Серік жетпісқалиев туралы Өлеңдер ✍️

Жарқырап жүріп тот бастым, Ойнақтап жүріп от бастым.Жиырма бір жас ұлыммен, Жер болып тұрып қоштастым.

Сол сәт сынып, үзіліп қалмағансын, Түсер бір күн жаныштап, арға бар сын.Қателігің қаумалап әлеміңді, Жүргеніңе әлі күн таң қаларсын.Әуелкіде әрнеге..

Әдірә қап мәні жөн-жосықтың да, Күмп құладым бейуақ оқыс мұңға.Көтерем деп жүргенде не бір сынды, Мұндай сұмдық боларын тосыппын ба?!Тағдыр сенің..

Енді қайтіп, құлыным, ақталайын, Болған шығар осылай бақ-талайың…Алыс жүріп өзіңе айта алмаған, Бейуақ жырды еңіреп ақтарайын.Көпті алдыңда міндетім..

Тең еді жұртпен терезем,Кең еді жайған керегем.Тамырым жалғыз шабылды, Қалайша енді көгерем?Жарыққа сені қалдырып, Түнекке өзім жөнер ем.Салқынға..

(жанжоқтау)Болмас та енді оралым, Үзілген гүлдей соларым.Тірліктен күйбең алшақтап, Өзіммен-өзім боларым.

Айтпақ сөзді жасырып қап, не етемін?!Біле тұракіндік қаны тамған жерін, мекенін, Түн жорытқан бөрі екенін, Бос қоймаған жетегін!Қазақ үшін басын..

(Махамбетке тағзым)– Мүлт кеткенің жүрекке әлі батады, Ашу алған көп жіберер қатаны.Кек дегенде оққа байлау өзіңді, Кек ұстауды жөн емес деп..

Көк теңіз, дауыл тіледің бе,Томсарып, тынып қалдың ғой.Көк аспан, жауын тіледің бе,Түнеріп тұрып қалдың ғой.Сыр сақтап ақын жүрегімде,Мен саған күліп..

(Ұлдашқа)Сұп-суық күз деміненЖапырақ сарғайғанда.Құстардың тізбегінен Бір мұңды ән қалмай ма?Жабыққан көңіл, шіркін,Сол әнді ұнатадыҚуантып өмір бір..

Түсіп алып көне бір соқпағына, Көңілің сенің өткенді жоқтады ма?Кездестің бе, таңырқап, әлі күнге, Жайнап жатқан жырымның шоқтарына!Наз айтты ма..

Аллаға қарай аттадым,Жайнамаз жайып алдыма.Өзгеден пана таппадым,Болуы солай заңды да.Қуандым бүгін, ерекше,Қуаныш мұндай болмаған.Шын бақыт осы емес..

Қатайтайын дей ме екен, қанатымды,Жарып ұшсын дей ме екен, қара түнді.Қапияда үн-түнсіз ата Жайық,Тереңіне батырып алатын-ды.Қатал сынақ есімде бала..

Жаным, мен сені өкпелеттім бе,Көңіліңді – жайлау көктей өттім бе?Кездесер жерге келмей көп күндерСезіміңді әсем өртең еттім бе?!Жаным, сен менен..

Туған жерге деген сезім жоғары,Балғын шақты ұмытқаным жоқ әлі.Сұлулығы әлемге аян болса да,Ақ Жайыққа аққу сирек қонады.Күз тартылып, көктемде су..

Серги алмай, қойдым ғой,Сағыныш па?Мінезім де өзгерген алыпұшпа.Бар дүние сырт берген секілденді,Боп көрінді қыстың да таңы қысқа.Әлдебір күш еңіске..

(Төлеген Айбергеновке)Ақ қайыңдар, демеңдер, неге келдің, Махаббатын ақынның көре келдім.Өздеріңе жазылған, ақ аруларЖырын оқып берейін..

Шыдамым айналып сағымға,Шар болат шарт сынар шағында.Сен келіп үмітті жалғайсың,Тап қылған өзіңе бағым ба?Ұшқынын жоғалтып жанарым,Түнеріп, төнгенде..

Қайғы –жолыңды кескенім, Әттең?!Қатемді кеш менің.Ақшуақ арманым еді-ау, Сенің шат күй кешкенің!Қазір кемем тұр жүзбей, Күтші, күдеріңді үзбей.Алла..

Ит қызғаныш кеудемде қаңсылады,Қаққыласам көне ойдан шаң шығады.Әрі-бері дедектеп, сабылады,Ақылымның періште жаршылары.Миым- ақ дән аршыған..

Түсімде сені қызғанып жатыр екенмін,Өле-өлгенімше қызғанып, сірә, өтермін.Мүмкін де емес жек көру сені тіріде,Ал сені сүю алдында тұру..

Сенен басқа ой қалмай санамда түк,Самолеттер дыбысы алаңдатып.Ұйықтамадым,Қызғаныш мазамды алып,Түрткілейді, найзасын жалаңдатып.Ашық қалған терезе..

Тақпаймын төзімге мін, Сені ойлап талай түндер көз ілмедім.Сағыныш сағымының арасынанКөрінсең –Аялады сезім мені.Сол сезім жетегінде, Тәтті әуен..

Жүрегіңнің үнін тыңда,Кім деп соғып тұр екен.Көк тораңғың көңіл-шыңда,Неге тоңып тұр екен?Жүрек сөзі өкінтпейді,Қаламаймын қайғыңды.Әр пенденің..

Ол маған әлде ғашық болды ма,Аққудай көлін аңсаған.Жанары әлде жасқа толды ма,Мен бе едім бағын ашпаған?Ол мені неге күстаналады,Желі ме еді ашу..