Шаршау туралы Өлеңдер ✍️

Басылатын емес-ау, шаршағаным,Бас ұратын емес-ау, аңсағаным.Аңсадым ба өзгеше таң самалын,Неге сонша құмарта тамсанамын?!Аңсағаным алдымнан..

Ай жарық,Отырмын ояу,Қараңғы түспегендіктен.Қаламым жылжиды баяу,Ойларым піспегендіктен.Қиялым қарсы аққан кезде,Көңілде дауыл басталды.Жалғыздық..

Шаршамап ем бұрын-соңды дәл мұндай, Құдайым-ау, қандай күйге түскенмін? Қайдағы ой тәтті ұйқымды қандырмай,Қақап тұрған қарлы ақпанда түс..

Шаршамадым өмірден,махаббаттан шаршадым,Көздерімді қанталатып азаптады қанша мұң.Бір өзіңнен үмітімді үзсемде,Керегі жоқ,керегі..

Жетелейді баласындай, кәрі үміт,Тұрғанымен тас тәлейің тарылып.Жүрген ақын тілден басы жарылып,Айта-айта кетті өзі де жалығып.Тұрмыс үшін қалтыраумен..

Шаршатты тағдырдың сынағы...Қарсы ақтым сұрапыл ағынға.Бал шақтың елесі секілдіӘйеуір, сен барсың жанымда.Жасырған сезім бүр жарғалы...Жасыннан от..

Жаным менің осыншама шаршаған,Кең даланың тыныштығын аңсаған.Мені онда: тау, тас, өзен, шалғынмен,Қарсы алады алыс-жақын барша жан.Құрақ біткен сәлем..

Шаршадым деме, Шаршауға сенің хақың жоқ.Шырылдап жүрсең шынымен егер халқым депАзамат аз ғой алаңдауы көп АлаштаБолғанмен мұнай, көмір мен темір..

Мен бүгін күлуден бір шаршамадым,Жайраңдап сен де отырдың, аңсағаным.Сан күнгі сағыныштың өтеуіндейБақыттың бөліп іштік бал шарабын.Арада өкпе-реніш..

Шаршаған екем,Бәрін де қойып, ауылым, мен саған кетем.Мен саған кетем, талай күн аңсаған мекен.Аңсаған мекен қалайша қарсы алар екен?!Қия алмас кім..

Үш орайсың Абайды,Кітабыңның санымен.Үш кітабыңды өртепсің,Саралап көріп санамен.Үш кітабыңды өрте деп,Алла аян берді ме?Бір кітап өлеңіңмен,Абай..

Шаршадым қым-қуыт бұл заманадан, қалады қайтсе бұдан аман адам. Көтеріп қу-сұмдарын аспанына, аямай арлыларын алалаған.Білмеймін кіммен, немен..

Ән болып серік шаршаған ойдан көңілге,Беріп ем ерік шақырды алға, өміргеМұң болып маған жазылған тағдыр өлеңі,Жұбатшы мені, көз жасым болып төгіл..

Жүрегім шаршап, талып сабылнамын,Сел болып, тасып кейде ағыламын.Өзіңе деген ыстық, іңкәр сезім менен,Алдында құдіреттің табынамын,Мен сені өмір бойы..

Қоян тым шаршап кірді,Жатуды аңсап кірді.Қонақүй әкімшісіҚасарып Қарсақ тұрды:– Орын жоқ, өл деймісің?Айтқанға сенбеймісің?Жолдамаң есеп емес,Қаптап..

Тіршіліктен өтсең де көктем көрмей,Тағдырыңа бола ма өктем келмей.Қайық болып өткізген сен емес пе,Өзендерім тұрғанда өткел бермей.Рухы биік көрінген..

«Бүгін бәрі бітті» – дедің...Жүгенсіздік жанды жүн қып түтеді,Жүрек жүдеп өзіңнен сыр күтеді.Сонша тәтті екеуара бал-сезімҚанша ғажап болса-дағы..

Арманды іздеуден шаршадым,Қырандар көкке іліп әкеткен.Естайдай бір сүйер жар — сағым.Қалғаны сезімді кекеткен.Ойлардан жындандым,Қиялым шынайы одан..

ШаршадымШабыт көп азаптап.Бақыт жоқ, мазақ қап.Сен сағымСоңынан кеткенсің.Солайша бақытсыз еткенсің.ШөлдедімБекеттің бал суын ішкім кеп,Басыма..

Арманды іздеуден шаршадым,Қырандар көкке іліп әкеткен.Естайдай бірсүйер жар – сағым,Қалғаны сезімді кекеткен.Ойлардан жындандым,Қиялым шынайы одан..

Шаршадым-ау...Қайтсем енді тыныштық табар жаным,жүйке менен жүректі тарамдадым.Ләззат ап әрнеден басқалардайөмір кешу - бұл күнде бар..

Бірте-бірте айқындалып әжімім,Қажыдым-ау,Қажыдым-ау,Қажыдым.Бұл өмірдің қуаныш та — көктемі,Ә дегенше өте шығар жазы — мұң.Ой-арманын..

Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің,Ер-тоқымсыз жіберіп ой дөненін,Байлық қуған, шен қуған жұртты көріп,Пенделігім ұстайды кейде менің.Адам ойы о бастан..

Мидың ойсыз бостарынан шаршадым.Мылжыңдардың тостарынан шаршадым.Ұйықтатпайтын ақ жындардан шаршадым.Күлдірмейтін қалжыңдардан шаршадым.Ақмақтарды..

Керек болғанда "керемет" - дейтін,
Керек болмасаң керек етпейтін.
КЕЙБІРЕУЛЕРДЕН ШАРШАДЫМ.

Шықсаң биікке "туысым"- дейтін,
Маған еңбегі түбі..