Бəйтік дүйсебаев туралы Өлеңдер ✍️

Суыңды тасып, отын ап, Болмадым неге қасыңда?! Қолымнан уыс топырақСалмадым, əке, басыңа.Жаспын ғой əлі не білдім, Айтылмай кетті-ау соңғы сөз..

Бүгірдің қара көзді сұлу қызы, Көңілден қайғының жоғалды ізі. Əн айттық, би биледік, көп қарастық, Көңілім көбелектей қиял қуды. Бұлбұлым бол төбеме..

«Таудай талап болғанша тарыдай бақ» – Деген сөзге тəнтіміз ауыл-аймақ. Бақ болса егер аңыздағы алтын балық, Су біткенге адамдар ауын жаймақ. Ел..

Шашқандай сап иісмай, Сары қидың иісін-ай. Айналайын шопан қыз, Аман-есен жүрсің бе-ай. Жазда теріп бүлдірген, Қыс отармен бір жүрген.Арманның ақ..

Көтеріпті кезінде Абай да сын, Теріс азу не деген қабандайсың. Оқи сала сызғылап жазғанымды, Өлеңімді жазықсыз қаралайсың. «Баққан малым, бұл менің..

Алтайдың бір шыңы едің күн шалатын, Төсінен алтын қазып, құм шаятын.Мүшелі тойыңызда, қайран Күке, Жайым жоқ аруағыңа мұң шағатын. Көтеріп иығымды..

Ғалымдар мен ақындар ғашық саған, Арманына жетеді асықса адам. Жұлдыз-жұлдыз, сенде бір жанған үміт, Жалт қаратқан пендені, жасытпаған. Əлеміңе..

Өткізіп балалықтың бал дəуренін, Бірі едің Ертіс, Қыран арда емгеннің.Сен жүрсің Үрімжіде, мен Алтайда, Дəм-тұзы тартпай кейде əудем жердің.Жақында..

Ауылда бар еді бір насыбайшы, Деп менен сұрамаңыз «аты қайсы». Атқанда қалампырлап насыбайды, Қартымның түсетұғын асығы алшы.Жарықтық, қадірменді..

Бір ауылдың сабағы едік біз бұрын, Ен далада өзі ұстаған тізгінін.Қызығын да бірге көрген қыз-ұлдың, Сəбидің де өзі кескен кіндігін.Басымыздан күндер..

Қыстан аман, қыстаудан шығарда елім, Тілеу жасап тағы бір буар белін.Сарыала қаз сазына жалғыз қонды, Мен де бүгін наурызға сыңар келдім.Көктем келді..

Мəн берейік, достарым, өмірге сəл, Өмір жайлы ойлансақ көңіл босар.Осалдығы қыранның – аңғалдығы, Тат алдында болат та, темір де осал.Мəн берейік..

Тағдыр бізді қосыпты бала кезден, Суық сөз де болмады араға ерген.Жасыл көктем, өмірдің қоңыр күзі, Артымда да сар жұрт боп қала берген.Жастық шақты..

Шабан едім, жүйрік дедің, Аласа едім, биік дедің.Басқаларға сыйықсыздау, Ал өзіңе сүйікті едім.Менен көрген кешірмеңнің, Бірі – отымды өшірмедің.Бірі..

Бармаймысың, ақсақал, елің жаққа, Бос тұр əлі бір орын төрім жақта.Қатын да би болып жүр, бала да би, Өзіңіздей көненің көзі жоқта.Кеткеніңіз қай..

Кетейінші ауылға, түсіме енді, Маған қарап бір тайы кісінейді.Көшелерде менсіз де той басталып, Той шарабы менсіз де ішіледі.Мен ешкімнен бақ-дəулет..

Қарағым, қырға барсаң, бертаман кел, Жеткізер ел шетіне жел табан кер.Дəм тартып баралмадым ауыл жаққа, Мен үшін үлкендерге сен сəлем бер.Болса да..

Қаламы жаңа ұшталған бала ақынды, Сөкпейік болмадың деп қара тілді.Қазіргінің сөзі алтын мықтылары, Ондай-ондай өлеңдер жазатын-ды.Олар-дағы жас..

Түнгі той тарап еді таңға жақын, Жігіттер мінді-дағы таңдап атын.Қыздарын көрші ауылдың шырқ иірді, Өзеннен өткізбек боп арда ағатын.Қосылып..

Тауларды асып, теңіз кешкен, Қос қарлығаш келді үйіме.Адамзатпен егіз өскен, Оларға үйім кең дүние.Ұясына қонып алып, Қуанғаны сайрағаны.Уыс жемді..

Сəлем саған, Үрімжі, Сағындырған аңсатып.Жатырқамай ұлыңды, Жадыратшы жан тартып.Жыл қайыршы жасыма, Жасарсын көңіл, жан елтіп.Ұялып тұрмын шашыма..

Қыс отаршыл халықпыз, жаз көшпенді, Ұнатамыз еңселі тауда өскенді.Тіршілікке қиянат демегейсің, Бесік үшін орманнан тал кескенді.Жамбасыңа жөргектен..

Қуаныштың жараған керегіне, Болса керек «қасиет» бедерінде.Жүйрікке де дəмелі үкі тағып, Кежімдейміз бəйгеден келерінде.Торқалы той, үкілі тілеу..

«Ақын болу еркіңде, Азамат болу борышың».Өлшенед армен көркің де, Байқау керек сол үшін.Ақындық атты шоқпар қып, Тепсінбе көп деп табысым.Ақынды да..

Əр нəрсені білгірсінген, Өсек-аяң баққаны ұдай.Алдыға келіп көлгірсіген, Арамзадан сақта, құдай.Құлдық ұрып қошеметпен, Ар-намысын сатқан..