Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жанымыз егіз деумен,Келемін сені іздеумен.Бұрқанған сағыныштанТолқиды теңіз-кеудем.Толқиды, басылады,Маржан жыр шашылады.Көңілім дертті болған,Көруге..

Көзерің нұр шашқан, мұңданып тұрды аспан.Еске алып күрсінем, күндерді сырласқан.Сені ойлап көз ілем бал тамған сөзіңнен.Өзіңді армандап бойжеткен..

Алыста жүрген рухани менің тірегім,Күнімен қалқам сені ойлауменен жүремін.Жырыңды оқып, сырыңды ұғып, сағынам.Киіктей сол бір жеріген кейде қағынан...

Сені көрсем қаламын құрақ ұшып,Жүрегімді ерітіп жылы ағысың.Қанша жақын жүргенмен «Менікі емес!», –дегенді ойлап, құлазып тұрады ішім.Сені көрсем..

Жеңгені де махаббат күші мені,Күллі дүние сені еске түсіреді.Бар әйелден керемет екеніңді,Мендік көзбен қараған түсінеді.Сәл күлімдеп тұратын қарсы..

Жер бетінің айналып саяғына,Жүргенімде мені Алла аяды ма?!Ойда-жоқта қайтадан кездестірдім,Ұмыта алмай жүруші-ем баяғыдан.Енді саған сырымды жырмен..

Бозбаладайын ғашықпын саған, ессізбін,Ессіздің халін қалқам-ау, неге кешкіздің.Сағыныштарын арқалап отыз бес күздің,Шешілмейтұғын жұмбақты қалай..

Аяулым менің, үзілтіп, толқып ән салған,Батырып күнді, сені ойлап таңды қарсы алғам.Тіршілікпенен күресіп жүрміз дегенмен,Өмірдің көбі тұрады екен..

Жолымен өттік біздер талай белдің,Сол еңбек қажетіне жарай ма елдің.Аяулым көріп сенің суретіңді,Көз алмай қарай бердім, қарай бердім!Бейнеңе қарап..

Жалқы ғұмырым!Соны да саған арнадым,Елесіңді іздеп өзімді-өзім алдадым.Алғаш көргеннен, өле-өлгенше бар шындық,Жүрегімдегі Музам боп жалғыз..

Өткен күннің қайғысына налыдым,Сыйып кеттім қауызына тарының.Күндіз-түні естен шықпай отыз жыл,Сағынышқа айналдың сен жарығым..... Жылдар өтті айтуға..

ІӨзің жоқта таң атса, күн батпайдыСағынышым жанымды құндақтайды.Асыл бейнең жымиып, жылы ғанаКөз алдымда тұрып ап, тіл қатпайды.Қайырмасы:Сағындым..

Өзіңді айтпай,Ойламаған жоқ күнім,Сағыныштан асыл жарың шекті мұң.Бар әйелден бақытты едім сенімен,Жетпейтінім – бүгін сенің жоқтығың.Сендей..

Маңқиған дала мінездім,Аңқиған бала мінездім.Қаламына қасиет дарыған,Еңбекқор, дара мінездім.Тарихты қопарып, қаздың,Асылын қотарып жаздың.Қайнаған..

Қоштаса алмадық, тілдесе алмадық соңғы рет,Қимай қарасып бір-бірімізге елжіреп.Екеуміз бөлек жүргенде бітті сен үшін,Жаратқан Алла уақыты берген..

Сенсіз өмір күресім,Мәнсіз өзің білесің.Жер бетінен кеткенмен,Жүрегімде жүресің. Сенсіз жаным қаралы,Сенсіз сезім жаралы.Жазғандарыңды оқимын,Жасқа..

Қарап тұрсың...Махаббатпен мөлдіреп,Мынау жарық дүниеге елжіреп,Ең соңғы рет түскен бейнесі еді, – деп,Әкеп берді әріптесің Бердібек.Қарап..

Бүгін біздің некелескен күніміз,Қабыл алып бірімізді-біріміз,Арманымыз бір арнаға тоғысып,Бір жүректен естілді де үніміз,Осы күннен тағдырымыз..

Өтті бәрі, өтті.. десем ішім күйіп кетеді,Бір өкініш солқылдатып шекені.Екеуміздің өміріміз ойымнан,Қайталанып, кинодай боп өтеді.Кеше еді ғой, мені..

Сағыныштан сарғайып, қаным қайнап,Өртенеді өзегім өзіңді ойлап.Жиырма жеті жыл бұрын некелесіп,Тағдырыңды беріп ең маған байлап.Содан бері ұғысып..

Сен жатқан бөлме,Сен жатқан төсек бұйырды.Өткенді еске ап, жүйкені біраз шиырдым.Сен жүріп-тұрған бөлмеде жатып, дүние-ай,Сен жоқ деп ойлау қиыны..

Басыңа келдім,Топырақ көрдім үюлі.(Ешқандай сөзбен жеткізе алмаспын күйімді)Махаббат ұшып, жалғыздық құшып, көзімненНөсерлі жасым кеудеме менің..

Осы шығар жесірліктің кезеңі,Шаттығымның тартылды да өзені.Бағы ұшқан басқа қара жамылып,Сағыныштан өртенеді өзегім.Осы шығар қирап..

«Таяқ еттен, сөз сүйектен өтеді»,Жалалы сөз тұқымыңа жетеді.Шибөріше талағанда жабылып,Жүруші едің қара нардай көтеріп.Біреуімен жағаласып..

«Жарың ғой!», – деп жанұшыра шырылдап,Телефоным көрсетпейді атыңды.Отыз бес күн өте шықты зырылдап,Сен сапарға аттанғалы ақырғы.Сен сияқты тәтті..