Ғалымқайыр мұтанов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Өмірдің әр кезеңі:Жастық, орта жас, кәрілік.Кезегімен үшеуі, Құрайды оны, бірігіп. Жастық – енді келдің өмірге, Қызығын оның көруге.Орта жас –..

Бара жатыр таяқ ұстап,Еңкіш тартқан егде адам.Жақындайды мәресіне,Басқан сайын әр қадам.Жүрген сайын ентігеді,Сыр береді кәрі жүрек.Уақыт өте болар..

Жоспарлап, жобалап келісті,Атқарар адам, талабымен әр істі.Бар істер, келмейтін қолынан,Шешуге, мүмкіндігі жоқ оған.Ол – араласа алмайтын еш кісі,Тек..

Мақтанушы еді үлкен-кіші,Сізбен таныс болғанына.Қызығушы еді үлкен-кіші,Азаматтық ұстанымына.Мақа, деуші еді аға-інісі,Шын жүректен жақсы көріп..

Ескіден жоғалмай бізге жеткен Елде аңыздар көп, жұрт естіген. Адамдарға маңызды бұл аңызды,Осы күнге, біздерге Жел жеткізген.… Табиғаттың тілін..

Алыстағы бауырлар,Кеткен еді енші алып.Сағынышпен жүретін,Ата жұртты еске алып.Артта қалған туған жер –Баба қаны тамған жер. Бодан болып..

Сұрапыл соғыс, қан майдан, Айналаң тұтас, от пен оқ.Төбеде биік, жеке тұрған, Дәл қазір саған, қатысы жоқ.Сәл бүгіліп, күйзеліп қатты,Тұрсын ойға..

Атынан айналайын Ата жұрт, киелі Абралы,Кезінде жерің кетіп, қайталанбас атың қалды. Болғалы, ырықсыз қырық жыл сынақ алаңы, Содан бері, болды, жаның..

Туған жер – әркімнің өз жұмағы,Болса да әртүрлі құрамы,Барлық жанға бірдей ыстық,Туған жердің топырағы.Сенде туып, адам болып жаралды,Сенде өсіп..

Әр ұлттың дамуы мен өрісі – Қасиеті мен еңбегінің жемісі.Не азайтар, не көбейтер табысты,Өзіндік үлесімен әр кісі.Қасиетімен анықталар әркімнің,Қай..

Тағдырдың ғасырларда бір беретін сыйлығы,Тұрғанда, қолымызда, тәуелсіздік тізгіні.Қор қылатын қасиеттерден айырылып,Түбегейлі өзгеретін, халқымызға..

«Қазағым, қайран елім, қалың жұртым» –Деп соншалықты неге сен күңірендің?Көңілің қалып достан да, дұшпаннан да,Жеттің бе шегіне, барлығынан..

Қалың қаздың алдында,Қараша ұшар оқ бойы.Бірақ нәрсе оның жадында,Үйірінің амандығы – бар ойы.Қаз да қаз, қараша да қаз.Олардың айырмашылығы да..

Әр ұлттың өз ерекшелігі – Ғасырлармен біткен қасиеті.Ат жалында өскен қазақты,Айтады жылқы мінезді.Тұлпарлардың тұяғының дүбірі, Ұлтымыздың тарихи..

Тектілік бола бермес әр адамда,Тектілік бар кейбір хайуанда.Ерекше асыл осы бір қасиет.Бірге туар оларды жаратқанда.Далада жортқан сұр қасқыр,Киелі..

Бұрын-соңды болмаған,Дүниеде сен жаңа адам.Енді келдің өмірге, Үмітіміз көп саған.Ұзақ уақыт сағынған,Қуанышқа туылған.Немереміз өзіңсің,Әулетті..

Неліктен, ана жүрегі сезінеді әрқашан,Қайда жүрсін, не өтсе де баласының басынан?Себебі, оның – жүректерінің жиілігі бірдей соққан,Әу баста, ананың..

Еңбекпенен байланысты,Өмірдегі алғашқы қадам.Еңбектемей бала болып,Тұра алмайды аяққа адам.Еңбекпенен байланысты,Күнделікті күніңді көру.Еңбек етпей..

Молынан жеп азығын,Толтырып өз қарынын.Күйсейді тойынған,Төрт аяқты хайуан.Даму менен жетілу,Қажет емес тіпті оған.Бар ойы – қарын толтыру,Ертеңінде..

Керуен көшеді,Ит үреді.Көш жылжиды әрі,Тым ұзақ барар жері.Үрді деп ит,Кетпейді кері.Иттің бар тілегі,Естісін деп иесі.Болып оған дәмесі,Өршелене..

Келеді түсіп қараңғы, Келеді ымырт. Түнекке бөлеп ортаны, Орнатуда тыныштық.Қоршаған бар айнала, Көңілі болмаса да, Жан-жақты, Өзгеріске..

Бозарған таң, елең-алаң,Алыстан қиылып Ай қараған. Көкжиектің көтеруде шымылдығын,Жаңа Күн, арайланып келе жатқан.Келеді көтеріліп, туған..

Сырласады ағаштағы жапырақтар,Желмен жеткен жаңалықты бөлісіп.Білгенін жайып, біріне-бірі ақтарылар,Самал желмен бірге еркін көсіліп. Соқпаса жел..

Кеткесін ойнап найзағай, Өткесін күн күркіреп.Сейілген сұр аспаннан,Жауып тұр жауын, сіркіреп.Түнерген бұлттар кетсе де, Нөсерге өткен, болып..

Қыстың суық ызғарында, Өткізбеуге жел өтін.Әппақ қар кеп жабады,Тоңазыған жер бетін.Әппақ түске өзгертеді,Кескінсіз, қара аймақты.Тұрғындарын..