Әділбек ыбырайымұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 345

Салдыртып сандал керді сабыламын...
Салдыртып сандал керді сабыламын,Шарқ ұрам жамалса егер жаныма мұң.Кезбе бір планета секілденіп,Кездейсоқ кедергіге шағыламын.Құрысын бұла сезім..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Мақпал қара түн құшағы тылсым бір....
Мақпал қара түн құшағы тылсым бір,Асқақ арман, биіктерге ұмсындыр.Шым-шым етіп, тұңғиыққа сіңейін,Итшілеген қараң күнім құрсын бұл!Тым болмаса көр..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Ымым шықпай...
Ымым шықпай,Дымым шықпай тұншықтым,Жанарымда, жүрегімде мұң... шық... мұң...Қарашыққа қасіреттен тұрды қақ,Ал миыма құйылады сусып құм.Үміт те жоқ..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Дір-дір еткен қурайлар қалтырады...
Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,Сарқыраған су мұз боп жалтырады.Ақ далаға қар басқан аңтарылып,Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.Шынайылық көрмейді..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Көктемнің түні ызғырық...
Көктемнің түні ызғырық,Суынған менің сезімім.Бермейді өмір бізге ырық,Күңгірттеу – тірлік, мезімін.Жанарға жүрмін шық байлап,Көзіме тұтып..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Баса алмайтын шығармын солығымды...
Баса алмайтын шығармын солығымды,Сыр ашатын адамның жоғы – мұңды.Ісіп кеткен бет-аузым көнектей боп,Араладым, өлілер, қорымыңды.Сұлбалардың зарлы –..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
ҚЫДЫР КЕРУЕНІ
Әз жүреді: Қызырдың керуені,Шеру өтсе тоңыңның ерігені.Дөй даланы жасантар,Көксегенім –Қыдыр баба көшін бір көру еді.Әттең бірақ, көрмеген жалғанда..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
БІРІНШІ ТЫНЫС
Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.Айшалық боп көктем, күзде айбынам,Тірлігімді түсінеді кім, күнім?Топанымыз толып..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Шапағымды батысқа алып кетті күн...
Шапағымды батысқа алып кетті күн,Шуақ шашар нұрым жоқ қой, көп – мінім.Топырақ боп жерде жатсам бүр гүлге,Тиер ме еді тым құрмаса септігім?Батар..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Адам едің, аруаққа айналдың...
Адам едің, аруаққа айналдың, Өзіңменен жолығуға жай қалдым. Көз шараңа мөлдіреп жас тұнды ма,Сұлулығы бар еді ғой Айманның.Енді бүгін иманыңа..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Әке сен, тірісің – ғұмыр кешесің...
Әке сен, тірісің – ғұмыр кешесің, Жалғанды басып өтерсің бәлкім қоншыңнан. Тағдырдың шертіп жұмыр шекесін,Ұрарсың аузын жандардың талай қомсынған...
©  Әділбек Ыбырайымұлы
О дүниенің қоңырсы исі жайлаған...
О дүниенің қоңырсы исі жайлаған,Түсініксіз көрінеді айналам.Кейде – өлімін, кейде тірі күн кешем,Бұ жалғаның жұмбақ қалар әй, маған.Құбыламды болжай..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Ақ адыр, адыр жон ассаң...
Ақ адыр, адыр жон ассаң,Қазбауыр бұлтқа толы аспан.Жолықты жолай әлдекім,Тұр екен тіреп қолы аспан.Осылай ма әлде о бастан,«Татамын» деді жоқ..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Іздеп жүріп ақыр мені тапты өлім...
Іздеп жүріп ақыр мені тапты өлім,Қара жер-ау, неткен сонша қатты едің?Онысыз да қысылатын кеудемді,Сығымдайды төрт-ақ құлаш ақ кебін.Шырқырадым наза..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
СЕКСЕУІЛ
Сексеуілдің түбінде бейнесі елдің,Ізі терең түседі кей кеселдің.Аңызақтың өтінде аптабы бар,Ессіз-түссіз етеді кейде сең-мұң.Иір-қиыр бұтағы –..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Атаңның басына келдің бе?!
(халықтың назалы сөзі)Сүйек шықты.Күн сұрапыл, бар ызғар,Танытады көшкен бұлттар әрі ызбар.Оң дәуірді теріс сап боп молдамыз:–Мына кісі, кәне, кімге..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Үрейді алып, мысты басып...
Үрейді алып, мысты басып,Қарашықты шел қаптады.Мына күннің ыстығы асып,Ми қайнатты шөлде аптабы.Сексеуілдер ыңырсыды,Шағыл төбе жылап..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Жерлеме мені, жерлеме...
Жерлеме мені, жерлеме,Сезімге маспын жалындап тұрған.Тартылмай қалған пернеде,Күй едім, қалқам, дамылдап тұрған.Мұң-құрсау мүлде..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Құс қайтады, иектейді бір бәле....
Құс қайтады, иектейді бір бәле,Сен көрмейсің, есікті ашып кірді, әне.«Атым бар» деп, қоймай қойды мазаны ап, Тұлпарына мінейікші жүр, кәне.Ақ боз ат..
©  Әділбек Ыбырайымұлы
Жауыздыққа жаны қас...
Жауыздыққа жаны қас,Дес бермеген,Ақиықтың ұрпағы ем төске өрлеген.Сахарадай кеудемді күмбір-күмбір,Жыр-жиһазбен жасанғанКөш кернеген.Арғымақ ат – нақ..
©  Әділбек Ыбырайымұлы