Кәкей жаңжұңұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Тау жаққа пырағың,Тізгінін бұрады.Жауқазын жолыңда,Жаутаңдап тұрадыАқ бұлақ қияны,Қақ тіліп құяды.Көлкілдек көк саздың,Желкілдеп қияғы.

Асқақ – асқақ тауларым –Асқақтаған арманым.Ақ жусаны – əтірім,Ақ бұлағы – саумалым.Шешек атқан жан-жағым,Шалғынына аунадым.Көк майсасы – кілемім,Көк..

Тауларыма шығайыншы бөктерлеп,Бұл жолменен өтпеген көп, өткен көп.Күлкімменен күн көтеріп тұрайын,Жақын барып аспанына көкпеңбек.Бұл жолменен өткен..

Көк кебіс тіккен келтіріп,Қолдарым, қайран, қара күс. Жалаң аяқ кемпірім,Ширатады тарамыс.Дүние-ай,о бастан-ақ,Сүйретіліп шұлығым.Біте алмай келем..

«Күллі əлем тұрған шақта алаңдап,Емес бұл сөз саған да жат, маған жат,Кнопкада13 жұмыр Жердің тағдыры,Сақ болыңдар, сақ болыңдар, адамзат!»Көкшіл..

Қарлығаштың күйік шалып қанатын,Туған шақта Ел басына қара түн.Біздер едік қырқыншы жыл ұрпағы,«Қара қағаз» оқып ашқан сауатын.Мезгілінен ерте..

Əйетай таянышым, жыр бағым-ай,Келмеске көшіңді ерте бұрғаның-ай.Төрдегі төрт бүктеліп отыратын,Орныңның үңірейіп тұрғанын-ай.«Қырық жыл қырғында»..

Көкжиектің азайып нұр шуағы,Қаралы аспан қансырап тұншығады.Иесі жоқ, азынап ай – арғымақ,Қара бұлтқа бір батып бір шығады.Қалқынғолдың12 еңсеріп..

Отыз сегіз-шырқырап шерлі өткен жыл,Ел есінен шықпастай меңдеткен жыл.Ұрпақтардан ұрпаққа мəшһүр болған,Білесің бе, ұмтылмас ол неткен жыл?Ақиқатты..

Əу - Атадан болмаған ісік-желік қанында,Қоңыр мінез, қоңыр күй-рухында, жанында.«Жеңге жалғап етегін», күн кешкен сар далада,Монғол халқы қой мінез ..

Ана тілден жүректер от алуда,Мұрасы өшіп, батпасын Ата мұңға.Тілін сатқан сатқындық, опасыздық,Сатар оңай халқын да, Отанын да!Ана тілмен игеріп..

Пір тұтатын əулием, Ана тіл-ау,Ана тіл-ау, ұшатын қанатым-ау,Жүйріктейін қан түскен аяғыңа,Жүдеу тартып күн сайын барасың-ау!Жаутаң-жаутаң етесің..

Өткерсем де сан тозғын, қырқысуды,Түгендесең аз емес түр-түсімді.Шартарапқа тағдыры шаша салған,Менің халқым шашудың құрты-сынды.Кемшілік те бар..

Таныстырып ұлт-ру, бабамызды,Табыстырып бала мен баламызды.Тозғындаған ұрпақтың басын қосып,Жалғап жатыр бұл дəуір арамызды.Хат алмасып қауышып, сыр..

Қазақтың көтеріліп шаңырағы,Белгісіз қашан Ел боп танылары.Сиярдай сан патшалық жерімізге,Аз емес халқымыздың саны дағы. Жеке ел боп ұйымаппыз..

Озық шықса ортамыздан күндейміз,«Мынау біреу бізден асар кім?» дейміз.Бақталасып бостан-босқа сырт беріп,Оралғы боп, ғайбат айтып тілдейміз.Өсер..

«Ару қыздың» бəйгесі - алтын жамбы құнындай,Жыққан палуан жүлдесі - атан түйе пұлындай.Сөзі мəрмəр болса да киеліден киелі,Хас ақынға бəйгеде серкеш..

Құлағымнан кетпейді бір жаңғырық:«Заманың да безді сөзден мəңгіріп.Ақын болдың, ей, алжасқан бейшора,Бір қоймаға кілтші болмай, қаңғырып!»Еш алаңсыз..

Қос жанарым Көкжиекке телініп,Қой торыны қамшылаймын тебініп.Сағымданып бір шетінен бір шеті,Сайын дала жеткізбейді шегініп.Таңдайыма дəмі келіп..

Біреулерді алып жатсақ қайта ақтап,Біреулерге ит қосамыз айтақтап.Көкірекке құзғын жала ұялап,Жасалады шыт жаңа бір қиянат.Тек жүрсең де тек..

Бұлбұл ұшып, бақ тайып көзімізден,Тайқып жүрміз уəде, сөзімізден.Жақсылық та бұл күнде өзімізден,Жамандық та, ағайын, өзімізден.Қисық ағаш шығып жүр..

Ханзада да шалқып өткен кең шіреп,Қайыршы да қаңғып жүрген елшілеп.Бақиғыда босаға мен төр демей,Қатар жатыр екі адым жер еншілепДүниеден өткен соң ..

Қас - қағым, жаңа ғана таң атқан - ды,Артыңда тəулікке тең Сағат қалды,Із-тозсыз Күн жоғалды күйбеңменен,Ай қалды желе-жортып, имеңдеген.Жыл қалды..

Алдамшы өмір көңіліңді аулайды,Сылаңдаған сұм түлкіден аумайды.Қусаң- қашып, қашсаң бір сəт қалмайды,Сөйтіп жүріп ғұмырыңды жалмайды.Түйтің-түйтің..

Өмір бойы өтсем дейсің шат күліп,Тек бақытқа асығасың аптығып.Бар ғұмырың қалауыңдай болса егер,Сезінбес ең тəттілігін тəттінің.Ертең барма, дəл..