Баян тіленшина туралы Өлеңдер ✍️

Әйелдік емес, аналық менің көсегем, Еңкілдеп жылар жат адамға ез емен! Сындырмақ болсаң сағымды тіп- тік өсемін, Ор қазсаң маған ойыңмен ойып неше..

Еркек басқа, ер басқа, Әйел басқа, жар басқа, Заты әйел екен деп, етегіме жармаспа! Гүл сезімге нұр болам, тұл сезімге жын болам, Жылан арбау жеңер..

Алдымда айқын емес мұратым да, Мен қарсы тұра алам ба сұрапылға? Аяқты шалыс бассам шапалақтап, Бір адам бары жақсы-ау ұратын да.Кем емес қол-аяғым –..

Жетім деп кімді айтады? Босқа өткен күнді айтады, Қамқоры, тірегі жоқ, Қуанып, күлері жоқ, Панасыз ұлды айтады.Өтпеген сөздер жетім, Ойы жоқ көздер..

Қайталама бір айтқан сөзіңді, ұлым, Сенім артып көріп пе ең өзің бұрын? Ер жігіт айқан сөзден қайта алмаған, Ақ тілегін өзгенің қайтармаған, Тек сақ..

Қалың тұман... Жанарыңа шық тұнып, Қайғы келер шаттық құнын ұқтырып. Ұлиды уақыт, аш бөріше ұлиды, Қарсы ал сонда кипаристей тік тұрып.Алтын таңнан..

Таңдарды таңға ұрып, көз ілмедім, Тозады дембіл-дембіл төзімдерім, Қиямет соғысында жүрем ылғи, Періште-пендешілік сезімдердің.Жас та өтер..

« Ұмыт» дедім, «Сен мені ұмыт» дедім, Кім береді бақытын күліп, тегін! Ару құшқан құшақтан үмітті едім, Кері өзгерді пейілім саған деген, Сұп-сұр..

Өткеріп небір ыстық, суықтарды, Көңілім алабұртқан тұнықталды, Қат-қабат жылдар жапты дидарыңды, Қаншама мезгіл өтті «ұмытқалы». ...Түсіме неге..

Күліп тұрып жыладың,көзім, неге? Кеткенің не бағынбай төзімге де!? Дәл осылай аруана боздар ма екен, Өлген жүрек соққанын сезінгенде? Соқыр көзден..

Көзің-ай мөлдір қоятын айтып сырыңды, Емірене қарап, еріксіз тартқан нұрымды, Жүрегі жұмақ, жылы ұя – махаббатыңа, елітіп жаным бұрылды.Шашың-ай ұяң..

Жылытқан жүрегімді есім едің, Есім едің –ескертпей есіме дым, Сен арқылы өмірді шешіп едім. Саған теңеп басқаны бағаладым, Саған ғана жалғыз мін таға..

Жаным кетті өзіңмен. Денем қалды, Құртқаның нең түк қоймай менде барды? Қан жылайды дірілдеп гүл сезімім, Сәби- сенім паналап өлең- жарды.Ақыл қайда?..

Арман әнін көңіліммен айтып жүр ем, Сен болмасаң, мен өмір қайтіп сүрем? Мені алға қандай күш жетелейді? Не деп тыншып, немене айтып күлем? Тоқтағалы..

Сенімсіздік көргенде сазаратын, Көңілім үшін жасадың азалы адым. Жауыз-жүрек жолынан жаңылсын деп, Жақсылықпен мен сені жазаладым.Кім мұңайды..

Күттім сені. Тағатсыз тұра алмадым, Көп емес, тек сен неге бір алдадың? Талдан ұшып жапырақ қол бұлғайды, Қол бұлғайды саған да бір арманың.Бұл..

Жылар ма ең, әлде күлер ме ең жетсе егер саған, Сағыныш әні жанымның жасырын салған? Құздардың терең түбіне құлаған өзің, Құтқарып алғым келеді жетсе..

Жұлдыз- жасым аға ма жылағанда, Мен не деймін халімді сұрағанға? Өмір деген нәр алып гүлдемей ме, Сәуле түсіп біреуден бір адамға?!Ызғар шашса..

Жанымның терең түбінен тербеп тіл қаттым, Екеуміз неге болмаймыз гүлі бір бақтың? Амалым қайсы? Амалым жоқ- ау, түсінші, Өмірім өшпей өшпессің сен..

Сен – менің қайғы-мұңым, қуанышым, Сен – менің шаттығымсың, жыр-әнімсің, Сен – менің теңізімсің балық болсам, Сен менің дәл өзімсің..

Сенім қайда? Мақсатың сенің қайда? Ақылдасың қайда жүр осындайда? Өкпе тұстан өсек кеп өңмеңдесе, Парасатың парқыңа қосылмай ма!Қажет саған адал дос..

Мұң басқанда, көңілімді түн басқанда, Ұқсап кетем бұлтсыз түнгі аспанға. Күн күркіреп, найзағай жарқылдамай, Жұлдыз-жасым ағады мұңдасқанда.Жұлдыз..

Білмедің бе, сырымды сезбедің бе? Үндемеуші ем... Батылсыз ез дедің бе? Айналамның той-думан кездерінде, Ауа жетпей алқынып сені іздедім..

Сөгілді жүйкем – арқауым, Талқылап бітті бар қауым, Басымды тұр-ау көтеріп, Намыс атты нар тауым. Аңызда айтар теберік, Аққанша жанар көгеріп..

Өзге қыздар сыйласын төрін мейлі, Сол сый саған сый болып көрінбейді. Тулатса да жаныңды асау сезім, Жарасымды – жастық шақ, масаң кезің. Асыл сезім..