Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бәрі ғашық болған, бөленіп ғажап сезімгеБәрі ғашық болған, отты нұр жанып көзінде.Бақыттан балқып, шаттықтан басым айналып,Мен-дағы жүрмін көргелі..

Үндемей жаба салар шындықтарды,«Сабырлы» дейтін болдық ынжықтарды.Айтқанның аузы жаман осындайда,Кінәлі көргеніне сұмдықтарды.Басына ит терісін..

Езіліп кеп жүрегім,Сені ойладым, жүдедім.Өткен жылдар көшіндеҚимайтындай кім едің?!Түссең менің есіме,Бір сағыныш есіле.Тұлабойым елжіреп,Еске аламын..

Ұмыт мені, қайрылмайтын шығармын.Суып көңіл, біржолата тынармын.Суытты өмір біздер жаққан ошақты,Төбемізден төнді-дағы шұбар күн.Ұмыт мені, уақыт..

Мен туған үй, кымбаттым,Сарыарқадан сағынышпен тіл қаттым.Қасиетті босағаңнан басталған,Жырларымды байтақ елге тыңдаттым.Ұя ішінде көп еді ғой..

Екі жарым метрлік алып адам,Аяқ-қол ербеңдеген, арық адам.Бір кезде дүрілдеген спортшы еді,Бұл кезде бір қадамға кәріп адам.Келі бас, екі көзі..

«...Қазақстан қартайып бара жатыр...», –Астарында бұл сөздің нала жатыр.Ұзақ өмір сүргенге кінәлідей,Кемпір-шалдың жастарын санап отыр.«Көбейіпті..

Тау барысы ақ қарымен жетектеп,Қоян жылы келіп қалды секектеп.Қалжасына қарадық та,түңілдік,Бір жапырақ болып сірә өтед деп.Екі құлақ едірейіп..

(Мен оқыған Ақтам орта мектебіне)Сыңғырлап тұрды соңғы рет,Күміс үн тербеп жанымды.Жанарда жасым мөлдіреп,Кірпігім жиі қағылды.Бантигім әппақ..

Аспан жаққа алып ұшты пырағың,Қош бол, Прага – Еуропаның шырағы!Он бес күнім, он бес сағат сияқты,Өте шықты, төгіп жанға шуағын.Қош бол, Прага!жасыл..

Чех елінде,XVI- ғасырда,Сыра жасап, атақ-даңқын асырған.Рудольф деген король бопты кеңпейіл,Жаңалыққа әуесқойлау жасынан.Дәуренінің жүріп тұрған..

200 жыл,Тұрыпты тыныштықта,Елі байып, жер толып ырыс-құтқа.Сарайлары теңселіп салтанаттан,Есіктерге орнатып күміс тұтқа.200 жыл,Бағыпты тыныш..

Даланың қаршадайдан сырын ұқтым,Әкемнен қазақ болып туылыппын.Кіндік қан тамып ата топыраққа,Суына қасиетті жуыныппын.Ақ бұлттар болып менің ақ..

Қазақ үшін қуаныштың бастауы – Келін шайы құрметтің асқары.Келіңіз де, шәй ішіңіз отаудан,Ата-ананың туыс-туған, достары.Шалқайта ашып жас отаудың..

Сандықтастар тізіліп көкке қарай,Арасына шаншылған көк қарағай.Оқ жетпеген сол шыңның ұшарынан,Атырапқа Күн шығып, төккен арай.Қоршаған қарағай мен..

Зеренге құйған судай мөлдірейді,Күн-ару сүйіп қарап, елжірейді.Жағасында қарағай көкке ұмтылып,Қайыңның жапырағы желбірейді.Ағаштың тоқсан түрі..

Егін пісіп, орақ түсіп жатқанда,Туылыппын арайланған ақ таңда.Хантәңірден соққан салқын самал кеп,Көкірегіме жырдан қоңырау таққан ба?!Сәби көңіл..

Жыл келді тағы, жұмбақты сансыз арқалап,Қарсы алып жатыр, жар салып жатыр шартарап.Алдағы күндер үміттің отын жағады,Береке, табыс, қуаныштарын..

Ауыл мынау, төрт мезгілді санаған,Той-думанын нарық заман тонаған.Тыныштықтан мүлгіп тұрған үйлерде,Қарттар қалған хабар күткен қаладан.Бақташылар..

Өмір жолым өзіңнен басталатын жан Әке,Жалғастырып келеді жас қанатың жан Әке.Сенен қалған намысты көтергенде ту етіп,Маған демеу болады асқақ атың..

Анаңыз отыр төрінде,айдынды шалқар көлге ұқсап,Ағайын-туыс жұртына ашып бір тастап мол құшақ.Ерінен қалған отанның күзетіп бейбіт өмірін,«Биліктің..

Әжеме ұқсап, қолөнер болмады менің ермегім,Әжеме ұқсап, немереме ертегі айтып бермедім.Олар ұйықтап жатқанда қызметіме кетем де,Бақшадан соң үйге кеп..

Тіршіліктің үзілмесін тізбегі,Қайран көңіл әлденені іздеді.Арман көп-ті қияқтай боп қылтиған,Жапыраққа ұқсап қалды күздегі.Мақсаттар бар-ды..

Бурабайдың аспаны тамыздағы,Бұйра бұлттар бір тамшы тамызбады.Оқжетпес пен Жұмбақтас, Айнакөлі, Тұрғандай сырды бүгіп аңыздағы.Адамдар аспан жақтан..

Шолпан туды жетекке алып ақ таңды,Жұлдыз ақты, соңғы сырын ақтарды.Күншығыстан жамыраған нұр сәуле,Жер бетіне сүйіншілеп аттанды.Аттанды да жарық..