Серік ғабдуллаұлы туралы Өлеңдер ✍️

Көз ұйқыда,Көңіл ояу күйдемін,Сағым қуып сүйегімді сүйредім.Сар даланың жалғыз жортқан саяғынҮйіріне қоспай, тағдыр, түйредің.Үйір де жат,Үйелмені..

Күн қысқарып,Қара түн ұзапты алға,Уақытты күш қайда тұзақтарға?!Улап-шулап ағашқа қойып жатыр,Түстігіне жол тартқан ұзақ-қарға.Ертіп алып биылғы..

Көңілімде қоңылтасып қоңыр күн,Күн кешемін тірлігіндей момынның.Тобығымның шашасынан шаң кешіп,Арасында келе жатам тобырдың.Шыға алмаймын шеңберінен..

Уақытты ауыздықтап мінер ме еді,Көңілдің көтеріліп күдер көгі.Сусыған сахараның сар құмындай,Заманның ақиқат қой үдермегі?!Сусыған уысымда сары..

Қызарып барып батты күн,Жинап ап мұң мен шаттығын.Махаббат жатыр манаурап,Кірпікке іліп ақ түнін.Жеткізіп жырын желменен,Жапырақ жанын тербеген.Қара..

Шырайланған шалқар шабыт шарқ ұрып,Күміс сәуле кірпігінен жалқы үмітАғып түсті,Айдың беті бүлк етті,Сағынышы сарқылып.Шабақ ілмей, шулап шерлі..

«Пірім» қандай екенін,Қайда тұрақ– мекенінБілмесем де,Жобалаймын гүл іспет...Алыста,Самғау ғарыштаАлтын белбеу– пүліш КөкҚиялымның қияны,Тағдырдың..

Ғажап!Ғажап...Қандай азапҚол созым жерді сағыну,Мұнарлы мұңға малыну.Жағада қалған жастыққаЖалыну һәм шағыну.Қара жол тұйықталғандаҚаралы жабу..

Піріме бас ұрсам,Шоқ гүлдей ашылсам,Шапақтай ашылсам, несі мін?!.Жыр еміп жөргектен,Әдемі ән шөлдеткен,Бақыттың тербеткем бесігін.Ғұмыр боп..

ПоэзияКөбік сөзді көлгірлікемес,Таза тұма, мөлдірлік!ПоэзияСезімнің пәк тамшысы,Найзағай шабыт қамшысы,Ұсынсаң қолың жетпейтінЗаңғарлық пен..

Қазақ пен қасқыр дос та емес, қас та емес,Өмiрiнiң өзегiнде бақсы – елес...Бiрiн – бiрi алдамайды, арбайды,Жауығуға бармайды,Тектiлiктiң тұғырын..

Азуын Айға бiлеген арыстандаймын, аранның азығын iздеген.Арманнан адасып қалған арыстардаймын,үмiттiң ақ жiбiн үзбеген.Қайратқа жанып қуатты..

Ұлтсыздық ұрық сепкенде, ұлағат қалар үйелеп.Тамұққа түскен көп пенде рухты жатыр күйелеп.Намыстың таңы жыртылып,Жан арға болмас садаға.Көзiне қайғы–..

Қыран қонақтар қияғаҰшып баруды армандайтын,Өмірдің өзіне,тіпті Күннің көзіне алданбайтын,(малтаны малданбайтын)ЖандардыңКүндері көк шатыр..

Менiң үнiм жетпейдi,Сенiң сөзiң өтпейдi.Күннiң көзi шуақсыз,Қырат қалай көктейдi?!Қына мен мүк араласЖартас тұттай жалаңаш.Тұтам – тұтам тiрлiктiң..

Жан иесi жалғанының қонағы,Жұлдыздары аласа,не жоғары...Қиялымның қанатында кетсе де, қайта айналып ұясына соғады, тұғырына қонады.Тал бесiк пен Жер..

Уысында уқаланып уақыттың,Таяғанда ұясына батып Күн,Алладан сауал сұрадым:«Тұрағы қайда Бақыттың?..»Алла маған тіл қатты,Уыздай ұйыған уағызын..

Дүмше дүние дөңгелегі айналып,Мимырт маңып барады...Күпшегінен кіндігіне байланып,Шиқылдайды шабағы.Ырдуанның ыңыранған дауысынызғырық жел..

Қызығуға,Қызынуға ұқсамайды,Басқарақ?!.Құмар ішіҚұлшынысым ашқарақ...Уыздайын ұйып тұрғанАқ тұма ұясынанҰшып шықты жас қанат.Қайтқан кезде өрістен,Ақ..

Жұмақтың ба,Тамұқтың ба ішіндемін?..Ұнаттың ба,Құлап мұңға?..Түсінбедім, бұйырмасын!Сағым болып,Жалын толыҮміт лебі құйылғасын,Дүлей долы,ҮРЕЙ..

Өткелінен өтіп барам өмірдің,Орманында қалды ойсырап ой қалың.Топалаңның тозаңына көмілдім,От-алаңның шоғын басып ойнадым.Күптілігін күлкі керіп..

Бескөлдің бетегелі жағасында,Сібенің сылаңдаған сағасындаЖатасың,Жағаң жайлау, төсің қыстау,Жұмақты бұдан бетер табасың ба?!.Көктауым керегедей..

“Қазақ” десе,денемде қан ойнайды,алпыс екі тамырымды бойлайды.“Аталықтың” аруағына сыйынып,Руына ұран салмай қоймайды.Арманымның аңқымасы аңқи..

Замананың зарына ұшынбағанақын бар ма,ащыны тұшынбаған?!Жылаған жаз,күлмеген күзім өтті,Қайтер дейсің қытымыр қысың маған!?.Қара Жердің жүрегін..

Қысқа да нұсқа ғұмырымнайзағай оттың жарқылы.Өзегім – өлең,жұлыным –жұлдызды жырдың жалқыны.Гүл-өмір көктеп бағында,Шуаққа жайды саусағын.Тағдырым..