Мәди қайыңбаев туралы Өлеңдер ✍️

Надандықтың қарақшысы көз ілмей,Дінбасының беделі үстем кезіндеӨз пікірін еркін айтқан талайларҚұбандыққа төтеп берген төзіммен.Біліп мынау..

Алматыда алма бұрқап, көк гүлдеп,Шарап қуып... шатақ өлең төктім көп.Қадыр ағам қақты арқамнан қуанып,«Өлеңдерің... айтары бар, өткір» деп.О, өмірім..

Тамсап жүріп өткенін де білмеген,Өмір деген – омарта ғой гулеген.Байқамайсың кім дəулетті, кім кедей,Монша ғана ашар бəрін бүркемей!...Ғұмырының..

Əрдайым аңсап жолығам,Қарсы алар шулап ну үні...Бурабас қайың молынан,Бурабай жердің сұлуы!Қоңырқай күздің күніндеЖөңкілер бұлты аспаннан.Мұң бардай..

Жүрегімде шоқ болдың, Сымбатыңа сұқтандым да, шаттандым,Сəйгүліктер!Қолғанаты өмірлікҚұстай ұшқан ұлы бабам сақтардың!Садақ пенен атсыз күні жоқ..

Жан едім ғой мен өзі заты бекем,Бір ауруға шалдықтым аты бөтен...Шаршағам ба... оянып кеттім тағы,Шөмеленің үстінде отыр екем...Қолымдағы күріштің..