Сықақ өлеңдер туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 24
Жаңылтпаштар: 1

Сақ болайық!
Сақ болыңдар, ақындар, Үйге ертерек қайтыңдар. Трамвайға мінбеңдер, Такси ұстап тартыңдар. Дәуітәлі бір куә – Әйелдер бар сан қилы. «Фотографияңды»..
©  Марат Нұрқалиев
Сыбырлап, жыбырлап
Бодамбай ҚанаттыӨзіне қаратты: – Кеше ауыл сыртында Жарыстырдық көп атты. Ермекбайдың боз қасқасы, Озып шығып, басқасыОрта жолда қап жатты. Не керек..
©  Марат Нұрқалиев
Оңашада
Оңашада әкесі:– Айта қойшы, көкешім,Кімді жақсы көресің?Папаңды ма,Апаңды ма? –Деп баласына сұрақ қояды!Желкеден түйіп,Құлақтан бұрап қояды. Қу бала..
©  Марат Нұрқалиев
Осындай «батыр» бар ма?
Жықпыл ішіп алып,Жалғызын күнде таяқтайды,Бұл «концертін»Таң ата аяқтайды.Араға түскен әйелін деЕңіретеді,Ол байғұс төркінінеКүнде..
©  Марат Нұрқалиев
Елігім, еркем!
Күлкі қылып өткен-кеткен,Маңдайымды көп терлеткен,Елігім-ау, еркем менің,Дауысың-ай өктем неткен.Қайырмасы:Жан дауасы сенен деймін,Сенсіз жүрсем..
©  Марат Нұрқалиев
Сырқаттың сыры
Бір науқастыңҚан қысымы түспей қойды,Үйінен әкелгені болмаса,Аурухананың асын ішпей қойды.Сонда да жүдейтін түрі жоқ,«Ойбай, өліп барамнан» басқа..
©  Марат Нұрқалиев
Тілшінің «шатпағы»
Бастық кірді де,Қалпағын бұрышқа атып жіберді.(Онсыз да басы қатып жүр еді!)– Анау күнгі тілшісымақНемене деп шатып жүр еді?КәзиткеБір құлаш мақала..
©  Марат Нұрқалиев
Өй, аз-за-ма-а-ат!
– Ал, бала,Көзді жұм да тартып жібер!Тастап алсаң,Көңілің шалқып жүрер.Өзің жерде,Қиялың көкте қалқып жүрер.Сен уже Бала емессің былжыраған,Шал да..
©  Марат Нұрқалиев
Эволюция
ХХ ғасыр:Атқан таңды кеш қылып,Сыра ішкен көпшілік(Болса дағы есті жұрт),Анекдот соғып лепіріп,Көбік жұтып кекіріп,Кепкен балық қаңқасынАтып жатты..
©  Марат Нұрқалиев
Қара есеп
Есеп дейді,Есеп білмеген есек дейді.Ең жоғары баға – «бес» болады,Ал «беске» білетіндердің басында,Бес есекке тиерлік ес болады.Сол ес аманда,Соншама..
©  Марат Нұрқалиев
Қартаймас көңіл
Жас шамасыҚырықтан асып, елуді еңсерген,Денесінің салмағынанДүкен іші теңселгенБір сатушы әйелге«Апа» дедім ақырын,Сөйтіп шақша басымаТаудай пәле..
©  Марат Нұрқалиев
Сұрақ
– Өй, өзің де бір ынжықсың!Өтірік айтсам – жер жұтсын,БаяғыдаҚыздарға қырғидай тиюші ек,Бірін құшақтап,Бірін беттен сүюші ек.Ал сендер қыз..
©  Марат Нұрқалиев
Көкдөнен көңіл
«Еңбек Ері болсам, шіркін!» –Деп көңілім сайрап жатыр.Ал қираған тракторымЖар астында жайрап жатыр...
©  Марат Нұрқалиев
Бұйырмайын десе
– Әллау, бұл аудан ба?– Аудан.– Тыңдап тұрған Қаудан ба?– Иә, Қаудан...– Әллау, сөйлеп тұрған Жүніс,Мынадай бір жұмыс:Бұйырса, КөкімандыҮйлендірмек..
©  Марат Нұрқалиев
Шалдың шатағы
– Кім едің сен, шырағым?– Мен бе?.. Мен – мұғалім.– Е-е, бәсе,Ұсқыныңнан шошып ем.Не деп жүрсің осы сен?!Кеше баламның сөзіненШошып қалдым.Сол ма..
©  Марат Нұрқалиев
Кім кінәлі?
Актіге жазылған Факті Өзін былайша мақтайды:– Осы жұрт менсізЖанын қалай сақтайды?Қойды қойшы жесе де,Зоотехник Тойшы жесе де,«Арам қатырам».Сөйтіп..
©  Марат Нұрқалиев
Құтылды да ұтылды
Төрт Доңғалақ МашинағаТормоздың үстінен шағым түсірді:– Мына бүйідей пәлеңізБүйірімді ісірді.Бүйте берсе өлеміз.Соңғы кезде жиі есіретін болды,Тіпті..
©  Марат Нұрқалиев
Етік туралы ертегі
Етік есіріп,Ажыраспақ болып КебіспенЕкі күн бойы керіскен:– Әй, Кебіс!Сенің мінез-құлқың теріс.Осындай опасызбен отасып,От басып жүргенМына менің..
©  Марат Нұрқалиев
Түлкіден арыз
– Уа, мысалшы көкелерім, Арызыма құлақ түр!Көкейімде көптен беріМынадай бір сұрақ жүр:Заман ғой өзгерді,ЕндешеТүсінісетін кез келді.КезіндеҰрласа..
©  Марат Нұрқалиев
Сабақтың сиқы
Соғылған соң қоңырау Жұрт сыныпқа жиылды. Алыс-жұлыс, дабыра, Күлкілер сап тыйылды. Алшаңдай басып, есінеп, Шырпымен шұқып құлағын, Он минуттай..
©  Марат Нұрқалиев
Ыспорттың керегі не!
Ойбай, сұмдық, масқара, Айта көрме басқаға! Алпысқа келген Қаймақбай Тайраңдаған тайлақтай Сақал-мұрты жалпылдап, Шақша басы қалтылдап, «Жасым ұзақ..
©  Марат Нұрқалиев
Оқитын ұлға өсиет
– Ал, Шөкетай! Керманский кәстөм-шалбар алып бердік, Қалтасына бір сиырдың пұлын салып бердік. Бар үмітімді саған артамын, Ал енді айтарым: Алматыға..
©  Марат Нұрқалиев
Мақалды қайтеміз!
Олпының Солпы дейтінСолпиған інісі бар еді,Қазақша айтқанда,Аздап тынысы бар еді.Сол інісі(Бүйткен «тынысы» құрысын!)Олпы ағасынРасымен сағынды..
©  Марат Нұрқалиев
Айтпаймын, мал берсең де, өтірікті!
Домбыра екі шекті қолға алайын, Мадақтап басекеңді толғанайын. Ардақтым «абайсызда» сойып алған Былтырғы көкбестідей жорғалайын!Айтпаймын, мал берсең..
©  Марат Нұрқалиев