Зейнолла қабдолов туралы Өлеңдер ✍️

академик, жазушы З.ҚабдоловқаҚызыл тілдің мәйегін тамызатын,Жадымызда өшпестей жазылатын,Сіз оқыған дәрістерСол жылдарыБіздер үшінТаусылмас..

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,есiне алып отыратын iлкiнi,осы бiр жан үйiнде де, түзде десөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.Көрiп сенiң шегiң менен..

– О, шіркін, ол оқыса лекцияныБасыңа мағлұмат көп сияды.Сүйреткен жуан портфель профессор көп,Өзінің доценттік те жоқ сияғы.– Ал мынау жөнелгенде..

Өмірден озды дегендеТеңіз ой тартты тереңге. Қиналып жатса Зейнолла, Қамалдық қатты елеңге. Не десек сыяр айтуға, Көз жұмса абзал нар тұлға. Атқан..

Ежелден өмір жолы беріктеген,Достармыз, Тұрсынбек бар, Серікпенен.Тұрсекең қарсыласын қылқындырса,Сері ағаң ол қылыққа елікпеген.Қалпынан Қирабаев..

Дәл тапқандай ой мен сезім ояуын, Құлақ шалды сөз семсері ноянын. «Қырғыздың Манасы бар, Қазақтың Манашы бар», – Десе құптап, мен қолымды қоямын...