Ибрагим иса өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Осы әдемі қалпыңда,Болашақта жарқылда.Өшпейтұғын мәңгілік,Атың қалсын артыңда,Айдана!Әкең менен Анаңды.Елжіретіп сал әнді.Аруы бол еліңнің.Талантты..

Күндер өтті қаншама, сезілмеді,Сағынышым бір сәт те көз ілмеді,Махаббатым неғылған төзімді еді,Арман, Арман, жолықсай алдан.Қиялдағы күндерім..

Махаббат, күшің неткен тылсым,Аялап жүректерде жүрсің.Сөздермен шығармайтын сырсың,Кез-келген шыға алмайтын шыңсың.Қайырмасы:Аялағансың, аямағансың..

Ғасырлар көші кетті,Қалдырып өсиетті.Бабамыз жатқан дала,Қорқыттай қасиетті.Қайырмасы:Жұлдызы жанған қала,Астана болған қала.Бақыт құсы қонған..

Айналайын, көзіңнен жәудіреген,Сен шығатын түсімде тауды көрем.Көрсетер ем өзіңді ботақаным,Бақыт не деп сұраса енді менен.Қайырмасы:Қуанышым..

Жүрсем де қай жақта, әр оймен әуре боп,Кетпейсің, жырақ, құсым.Түсесің түнектен жап-жарық сәуле боп,Шолпаным сияқтысың.Беймаза болса да күндерім..

Төзім деген не осы,Төзім деген не, достым?Бұл жөнінде кеңірек келеді бір кеңескім.Бейшара мен әлсіздің жұбанышы төзім бе?Солай-ау деп ойлаушы..

Метрикемде кім екенім менің де,Белгілі ғой, кірмей қойдым сенімге.Он жетіде дерсің, мүмкін, сен мені,Осы болды қателескен жерің де.Қажеті не мәнісі..

Сөйлесіп көр онымен,Не айтатынын көр де тұр.Қолын бір-ақ сілтейді:«Мені оқытпа!» деп Микул.Ала жаздай бос жүріс,Үй көрмейді қаңғырып.Жидек теріп кей..

Жолаушылап келе жатып,Тышқан мен бір Көпіршік,Бір өзенге тап болды.Көре алмады екеуі деЖақын маңнан өткелді.Қайткенде де өту керек өзеннен,Тышқан..

Тұңғыш рет оқығанда таураттыПеріште емес, мүйізі жоқ, қайратты,Өзіне-өзі ырза болып, бабында,Жын отырды жырқ-жырқ күліп жанымда.Романын оқығанда..

Бәрі саған бас иіп,Саған келер толғанып,Кірсе бірі асығып, Шығар бірі алданып.Бәрін мәз ғып қайтардың,Келген кісі тойды ғой.Сондықтан да..

Бәрі саған бас иіп,Саған келер толғанып,Кірсе бірі асығып, Шығар бірі алданып.Бәрін мәз ғып қайтардың,Келген кісі тойды ғой.Сондықтан да..

Білем оны,Ештеңеге сенбейді.Әзір көпке белгісіздеу есімі.Оған сенсең-дозақ оты сөнбейді,Ал, жұмақтың мәңгі жабық есігі!

Кейде мен де ойшыл болып көрінем,Кұдай аздап берген ақыл, төзімді:Дүниедегі биіктердің бәрінен,Әдемі әйел, биік қоям өзіңді.

«Маған, Анна, бәрінен де қымбатсың,Періштесің, айтпас ешкім бекер деп».Жатқан жандай бәрін ұғып, тыңдап шын,Аунап түсті «Таң атты ғой, жетер!» деп.

Жантаясың мамыққа сонша еркін жайылып,Аяғыңнан басыңа дейін жібек шайығып.Ертелі кеш ауызың бір тынбайды, не пайда:Бар болғаны-әйелсің,Осы сөзді қой..

О, қымбаттым, жымиясың жайқалып,Қай уақытта кездесем де сенімен.Ерініңнен тұрғандай-ау бал тамып,Балдан басқа ештеңеге теңемен.Тәтті балдан ойылады..

Мына жерге жақындаҚояр табытымды әкеп.Белгісіздеу ақынғаТұрмас ешкім күнде кеп.Тыныш жүрді өлгенше,Өлді айтпай керегін...Жақыны жоқ болған соңКім..

Өмір!Өмір!Бағалаймын мен сені.Бұл жалғаңда өзіңсің тек еңселі.Көріспейміз.Сен қаласың.Мен кетем,Біткен күні дәм-тұзымның..

Ей, желекпе,Біздерді осал қыз деме,Сендейлерден аулақ қылсын Құдайым.Менен бекер ақымақтық іздеме,Танытпа құр сүйген жанның..

Мен білетін коми тілі Құпия жоқ, тамаша.Және де бір білетінім:Көп сөзділік жоқ аса.Бұл тіл маған өте қымбат,Бір ғажап тіл бұл аса.Күнәмді кеш, мені..

Ертеде бір бойдақ Тырна болыпты,Семья жоқ –Кемшілігі бір ғана.Ойда жоқта бір Қарғаға жолықты,Әлгі Қарға ұнап капты Тырнаға.Тырна байғұс шылп-шылп..

Сан ғасырлар түнек басып,Көңілсіздеу содан далам.Жүр бұл жерді тіреп басыпҚараңғы ойлы, қараңғы адам.Дұрыс жанды таба алмайсың!Амалың жоқ,Өмір..

Ей, жастығым,Қалдым іздеп,Үміт болдың кесілген,Өмір бақи кәрі қыз боп Жүрмекшімін не үшін мен?Жүрек те сол қалпында әлі,Бойда ысып қаным да...Менен..