Сыю туралы Өлеңдер ✍️

Мен сеніАлтыннан да жақсы көрем,Өзің бе, Деймін ғұмыр-ғасыр деген.Мен сеніЖұлдыздардан сəлем айтқанАқ нөсерден жаралған жасын дер ем.Мен сеніТаудағы..

Махаббат өлеңге сыймайды,Ақындар жанын жеп қинайды.Жарының көңілін қалдырмай,Ақ пейіл ниетін сыйлайды.Өрекпіп жүректер тулайды,Сонда да нағыз жыр..

Бас-басыңа би болсаң,Манар тауға сыймассың.Ақылды адам кез болса,Ақылына тоймассың.Қараңғылық жойылмай,Бөтен бола қоймассың,Тату болсаң..

Ақынмын сыймас жыры қауызға,Өзіңді сүйген өлермен.Салғандай едің үріп ауызға,Жаратылғандай өлеңнен.Ес білгенімнен жасынды аңсадым,Жырымнан алғаш..

О, шіркін, жас жүрекке сыя ма мұң,Тұрғанда нұрын шашып қияда Күн?!Кейбір сәт сені ойлап кірбің тартсам,Қаламым қиялыма құяды ағын.Жүргем жоқ құр..

Ет жүрегің сол кеудеңе сыймас түк,Талай дос боп, талайлармен сыйластық.Жолығысу, көрісулер бір басқа,Ең алғашқы кездесулер – қимастық.Жүрегінде..

Сыймай аққан арнаға түбiөзендей толармын,Үзiлетiн жанардан бiр тамшы жас болармын.Мән бердiм де бiр күнi жауларымның сөзiне,Өзiм шығып өзiмнен қарап..

Сыймай кеттің,жүрегім, қалыбыңа,Арғымақтайарманың арыды ма?!Өртеп жүріпөмірдің өзегін мен,Алдым ба әлдешарпытып жалынына?!Желідегіқұлындай..