Шабаз иманалиев туралы Өлеңдер ✍️

Елу тоғыз жасында өлген Абай,Қайғысыз болса егер елге қалай.Қайран жұрты, қазағы зәбір беріп,Қорлық көрген данышпан елден талай.Сонда да ол халқынан..

Кездер өткен әлеуетті, айбынды,Жұмақ күнге айналдырар жай күнді.Бұрынғыдай кәрі жүрек шыдамас,Перзенттерім, арқалатпа қайғыңды!

Лепірмейсің, аптықпайсың толқыныңды сапырып,Жай ағасың, жарқылдайсың жүзің күлкі шақырып.Күлімдейді күн сәулесі әзілдесіп өзіңмен,Дірілдейді..

Ажал атты сұрмерген,Атып алды барғанды.Аялы сіздің алақанАраша оған болмайды.Бауырыңнан ұшқан балапанЕнді ұяңа қонбайды.Бауыр етінен айырылған..

Мен ездерді әуелден тапшы көрдім,Ел емес, өзін ойлар басшы көрдім.Ойлайтын ердің қамын, елдің қамынМен осы Ләззатты жақсы көрдім.Жақсы көрдім..

Аллаға мына неғылдым?Алау от боп жағылдым.Жүрегім сыймай кеудеме,Ақ Еркінді сағындым.Ақ марал болған жаным-ай,Өсек-өтірік дарымай.Адамдарды..

Күндерге қалған шалғайда,Шарықтап ойың бармай ма?!Жастықтың жалын жылдарынШақырып алар әл қайда?!Жастықтың жалын жылдарынЖүрегің әлі толғай ма?!Сағым..

Інім ғой, жақсы көрген Мерген еді,Көп болды сол жігітті көрмегелі.Жаныма батып кетті, не қылайын,Арнайы сәлем беріп келмегені.

Жақсылыққа кейуанадай еміренген,Жамандыққа абыздай боп күңіренгенӘз Темірхан келіп қапты елуге,Атыраудай толқып-толқып, тебіренген.Көздің жасын..

Өкініштерің өрт болып,Кеуделеріңде қалды-ау.Көрмегендерің көп болып,Арттарыңда қалды-ау.Ғашықтың күйі тындырмай,Ғарышқа сені аттатты-ау.Құрдымы күшті..

Кездерімде «Ақ марал» деп ән салған,Өзің едің ақ шуақ боп қарсы алған.Жарастықты көре алмаған адамдар,Ашқарақ көз қараушы еді тамсанған.Жақсылықты..

Тағдыр қатал, қатал едің дегенмен,Тірі болсаң, сен алпысқа келер ең.Шашу шашып жатпас па еді бүгіндеЖалғыз жарың, балаларың, немерең.Батып сонау..

Жатыр теңіз, жасыл теңіз – ну орман,Жер-ананы сұлулықпен суарған.Аялайды орман гүлін сал-самал,Селт етеді ол да түбір қуарған.Дір етеді жүрегі де..

Аяулы Сырдың бойынаҚыз іздеп келген жоқ едім.Орнадың, қалқам, ойыма,Бұрын да «Таптым» деп едім.«Аға» деп, қолың ұсындың,Кірпігің неге дір етті?Өзің..

Қателер өтіпті ғойОсынша аз жасымда.Тентектік өтіпті ғойБұзықтық болмаса да.Арманым алдымдағыЕсімде көп екен ғой.«Жырларым жадымдағыЕліме» деп өтем..

Кеседей төңкеріліп жатты белің,Қасыңа келгенімде, Қаттыкөлім.Көмкеріп қалың құрақ, қошемет қып,«Кел, түс» деп мөлдіреді тәтті көлің.Үн қатып аққу..

Өтіпті қате басымнанӨз жасымда көптеген.Шынымды, достар, жасырман,Кейде өзімді жек көрем.Сүрмеймін өмір текке мен,Алысты, я жақынды.«Ақтасам алда, –..

Үнінде бақыт сәбидің,Жүзінде бақыт ананың.Төрінде күлкі әр үйдің,Бәрінде думан қаланың.Аспанға самғап кетердей,Алқызыл тулар көлбеген.Тасқынын жұттың..

Сағынды қара тентегің,Жаз құшағың жай, ана!Өзіңе ғана еркемін,Өзің тек мені аяла.Дүниеге мені әкеліп,Жарық берген анашым.Не керек болса мәпелеп,Тауып..

Достарым әр кез көп-тұғын,Арманға қанат қақтырған.Қастарым менің жоқ-тұғын,Ізіме тас лақтырған.Жүзі жылы адамғаЖанымнан ұшар алғыс бар.Шайпау тілді..

Бақытқа жол біреу-ақ па, көп пе әлде,Түсіндірші, бақытыңның өзі не?Бақыт деген бар нәрсе ме, жоқ па әлде,Көрдіңдер ме тура қарап көзіне?Келе ме өзі..

Достарым, білемін ғой қадіріңді,Қуантпас жақсы достың бары кімді.Сендерсіз әншімін мен даусы кеткен,Жоғалтқан соқырмын мен жарығымды.Домбыра – сендер..

Әсте бір көңілім толмайды,Өзгеге, өзіме.Бұл күндер сылбырды күтпейді,Өтеді тізіле.Білемін – алыста аңсарым,Алыста, бұл неге?Күтпеймін сондықтан..

Адамдар, қатарда келеміз,Арманның ақ туын көтеріп.Өзара ыстықпыз неге біз,Неге ыстық біздегі от-ерік?Адамды қойды екен не теліп,Күлсеңдер, күлкім бар..

Самарқау жай айналды бүркіт қырды,Ініне соңғы суыр үркіп кірді.Қоштасқан жаз күнінің көз жасындайҰсақтап күз жауынын бүркіп тұрды.Төбелер көз..