Шабаз иманалиев туралы Өлеңдер ✍️

Ол кезде екеуміз де жас бала едік,Дегенмен жүректерді қосқан едік.Сол бірге болуменен қол ұстасып,Асуын болашақтың асқан едік.Ерніме тәтті шырын..

Ауыр ой жас адамды ауру қылған,Серпілші әрменірек, ал, тұр жолдан.Бақытым, бір қарашы, сыр ұғайын,Көзіңнен жалын атып, жайнап тұрған.Бақытым, ал..

Тумайды өлең, жыр қанатын қақпайды,Ішке бүгіп, көп сырларды сақтайды.Іште түлей, сыртқа шыға босаған,Осы күйім өзіме де жақпайды.

Уа, дариға! Нәзік ерке ой-арманым,Бұл жаста мен не жаздым, кімді алдадым?Себепсіз күннен-күнге жүдеткендей,Уа, тағдыр, бар ма менде өш алмағың?!Уа..

Білемін, жайсыз тіл қаттың,Сонда да маған қымбатсың.Жансыз бейнем– суретімЕскерткіш болсын, қымбаттым.Байи түссін альбомың,Деп бергем жоқ бірақ..

Жарқылға ерме, жас жаным,Жаңыларсың жолыңнан.Жайықтай асау от-жалынЖосыла безер соңыңнан.Кеудемнің кілті– жүрегім,Кеңдеу болып тынысың.Арманға артқан..

Бітіріп достық мектебін,Әр жаққа тарап кеткенің.Кешіргін, артық сөз айтсам,Балалықпен еткенім.Сүйікті сол бір кездерім,Ол кезде неғып сезбедім?Есімде..

Ұлымын кең даланың ескен желдей,Еңбегім – өмір сәні құлаш сермей.Өскенмін жылқы ішінде, ат үстінде,Жанымды жалын жастық оты тербей.Ен далам жер сұлуы..

Бесігімді әнмен жайлап тербеткен,Әнмен бөлеп, әнмен алған жөргектен.Жаным ана, саған ғана сыйлаймын,Жүрегімде ұялаған жыр-көктем.Жан анашым –..