Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

УҺ, дүние-ай!Өте шықты қарашы,Екеуміз де сағынысып қарасып.Күні бойғы көргенімді мен айтып,Күні бойғы көргеніңді сен айтып,Отырушы-ек, дидарласып..

Сағындым ғой!Түсіме неге кірмейсің?!Елжіреп қарап, қолымнан ұстап жүрмейсің.Мөлдіреп қарап, шәй құйып берер жарыңныңСағыныш жасы кесеге тамды..

Алтын күз еді...Жапырақ жауып ағаштан,Сарыала кілем жолдарда жатты жарасқан.Тағдырымызға жазғаны болып жазмыштың,Сол күзде бізді табыстырғанды..

Қаңырап қалды мына әлем,Қаңғырып қалдым өзіңсіз.Қырық күн бойы жылап ем,Қырқылды жаным сезімсіз.Сенімен әр күн көктемдей,Қуаныш еді..

Сырға толы жүрегім,Мұңға толы жанарым.Сағыныштың бір емін,Таппай күйіп-жанамын.Алатауды айналып рухың ұшып жүрме деп,Алматыға сен қалған қайта-қайта..

Көгімдегі күнім, көңілімдегі жырым сен едің,Аңғалдау жүріп, ақыл-білімге кененім.Тарихты қазып, сыртартып сан-сан ғасырдан,Қара сөзбенен кесте салуға..

Біреуге кетіп жатса есең, Біреуге кетті үлесің.Біреулер сырттай ор қазып жүргенін тағы білесің.Бірақ та соған таласып, жағадан алып..

Биыл күздің ғажабын-ай, ғажабын!Құстар көкте салып жатыр наз әнін.Алтын сары көйлек киіп ағаштар,Жапырақтар сыбырлайды ғазалын.Жер аударып көктен..

Көріп көңіл айтады кез келгендер,Келіп көңіл айтады көз көргендер.Бәрі сені еске алып есіркейді,Таңырқап сәт сағатың тез келгенге.Кітабыңның қисапсыз..

Мәртебем едің, мерейім едің жан жарым,Жаныңда сенің бақыт құсыңдай самғадым.Жаныңда сенің баладай едім алаңсыз,Махаббат пенен мейір ораған..

Басыңды тіккен бәйгелер бермей жүлдеңді,Арманды қуып, арқардай ауып жүргенде.Танысып едік, жазмыштың бар ма жазуы,Таныстық-тағы табыса кеттік..

Уһ, дүние-ай, Мына өмірден шынымен кеткенің бе?Бәрін тастап, шарықтап көкке мүлде.Тіршілікте тартысты көп көріп ең,Тыныштықты жансерік еткенің..

Сынағы шығар Құдайдың,Жалғыздық шегем, түрлі ой кеп,Жұлдызға қарап жылаймын,Көк жақта сені жүр ғой деп.Ұйқы жоқ менде мұңдасып,Сырымды Айға..

Жасағанның шеберлігін қарашы,Босағаңнан шалқалап шығып барасың.Артыңда қалдым балаларменен аңырап,Ағайын-туыс көңіл айтуда жаны ашып.Кетіп барасың..

Ең соңғы рет!Ең соңғы рет өзіңді,Көріп тұрдым, қайғыға орап сезімді.Жан дүнием жатты өртеніп, күл болып,Өмірдегі ең бақытсыз кезім бұл.Ең соңғы..

Ұйықтамай шықтым түнімен,Күзетіп сенің мүрдеңді. Айырылғаным ба, шынымен,Ажалға беріп іргеңді.Естіген сәттен қазаңды,Нәр татпай қойдым..

Бүгін саған өмір таңы атпады,Жол үстінде тиді ажал оқтарыҰлтты сүйген ұлы жүрек тоқтады!Алты алашың аңырап кеп жоқтады.Тірлігіңде отта тұрған..

Оралды көктем,Өзіңді салып есіме.Боталап көзім, қараймын жолға несіне?Алатау асып, аманат етіп қаламдыІлесіп кеттің оралмастардың көшіне.Аттанып..

Сары жібек көйлек киген қайыңдар,Сағыныштан сендерге айтар ойым бар.Сары күзде сүйгенімді тауып ем,Сары күзде айрылысқан жайым бар.Ақ балтырлы, ақ..

Қан тасып, ойда-жоқта алып ұрды.Басыңнан сірә, тамыр жарылды...Тіл күрмеліп, көздерің жаутаң қағып,Дүние бір-ақ сәтте тарылды.Құрсауында қалғандай..

Аузын ашса жүрегі көрінетін,Ақкөңіл, аңғалым едің.Жан сырымыз өлеңдей өрілетін,Ақ адал жан-жарым едің.Тіршіліктің түсірмей еш салмағын,Қуантып жүргім..

Қараңғыда сені ойлап таң атырдым,Сол жылдарды сағынышпен сапырдым...Алаштағы алтын айдар ұл едің,Махаббатың болдым сенің ақырғы.Талай қыздың..

Жер сияқты менің жалғыз серігім,Маған бастап алып келді сені кім?Қу тірлікте жансебілдеп жүргенде,Тағдырыңды тағдырыма телідің.Ай сияқты суық, көркем..

Сағынғаныңды сезініп,Сағына түсу үшінде.Сені ойлап жатып көз іліп,Көрсем ғой деймін түсімде.Ұйқының өзі ғажайып,Түсімде бірге жүргенде,Түйткілді..

Тіршіліктен шаршадың ба, талдың ба?Қара түнек көрінді ме алдыңда?Есең кетіп, есеңгіреп жүргенде, Тұңғиықтан сені тартып алдым да,Тағдырыңа жарық..