Зәкіржан қалкенбаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 17

Әке тілегі
Ұлым БейбарысқаІшпе суын сен НілдіңҚұлы болма басқа үйдің.Қатарыңмен тең жүзгінАйдынында Каспидің.Тағзым етіп бабаңаКөрсең көргей Мысырды.Орал бірақ..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Жаңаөзен
«Жақсылар жылдам өтеді, - деме,Ақтың да оты өшеді» деме.Жатсынбас сені Жаңаөзен мынау -Намысты ұлдардың мекені-міне!Болмаса да бай сәнді..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Қос өзен
Қос өзеннің қоса құйған жеріндеЕлім жатыр мына отырған менің де.Сол қос өзен шабытыма нәр бергенМенің өлең жазатыным тегін бе?Қос өзеннің тоғысатын..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Сен мен үшін
Мен өзіңе арнайыншы жақсы өлеңҚалсын қунап сенің адал жүрегің.Қуантсам деп ойлап едім баста менОйыңнан көп шыға алмадым, білемін.Сен шынықтың..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Қайда?
Жаны жомарт, жоқ күнәсіҚайда сол бір қара бала?Кеткені ме көп қыр асыпЖас еді ғой жаңа ғана?Шыққан күннен қуаттанғанҚырдың таза самалындай.Шертіп..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Қала. Түн.
Ай қарайды көгімнен қияқтанып,Қыстан шыққан тоқтыдай сияқты арық.Подъезден үн келді құлағымаШәмша ағамның күлкісі сияқтанып.Талай дауыс таратып жатыр..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Жұбаныш
Жүректегі жаралар жазылады,Көп қуаныш сыйлайды таңым әлі.Өзім сүйген қазақтың арасынанМаған да бір сүйеніш табылады.Кетеді әлі көңілдің..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Өзіме өзім ұнамай...
Келмесе де ешкіммен жамандасқымМен біраз адамдармен арамды аштым.Алдайтыны қинайды ағалардыңҚараулығы қинайды замандастың.Тұрпайысы шошытқан..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Теңізде
Ата Каспий!Алдыңа алып аймала.Шамам жетсе ұзағырақ малтырмын.Мені күтіп алар екен қай жағаКөкжиектен үміт күтіп алқындым.Ақ моншағың жанарымды..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Үстірттің үсті
Балбала тастар сырларын айтып қурайғаҮстірттің үстін қыдырған самал тынбайды, ә?... Қалғыған батыр әлдебір тұстан шыға сапДабылын қайта ұрғай..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Өлең жазшы...
Өлең жазшы, қаламымҚалайын бір жетіліп.Жадырасын қабағымАлайын бір бекініп.Қалайыншы сауығыпДерттен бойды жайлаған.Жүрген кілең мауығыпЖын-жыпырлар..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
КЕШІРДІМ…
(Синельников бойынша)Мен сүрінсем күлгендердіМені қас деп білгендердіМенің аңғал қылығымнанЖаулық іздеп жүргендерді –Кешірдім!Мені осалға..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Қара қос
Мені қандай алдымнан тоспақ үмітЖүрер болсам даурығып, босқа күліп.Бабам тіккен қойының ығын алаКөптен бері шықпадым қосқа кіріп.Қараша қос таныс-ты..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Кідірмедім...
Қара көзің мөлдіреп...-Кідір. – дедің.Сәл бөгелдім, мен бірақ кідірмедім.Кідірсеңші, дегенің қалды есімдеҚара көзің жәудіреп, үніңде мұң.Кеткеніңді..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Қошобада туған қыз
Қошобада туған қыз, көріктім-ауБақытым боп бағыма жолықтың-ау.Махаббаттан ұлық жоқ дүниедеМен өзіңді көргенде соны ұқтым-ау.Қошобода туған қыз көркем..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Боларсың деп...
Боларсың деп сорым, әлде мақтанымСүйдім сені, сенен өзге таппадым.Біздің үйге енген күні тақсын депСаған арнап жүрек сырға сақтадым.Мұңым болсаң..
©  Зәкіржан Қалкенбаев
Ұмыт қалған ырғақпын
Күнде қанша, түнде қанша бар айып?Күн – ырыс деп, түн – тыныс деп қарайық.Маған бірақ көрінеді кейде осыКүннің нұры баратқандай азайып.Бұрынғыдай..
©  Зәкіржан Қалкенбаев