Марат нұрқалиев туралы Өлеңдер ✍️

Күлкі қылып өткен-кеткен,Маңдайымды көп терлеткен,Елігім-ау, еркем менің,Дауысың-ай өктем неткен.Қайырмасы:Жан дауасы сенен деймін,Сенсіз жүрсем..

1. Мінезі үйлеспейтін,Адамша сөйлеспейтін,Қоғамға қылығы жат,Ол кім?(Бюрократ)2. Ұйқыдан бас тартпайтын,Жұмыстан қашқақтайтын,Табатын түрлі..

Мереке алдындаБір шоқ гүл алдым да,Сыйламақ болдым «шүйкебасыма».Сәл иіліп,Жымиып, ұсына бердім...Ол болса,Бұртиып шыға келді,– Мен сенен гүл сұрадым..

Темекі:– Ал, Ақа, келіп тұрмын айтысқалы,Өзіңмен сөз сынасып сайысқалы.Атағым елге мәлім Темекімін,Айтысқа шығасың ба, айтшы, кәне?Арақ:– Темеке..

Біздің совхоздың директорыЕңгезердей ер кісі,Қалай болғаны белгісіз,Шопандардың тойындаӘзіл-қалжың, ойынғаШөлмегі шарт сынып,Сыр беріп қойды..

Бір науқастыңҚан қысымы түспей қойды,Үйінен әкелгені болмаса,Аурухананың асын ішпей қойды.Сонда да жүдейтін түрі жоқ,«Ойбай, өліп барамнан» басқа..

Бастық кірді де,Қалпағын бұрышқа атып жіберді.(Онсыз да басы қатып жүр еді!)– Анау күнгі тілшісымақНемене деп шатып жүр еді?КәзиткеБір құлаш мақала..

– Ал, бала,Көзді жұм да тартып жібер!Тастап алсаң,Көңілің шалқып жүрер.Өзің жерде,Қиялың көкте қалқып жүрер.Сен уже Бала емессің былжыраған,Шал да..

ХХ ғасыр:Атқан таңды кеш қылып,Сыра ішкен көпшілік(Болса дағы есті жұрт),Анекдот соғып лепіріп,Көбік жұтып кекіріп,Кепкен балық қаңқасынАтып жатты..

Шахматтың Ақ шаршысындағы ақ ПіліЖолында тұрған ПешкігеСөз сөйледі ірі:– Сен сорлы бір-ақ аттайсың,Сосын кезегің келгенше тоқтайсың.Ал мен бірнеше..

Есеп дейді,Есеп білмеген есек дейді.Ең жоғары баға – «бес» болады,Ал «беске» білетіндердің басында,Бес есекке тиерлік ес болады.Сол ес аманда,Соншама..

Жас шамасыҚырықтан асып, елуді еңсерген,Денесінің салмағынанДүкен іші теңселгенБір сатушы әйелге«Апа» дедім ақырын,Сөйтіп шақша басымаТаудай пәле..

– Ансамбльге мүше етіп аласыз ба,Көршіміздің талантты баласы бар:Жалбыр шашы белін орайды,Сақалы етік майлауға жарайды.Қолында дарылдаған гитара..

– Өй, өзің де бір ынжықсың!Өтірік айтсам – жер жұтсын,БаяғыдаҚыздарға қырғидай тиюші ек,Бірін құшақтап,Бірін беттен сүюші ек.Ал сендер қыз..

Тойтақ онжылдықты бітірді,Сол күні жатты да құтырды.Шөлмек-шөлмек шараптыӨңештен ары жытырды.Кебістей езуіне темекіқыстырып,Тісінің арасынанШырт-шырт..

«Еңбек Ері болсам, шіркін!» –Деп көңілім сайрап жатыр.Ал қираған тракторымЖар астында жайрап жатыр...

– Әллау, бұл аудан ба?– Аудан.– Тыңдап тұрған Қаудан ба?– Иә, Қаудан...– Әллау, сөйлеп тұрған Жүніс,Мынадай бір жұмыс:Бұйырса, КөкімандыҮйлендірмек..

– Кім едің сен, шырағым?– Мен бе?.. Мен – мұғалім.– Е-е, бәсе,Ұсқыныңнан шошып ем.Не деп жүрсің осы сен?!Кеше баламның сөзіненШошып қалдым.Сол ма..

– Қойшыларға жылы қоныс Жаңа қыстау саламыз, – деп, Сексеуіл де, тезек те емес, Газдан отын жағамыз, – деп, Бастықтар келіп кетті, Көп қып уәде беріп..

Актіге жазылған Факті Өзін былайша мақтайды:– Осы жұрт менсізЖанын қалай сақтайды?Қойды қойшы жесе де,Зоотехник Тойшы жесе де,«Арам қатырам».Сөйтіп..

Төрт Доңғалақ МашинағаТормоздың үстінен шағым түсірді:– Мына бүйідей пәлеңізБүйірімді ісірді.Бүйте берсе өлеміз.Соңғы кезде жиі есіретін болды,Тіпті..

Етік есіріп,Ажыраспақ болып КебіспенЕкі күн бойы керіскен:– Әй, Кебіс!Сенің мінез-құлқың теріс.Осындай опасызбен отасып,От басып жүргенМына менің..

– Уа, мысалшы көкелерім, Арызыма құлақ түр!Көкейімде көптен беріМынадай бір сұрақ жүр:Заман ғой өзгерді,ЕндешеТүсінісетін кез келді.КезіндеҰрласа..

Соғылған соң қоңырау Жұрт сыныпқа жиылды. Алыс-жұлыс, дабыра, Күлкілер сап тыйылды. Алшаңдай басып, есінеп, Шырпымен шұқып құлағын, Он минуттай..

Ойбай, сұмдық, масқара, Айта көрме басқаға! Алпысқа келген Қаймақбай Тайраңдаған тайлақтай Сақал-мұрты жалпылдап, Шақша басы қалтылдап, «Жасым ұзақ..