Медет дүйсенов туралы Өлеңдер ✍️

Адалдықтан тұл дене,Шәртік қарын іркілдеп.Дәметеді бірдеңе,Бақа бұғақ бүлкілдеп.Алға түскен ақшалар,Көрінгенде көз қарып.Саусақтары бас..

Өп-өтірік аяғыңа бас ұрып,Жүр біреулер амал-айла асырып.Алаңдаймын осыларға өз басымҚала алмаймын ренішті жасырып.Сонда-дағы үмітімді..

Ес біліп естігенім ертегі еді.Ертегі шаттық пенен шер төгеді.Қаһарман бозбала мен хор қызыныңКелетін көз алдыма көркем өңі.Келтіріп, бақастардың бірі..

Қылын шертіп жүректегі бір сырдың,Ей, гитара! Неге сонша күрсіндің?Неге ғана мұңаясың, гүл сындым,Мойыл қара көздеріңде күлсін күн.Ақырғы әнін қатқан..

Жүйке-қобыз, қылы қатты бұраулы,Жазысы жоқ, қом өркештен жыр ауды.Аяз қысып алды-дағы ақшұнақ,Көңілімнің терезесі қыраулы.Арамзалар хамелеондай..

Жан-жаққа құстар тарады,Керуен тартып қаз-қатар.Жылы жақ іздеп барады,Тіршілік отын маздатар.Ұшумен жүрді күн ұзақ,Аспанның төсін..

Ұршықтай зырлап билеген,Көтеріп шаңды жел кенет.Самарқаулықты сүймеген,Келеді құйын дөңгелеп.Бейғамдау жатқан бұйығып,Оянды дала оқыстан.Дауылды желі..

Қарттар сені қылсам деді келінім,Жастар, сірә, болса дейтін серігім.Кердеңдедің ешкімді де көзге ілмей,Көргендердің жаулап алдың көңілін.Сылаңдаған..

Шақтарда шабыт билеген,Түсіріп ғажап күйге өлең.Ұшыртып бара жатамын,Үш атты жеккен күймемен.Қосылып өмір көшіне,Жүйткимін желдей есіле.Ақ ұлпа..

Апыр-ау, қалай тынам, тоқталамын,Көшпендімін, көшпенді боп қаламын!Асау қаным арындап арғымақтай,Ей, дүние,Мен саған көп қарадым!Ырғалады үлбіреп..

Жарыстық омырауға ап желдің өтін,Аңызды ақиқат қып ел білетін.Құлықты кім көп жақса табанына,Сол жүйрік болады деп сендіретін.Шаттандым озатындай..

Кетті бір ақын, өтті бір ақын өмірден,Ақжарма жыры ақ жауын болып төгілген.Еңсесін иіп, елім деп дәйім егілген,Сәт-атам кетіп, қабырғаң халқым..

Көңіл көлі толды ма,Көкіректе нұр шалқып.Жатыр, дәурен – домбыраТірлік атты күй тартып.Бірге аттадық жол басын,Екеумізде бір тілек.Жанарыңа..

Айдындай, толған шарасы,Тұр міне самсап бар асы.Жайылған дастарханы да,-Қазақтың байтақ даласы!Аққұман шоқта, от-демі,Үйде жүр дала көктемі.Толысып..

Бір күні әкем боранда,Әкелді құйттай құмайды.Саяттап кейін сонарда,Серік қыл деген сыңайлы.Ақ күшік маған ыршыды,Қуанып кеттім күрт түлеп.Түймедей..

Қашан да тілге табынып өскен,Ананың айтқан әлдиіменен.Қазағым талай дауылды кешкен,Бабаның тартқан сан күйіменен.Өзегі тіл ғой, өнердің алтын,Уызын..

Сапарлаған жолаушы айдалада,Апармаған, күнкөріс қайда ғана!?Күйгелектей қозғалып, малдас құрды,Үйге жетпей ит көңіл жайлана ма.Көрінеді, көріпкел..

Қадір түні... сүт саулап, ай-анардан,Нұрға ғашық – өмірді аялар жан.Қарсы алдымда тұрғандай Қыдыр ата,Жапырағын жаныма жаяды арман.Көңіл деген..

Кездестік те, үйленгенбіз ұнатып,Тағдыр-тылсым толқынындай теңіздің.Жаным жылап қалған шақта,жұбатып,Менің сәби сезімімді еміздің.Болмысымды бес..

Жадыра жинал, қайтайық Қапыға барып,Қыдырмай өткен көп күннің қақын алалық.Көктемге ғашық болып біз қаншама күттік,Сезім сабасын сұлулық сапырары..

Махаббат деген бір ғажап өмір деседі,Гүлдеді жаным, кенеттен көрдім де сені.Шағала сезім шарқ ұрып самғады саған,Қайтпасын, қалқам, ынтыққан көңіл..

Талайға таңсық, таңмын ба?Жетпегем жасқа жөн білер.Бүкшиіп белі, алдымдаТұратын, сұрау белгілер!Сүрінбес жерде, сүрініп,Қысылмас жерде қысылдым.Содан..

Апа, саған сыр айтам, мұң шағынам,Бір ананың шығып ек құрсағынан.Басқа ұяға қонсаң да, бауыр жайлыТас қияда тербеліп тұрса бір ән. Келіп тұршы қыс..

Қараймын да дидарына даламның,Көне мекен, өзіңді ойлап алаңмын.Ақ қағазға ақтаратын сырларым,Ұшында тұр үн қатқалы, қаламның...Орман жырдың..

Жыр ғана болып бар қайғым,Жоғалған жандай бірдеңем.Боз аспан төсін шарлаймын,Бозарған бұлтпен бірге мен.Сар желсем, тірлік-күлікпен,Бәрін де көрер..