Жарылқасын аманұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қысқарған күндей қысқарып ғұмыр барады,Артыңда қандай айтарлық ісің қалады.Базарлы шақтар базардай кешкі тарады,Апанда жатқан арыстандай болдым..

Солқылдатса тамырда от кеселі,Сағыныштың самалы іште еседі.Ауық-ауық терезеге қараймын,Қайда достар, қайда туыс кешегі.Мені олардың ұмытуы мүмкін..

Қою керек еркеліктің барлығын,Жақындады жасамыс шақ, жарлы күн.Бойдан қуат, буыныңнан әл кетсе,Кімге керек, серілігің, салдығың?Қызықтырмас шешек..

Қайда менің кешегі сыйластарым,Қайда менің ет-бауыр қимастарым.Еске түсіп жанымды елжіретіп,Еңіретті-ау маңдайға сыймастарым.Көрсетпестен жат мінез..

Амандық бер, бір Алла, балаларға,Қайғы салма ата мен аналарға.Байлық, бақыт, кедейлік кемдік емес,Тойсам тоба қара су, қара нанға.Денсаулығым –..

Қайтыңдар атақонысқа,Қайтыңдар туған еліңе.Қозғалып жатыр орыс та,Қара орман мүкті жеріне.Азаттық туы қолыңда,Біріккін, халқым, ертерек.Бостандық..

Құдайдан сұрап тұрмын,Қол жайып жылап тұрмын.Бұл күнге жету үшінҚанша рет құлап тұрдым.Бостандық алған үшінБозқасқа құрбан шалып,Бөркімді..

Шексіз әлем он сегіз мың ғаламды,Жаратушы жан-жануар, адамды.Құдіреті шексіз Алла, ғұмыр бер,Қуат бергін жарқыратып санамды.Ұлы бабам Адам Ата..

Рас болса өмірге адам боп келгенің,Адам болып, адал өл, ит өліммен өлмегін.Өлексеге таласқан бұралқы иттер секілді,Ит өлімдер көбейді, жеңілген кім..

Аруағыңа бас идім, Жаныс бабам,Атақ-даңқың жасымнан таныс маған.Шапырашты бабаммен немересің,Ұрпағыңнан жайым жоқ алыстаған.Бәйдібектің өрені..

Арысым, ақ пейілім, Абайым-ай,Жас толар сені ойласам жанарым-ай!Ағалап жарқ-жұрқ етіп жүруші едің,Жұлдызың ерте сөнді-ай, қарағым-ай.Қайтейін сені..

Бәйдібектің ұрпағы Жауғаш батыр,Жау басына орнатқан заман ақыр.Туған жердің торқалы топырағын,Жамылғалы болыпты екі ғасыр.Екі ғасыр өтсе де..

Жеген астан адамзаттың өзгереді мінезі,Құдіреттің құпиясы, кереметі бұл өзі.«Қазақ халқы жылқы мінез» деген сөз бар көнеден,Сол халықтың ұлағатты..

Қызықсың-ау, ақындар, қызықсын-ау,Қызып кетсе, қияңқы, бұзықсың-ау.Бірақ қимай жауды да жамандыққа,Шақырасың арамды адамдыққа.Жылағанмен қосылып..

Мен әке де, сен ана он балаға,Көшіп келдік у-шуы мол қалаға.Бақыт, байлық бастағы – жалғыз өлең,Тәуекелге бел бумай жол бола ма?Теңелгенше тең-құрбы..

Тамырлап тақыр шөлге өніп,Желегін жайып желге өріп,Жапанда жалғыз сәмбі тал,Сыңсиды баяу тербеліп.Нәр алып таңның шығынан,Шырқырап айтар шыбық..

Ойнама тағдырмен, ойнама,«Тағдырым қолда» деп ойлама.Ғайыптан тауға да шығарып,Алтын тәж таққа да мұра ғып.Оқыстан лақтырып жіберер,Өлексе сасыған..

Қара ниет,Қайырымсыз болсам,Байлық-бағыңды берме, Тәңірім.Асқақтап сөйлеп,Алжасар болсам,Шалқытар шағыңды берме, Тәңірім.Екі жүзді,Өтірікші..

Ұлы далам, ұлы анам,Құдіретіңе табындым.Сағым жортқан боз жусанды,Сардаламды сағындым.Ұлы қала болған емес,Болмайды да ешқашан.Ұлы қала деген..

Мәңгілік бақыт болмайды,Басыңа мәңгі қонбайды.Мәңгілік емес тағы да,Басыңа түскен сор-қайғы.Өмір де түпсіз дарияАсып та тасып жатсаң да,Көншіп бір..

Опасыз жалған дүние,Дүние үшін күйіне берме, күйіне.Қонақ екеніңді ұмытпа,Өзіңнің тіптен үйіне.Өтеді жалған, өтеді.Жым-жылас болып кетеді.Мансабыңды..

Өресі биік жартас ем, өсекшілерден үгілдім,Қайғысын қара халықтың көтере алмай бүгілдім.Адамдар түгіл аңды да дос етпек едім тіл тапсам,Есеппен ғана..

Бәрін де ғазиз жүрек көтереді,Дертіне болмаған соң етер емі.Шын сүйсең, жүрегімнің дүрсілі де,Бір сенің құлағыңа жетер еді.Бір әуен іштен шықпай..

Жастығым-ау, қайта айналып келсейші,Құшағыма от жалын боп енсейші.Өмірімнің көктемі едің, көркі едің,Құдіретіңмен жанға қуат берсейші.Сәнім кетіп..

Япырмай, жетпіс жасқа кеп қалдым ба?Талай көш көз ұшында кетті алдымда.Біртіндеп көкжиекке сіңіп жатыр,Жетуге көкжиекке көп қалды ма?Көштен-көш..