Нұргүл оқашева өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бір-ақ сөзің естілді де...Жандым ба?Жас арылды көйлегімнің жеңінен.Менменсіген Бақтың өзі алдымда,Басын изеп амандасты Менімен. Елемедім Аспандағы..

Мен саған әлі керекпін,Сенделтсе сары уайым бар.«Сүйемін» дедің ерек тым,«Өтірік» деді қайыңдар. Матаған шақта мұң-керме,Айналып кеттім..

Өшті бәрі.Сен де сөнші енді Үміт?!Жүрмін тағы жылап жиі, кем күліп.Жалғандағы жалғыз ғана "Жебеушім",Кетіп қалды...Келемін деп сендіріп...Мен о..

Жүрекке  мұңның мөрін таңба қылып,    Тағы да алдадыңыз.Алдады үміт...Суалып көңілімнің гүл-реңі,Жанымда қала берді арман ұлып. Шарасыз шердің шарлап..

Жылағанда жұбанышым сен ғана,Хат жолдайсың сұрап-біліп халімді....Астананың аязына мен жаңа,Тұнжырадым тоңдырып ап жанымды. Сарышұнақ сарсаңға сап не..

"Қараша, көшесің бе?"...Қойдымба ауыр сұрақ?..Сезімнің көшесінде,Қалам ба, қайыр сұрап?Бейбақтың бірімін ғой,Бақытсыз шағым – үстем.Мен әлі тірімін..

Сезімдерді Күздей суық еткен кім?Көңілімнен күңіренген күй ақты...Сіз жанымнан тым жырақтап кеткен күн,Әлем мені тастап кеткен сияқты... Ақша бұлттай..