Мөлдір дарханбаева туралы Өлеңдер ✍️

Сабыр да кетіп шарасызданып, Жаныңызды да шала сыз қарып.Маған да айтпай, меңіреулікке Жалғыздан жалғыз барасыз ба анық?Аруыңыз да жолын..

Кенет күдік баяғы қылаң берсе,Көкіректі беймезгіл күмән керсе.Шаттығымыз шошиды, ырыс кетіпАшу-ілбіс көнбейді бір әлденсе...Мәнсіз, дәмсіз сөздерге..

Естілсе сағыныштың әні ғажап, Суық мұң шарпып өтер, жаныма жат.Сыймаймын,Жер дүниеге, өзіңді ойлап,Қинар кеп көкіректі кәнігі азап.Көп күткен иікпесе..

Өртенемін өзегінде сезімнің,Күлім қалса шаша салғын көгіңе,Жасым сіңген қабіріме бөз ілгінМахаббаттың қойылмаған мөрімен.Бармадық деп, басынбаймын..

«Мен өзіңді... жоғалтамын» деген ойдан өртеніп, Кеттім бейуақ ғазалымнан шер теріп...Неге осылай болады екен аяғы?Неге осылай сыйланады келте..

Иә, пенде көп бетіңе күліп қарар,Жылап жатсаң, көздерін жұмып қалар.....Былай шығып кетеді, білмегенсіпБастап алып, дау-дамай бүлікті олар.Сәті түссе..

Сүю деген сұраусыз сананы ұрлау,Сүю деген сол жанды ғана жырлау.Күйіп-жану, алаулау, содан тәттіЛәззат алу, ешқандай шара қылмау.Сүю – көзін кенеттен..

Қасаңсып кеткен сәттерде,Өзіңе ғана жүгінем.Мұздаған мынау қат кеудеСезіммен сендік жібіген.Жабулы тұрған жүректіңТүндігін аштың кенет кеп.Түсірсе..

Сиясы да қаламымның – сағыныш,Ұясы да парағымның – сағыныш.Жүрегімнің дүрсілі де – сағыныш,Қуану мен күрсіну де – сағыныш.Жанарымнан үзіледі –..

Өтірік өрге бұрса,Шындықты күз кеп орар.Сараңдық төрде тұрсаБерекең түзге қонар.Ар-намыс қалса кейін,Жалған іс қырындайды.Туралық жанса қиынЖалтақтық..

Ашу-тасқа барынша қайраламыз,Жай-ақ тұрған жүректің шерін көсеп.Біз бір күні бөтенге айналамызАлыс-жұлыс ойлардан шегінбесек.Көрсетеміз, көндікпей..

Жалғамай біз тұрған мекенді із,Қамалдық «үй-тірлік» – шаршыға.– Қашан біз көрісер екенбіз?– Сәл шыда!Ертеді сағыныш өңі жат,Аяусыз алдайды сағым..

Тағы бір жыл,Осылай жүгіреді,Жап-жаңа жас жап-жаңа жүк іледі.Тағдыр-апам ауылдан келген қыздыСары майдай пісірер күбідегі.Тағы бір жылӨтеді қасын..

Жүрсің маған жарамсыз текке өкпе іліп, Көкейіңде тұр ма әлі кек кептеліп?Каштым, кеттім, бәрінен бездім, білсең Менсіздікке қалдың ба, ептеп..

Бал сезім байлады көңілді,Жүректі жайлады жұпар мұң.Сабырдың себеті сөгілді Өзіңді ойлаумен жұқардым, Аспаннан төгіліп аппақ нұр, Махаббат түсірді..

Көздің жасы бүркейді, Көңіл мұңынӨмір жасын ішпейді Сезім бірақ.Жылытқанмен сәні ұшқан өңіңді КүнБосағадан аттамай безінді бақ.Ойлағандай болмайды..

Бір бақытты алдың ба, көшірме етіп?Бір шаттыққа бардың ба, есің кетіп?Бес-ақ минут осылай алданасыңАрбала шын, жылайсың, Есірме түк!Бір бетперде..

Мен өзіңсіз өмірді. Елестете алмаймын, білемісің?Тарылтады сенсіз бұл Күн өрісін......Жасайды екен түбінде өз дегенінАқыл емес айлалы, жүрек ісін.Мен..