Айрылу туралы Өлеңдер ✍️

Айрылдым мен...Бәрінен де айрылдым!Қалтылдаймын қайығында қайғымның.Заманында тыпа-тыныш Елімнің,Аманында аспандағы Ай, Күннің.Қара жердің құнарынан..

Тауды екіге жарасың, Тастың қашап арасын.Кесіп өтіп кезеңді,Аягөз, қайда барасың?!Жағаңдағы сұлу тал, Саясының шөбі бал,Ерекше семіз ішкен мал.Сумаң..

Бал еді Ыбекеңнің Қадишасы,Сондай қыз дүниеде табылсайшы.Сексен қыз серуенге шықсадағыСол еді ортасында падишасы.Еліне ақылымен болып сыйлы,Табиғат..

Айрылып жапырақтан селдіреген, ағаштар, арандағы мен бір емен. Қарамай арып-талған түрімізге, келіңдер, жыр жазайық мөлдіреген.Дүние десе дағы толған..

Жылқы ішінде дөнен кер,Ақылы мол кемеңгер.Кемеңгер атадан айрылдым,Қалайша жылайды демеңдер.Ағайын-туған кеп жатыр,«Жыламаңдар» деп жатыр.Кемеңгер..

Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,Көкіректі қарыс айырар қайғы у.Алпыс асып, таянғанда жетпіскеМұз жүректі жібіте алар қай жылу.Алдыңғының сырын..

Түспейді жазсам жазу қара тасқаАуырлық түсті биыл біздің басқа.Биенің құлынындай жарасушы ем,Айрылдым мен әкемнен жеті жаста.
Не жаздым жеті жаста..

(Гетеден)Айрылдым сенен, жан сәулем,Көруге енді жоқ үміт.Бірақ соңғы сөздеріңКетпейді естен боп ұмыт.Жапанда жалғыз жолаушы,Аспанда торғай..