Шопан туралы Өлеңдер ✍️

Тамылжып кеп бөктергеТаң шапағын төккенде,Қойларымды өргізем,Бетегелі көк белге.Шай, шай!Асыктырган алдагыАсыл мақсат, арманы,Мен шопанмын..

Нұр жүзің келбетіндей көктеменің,Көзіңнен жарқылдаған от көремін.Лаулаған тәтті үміттің жетегіменОралып ауылыңа көп келемін.Көз алмай өзің жаққа көп..

Ұйтқиды келіп, дес бермей,Аштырмас түтек көзіңді.Осынау күнді ескермей,Шопан жүр түзде төзімді.Бораннан ығып қойларыБаспайды алға аяғын.Ысқырып жел..

(Социалистік еңбек ері –Сайлаубек Таушаевқа арнаймын)Ақойдың ай тақыры керіледі,Көгінде шұбап құстың керуені.Орылған ақ бидайдың аңызында,Андыздап..

Жырымдап түн ұйқысын сегіз бөлек,Белсеніп геологтай кен іздемек,Қолына шырақ алып, əр саулықтыңҚарайды қозысына егіз бе деп.Шопанның орындалып бір..

Даланың дара туған алыбындай,Қаланың қасқа маңдай ғалымындай.Осы бір қасиетті қойшылардың,Қадірін жүр екенбіз əлі ұғынбай.Қаңтарда қаймықпаған..

Қалғанда шертіп-шертіп домбырадан, Сергітіп тұла бойды күй ағылды. Сусындап дариядай мол мұрадан, Самғатты, көкке өрлетті қиялымды.Күлімдеп сахнада..

Жеңіл іс сұрамайды жанға жайлы, Модадан мода қуып талғамайды. Самғатып қоңыр даусын түнгі ауада, Өзіне табындырған маңғаз айды.Танцыға, сауық кешке..

Кең дала ақ көрпеге оранды да,Кешірдім бастан дауыл, боранды да.Сақадай сай ғып алам жазда бәрін –Пішен мен ашық-жабық қорамды да.Қойлардың май..

Ұлысын сыңсып далада боран, Шопан ба тегі қорқатын одан. Сақадай сай ғып алынған жазда, Пішенім мен қыстауға қорам.Артса да өмір ауырын жүктің,Бас..

Мамырлатып мал толтырған қотанға, Аңдап қара, аңдап қара шопанға.Елтірім бар, етім, сүтім, майым бар, Тонна-тонна табыс етер Отанға.Болжасаң да..

Ақ кірпік қыс кеп сақылдап, Өлкеге салды тақымды. Ауылға Боран жақындап, Ышқына келіп ақырды.Қыңсылап Боран үреді, Ұлиды ауыл сыртында. Кекетіп Шопан..

Шалқадан түсіп, шалжиып, ұлындай болып құдайдың,Өзіне жайлы болған соң жатысын қара, мына айдың.Көктемді іздеп көк кезіп, қиқулап ұшқан..

Қозғайсың қашан болсын мені шопан,Көремін көңілге дем сені мақтан.Ізіңнен жүріп кеткен жыр теремінСекілді соның маған сыйың тартқан.Адамсың аймаққа..

Осы бір жалғыз үйге жылда келіп,Кетемін жүрегімді жырға көміп.Бір өзі бүкіл таудың еркесіндей,Тұрады мені көріп шыңдағы елік.Көргем жоқ бірақ әлі..

Шашқандай сап иісмай, Сары қидың иісін-ай. Айналайын шопан қыз, Аман-есен жүрсің бе-ай. Жазда теріп бүлдірген, Қыс отармен бір жүрген.Арманның ақ..

Он өлшеп бəрін бір кескен,Қар жамылып мұз төсенген.Маң дала, малмен бірге өскен,Отармен таңда қоса өрген.Құлаш жал, шоқпар кекілдіАт мінген – жалпақ..

Қозы, қозы қошақан,Көк шөп шықты, жей қойшы.Қой өсірген момақан,Құйтақандай мен қойшы.Көкпектерді суырып,Жайылыңдар далада.Жаңбыр жауса, жүгіріп,Тез..

Қазалы маңы – қалың қой,құйрықтарын-ай қақпадай!Шопанда жалғыз жалынды ой.«Көктемде төлім қаптағай –он мыңға жетсе, бағым ғой!Қызығар сонда жат..

Аңқыған күннің исі киімінен,Шопанға сәлем берем иіліп мен.Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,Ертегім жоқ айтатын менің ондай,Ертегіге ол шерткен сүйініп..

Кер бестімен бұл құмға шауып келіп,Өз-өзіңе бір бейнет тауып беріп, –Оқыс мінез танытып қой бақтың-ау,Қыр, далада жүруді сауық көріп.Түсінбедің..

(«Дегерес» совхозының озат шопаны, Социалистік Еңбек Ері, КПСС ХХ сьезінің делегаты Сәмиден Қилыбаевқа)Тау барлаған бейне бір оқымысты,Ол шолып тұр..

(Павлодар облысындағы «Қызыл қоғам» совхозының аға шопаны Әбілтай Қосыбаевқа)Жазығына қарап бір Жамбабаның,Бала күнгі дүзіме таң қаламын...Қайда..

Қойлыбаев ҚырпықШопан еді қоңды.Баласы БылпықБітірді онды.Бір күні ҚырпықБүйірінен түртіп,Былай деді:– Бері қара, Былпық.Атамыз қазақ,Бейнеті..

Мадақтасақ мадақтайық шопанды,Шопан жайлы шырқатайық от әнді.Шопан бүгін – екінші тың ерлері,Еңбегімен дүбірлеткен Отанды.Байлар бұрын қорласа оны..