштың шарабынан ішкен көп.«Еркіндік!» деп, аспанға атқан бөркіміз,Ұшып кеткен, әлі жерге түскен жоқ!Иә, жерге түсіре..

Тұрып едім өзіңмен хат алысып,Еске түссе, жанарда жатады шық.Жұмбақ сырлы жырменен жолыққанмын,Үмітім мен күдігім қатар ұшып.Құшағына қысқандай..

Көбі кетсе де ғұмырдың, азы ғап әр күн,Өлерін ойлап өксімес, қазына қартым.Жайсаң жаныңды жалтақсыз теңесем болар..Табиғатымның тамаша жазы ма..

Жадымдасың, жастықтың жасыл бағы,Ақ құба қыз, армысың, асыл жаны!Қолаң шашқа қонған бір ақ көбелекСияқты еді-ау, ақ бантик шашыңдағы.Шуағымен..

Мүсіні боп мейрімнің,Көз алдымда қалды анам.Түсіме еніп кейбір күн,Мәз боламын, алданам.Сонау жылдар...ағам да,Оралмады майданнан.Тек сол болып..

Шіркін, қандай аспаным тұнық еді,Көтеріп ап сүйеді күні мені.Сымбатымен сиқырлап сұлу дүние,Жанарымды жетелеп жүгіреді!Соны көріп кетемін..

Ұрпағын аялайтын,Сұңқарын саралайтын.Ер үшін туған ерлер,Жақсыны жағалайтын.Алланың нұры жаусынАссалаумағалейкум!Күнәсіз баладай, кім?-Бақытын табады..