Медет дүйсенов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

(Маршал Абдіхалықовқа)Ағатайым, ақкөңіл ағатайым,Қарапайым едің-ау, қарапайым.Қоштаса алмай қалғаным көкіректе,Түйін болды, қалайша..

Тағат таппай тынымым,Жүрегімде нөпір мұң.Құмыраның сынығын,Құрастырып отырмын...Түстім-ау бір күйге алаң,Ойым быт-шыт, ашынып.Құмыраның..

Сексеуіл өсер шөлдегі,Бой бермей аптап ағынға.Өн бойы – мезгіл өрнегі,Шомылған құмға, шағылға.Жын-ойнақ салып, жел де есіп,Құрсаған оны жауын..

Сүреңсіз соғыс күндері,Ашулы аңдай жарадар...Көзімде елес сүлдері:Қара шал. Шығыр. Қара нар.Бір жүрген ізін шиырлай,Қара нар жалғар ермегін.Сырғыған..

Сен мен үшін шынарсың, шың-құздағы,Кие тұтқан даласын ұл-қыздары.Жауға түсіп жасындай,жанын қиып,Жерге келіп құлаған Жұлдыздары.Маңғыстауым – жанымды..

Көне қорғандар жатыр нардай құлаған,Ойды құйын боп сапырғандай бұл алаң.Қанды қырғыннан жаңа ғана шаршап кеп,Көне қорғандар, батырлардай сұлаған.Көне..

Ұлылығыңды, ойланып ұлың сезінсін,Сырым да өзіңсің, жан ата, пірім де өзіңсің!Мәңгілігіңді паш етіп жатқанда елің,Жүрегімдегі қалайша жырым көз..

І.АРНАУМұнаралар!Аспанға шаншыласың...Аласалар намысын қамшыласын!Ақ сағымның шыға кеп арасынан,Қиялымның ұшырдың қаршығасын.Тебіренттің, құштар қып..

Жайлаудың әсем бір күні,Жатқан-ды жусап жылқылар.Тұзақтап тағы жылқыны,Тарқайтын болды бір құмар.Жылқышы әйгі ісімен, Тасалап жетті, тығыла.Үйірлі..

Толғанамын, оянам да таңменен,Асығамын жетпейтіндей әлденем.Құрылысшыдай жымдастырған кірпішті,Ұйқастырам мен де өзімше нәрлі өлең.Өрнек салып сан..

Үш бұрыш хаттар легі,Майданға кірді, жетті елге.Окоптарға кеп түнеді,Ұмтылды алғы шептерге.Тіл қатып қалам ұшымен,Алуан ұлттар тілінде.Оралды оттың..

Қобыз болса көрінген,Көзімде елес өрілген:Қашып бара жатады,Қорқыт ата өлімнен.Құлпырар ма жаз алдан,Құтылар ма ажалдан?Тұрып алды бір..

(Әбу Сәрсенбаевқа)Дүбірге толы теңіз бе дерсің бұл ғалам,Керегіп тұр-ау құдіретті саған қыл қалам.Сөзбенен, шіркін, тұлғанды сенің сомдар ма..

Есіме алам соғыстан соңғы ел кейпін,Қуаныш бізге қонақ боп жиі келмейтін.Үстіме үрдей жап-жаңа көйлек кигізіп,Көршіден анам байғазы сұрап кел..

Киген сынды дулыға ғып кең дала,Көрінесің сонадайдан сен дара.Қирадың-ау қыш құмыра сияқты,Шерлі қала, шетінеген Шерқала.Жарақаттан, найза салып..

Не жетсін-ай қиялға, сірә, қырғи,Көкіректі кернейді бұла бір күй.Ақсүйекті босқа іздеп әуре болған,Құрбыларым ойымда тұрады ылғи.Отты жастық,Өткенбіз..

«Май таңында қауышқан күліп елмен,Қайта мұнда табысқан ұлы жермен.Арман бар ма сенде де - дейді біреу,-Тозағынан төрт жылдың тірі келген?!»Болса-дағы..

Сіңіп санаға,Желі далада,Жеткізер сыңсып небір үн.Тыныштық дейді өлі қалада,Тұр соған сенбей көңілім...Ақ ұлпа қалың,Жауып ап тәнін,Борасын билеп..

Аппақ нұр айдан саулайды,Құшады соны қыр, далам.Көлдегі жарты ай аумайдыҚалқатай таққан сырғадан.Күндізгі шудан шаршаған,Жағажай жатыр түс..

Алаулы от. Анадайда алтыбақан,Алтыбақан сауық қой халқыма тән.Ағынымен сезімнің шырқ үйіріліп,Шырақтарын жанымның жарқыратам.Тұр біздерге қаншама көз..

Алтындай арман айналып кетеді күлге...Жар салған даусым, «Ұят» деп, жетеді кімге,Бетінде қытық қалмаған бетпақ қатындай,Жалаңаш шындық жанымнан өтеді..

Тізгін ұстап, қонғанмен бүгін ерге,Ұзынымнан түсермін ұлы жерге.Қаламымнан қалған із құштар қылып,Үмітпенен ұрпағым үңілер ме.Тыныштық жоқ санама..

Бас көтеріп әр жерлерде жүр бүлік...Болмадық па, соғыс деген сырды ұғып?!Бозторғай да шырылдайтын еді ғой,Боз даланың амандығын жыр қылып.Ей..

Бақыт құшқан бейнелеп кемел қырын,Сезіндіріп бал шақты нелер шырын.Биіктетіп барады өнер шыңын,Анау аппақ, киелі көгершінім.Жыр бар қандай бере алар..

Әуеніне даламныңЖиып алған бар күйін –Сағынамын анамның«Әлди, әлди, әлдиін!»Ұғынумен өмірдіЕсейсек те ержетіп.Қоңыр әуен көңілді,Келеді әлі..