Жангелді немеребай өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Көп менің таусылған сәттерім,Сиясы секілді қаламның.Ей,өмөр не деген тәтті едің,Сияқты қылығы баламның.Болса да азырақ әттеңім,Мұңымды келеді ел..

Жүрген шақта мұнар ойда,Лап қойғандай тұла бойғаОт келіп.Өрт сезімді өкіндірген,Бастан тағы отырмын менӨткеріп.Қанша ызғарға тоңсақ-дағы,Солған сезім..

Тағдырымды алмадым сатып,құрап,Ешкімге де бармадым жақұт сұрап.Бақытсыз да болмадым,бақытты да,Тек өзімді сезіндім бақыттырақ.Өміріңді өрнектеп..

Мен бір гүлді сүйіп келем,Тұлабойы -тұнық АР.Өзімді де биік көрем,Оның да өз шыңы бар.Құшақтаймын төзімменен,Күйретпей еш күлтесін.Тамызған соң..

Түсіме енді керім қыз ерке,Кейіпкеріндей «мың бір түн»Қуанышпенен оянып ерте,Көңілдің сырдым мұң бұлтын.Бұл көрген түсім өңімдегідей,Сәл бірақ одан..

Жүректе бір сезім гүлдей ме?Жанымды кернейді жыр кейде.Әйтеуір күндіз де,түнде де,Көзімнің алдында бір бейне.Сол бейне ерекше мүсінді,Ескексіз еселер..

Ақ қардың арасында тауда көшкен,Тап-таза шаң-тозаңнан аулақ өскен.Камелия дейтұғын гүлді көріп,Бір сәтке айырылып қалғам естен.Көп гүлдер көркіне..